Skarga wniesiona w dniu 17 lipca 2013 r. – Gemeente Eindhoven przeciwko Komisji

(Sprawa T-370/13)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Gemeente Eindhoven (Eindhoven, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci G. van der Wal, M. van Heezik i L. Parret)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczy ona transakcji pomiędzy skarżącą i PSV;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca wnosi na podstawie art. 263 akapit czwarty TFUE skargę na decyzję Komisji z dnia 6 marca 2013 r. [SA.33584 (2013/C) (ex 2011/NN) – Pomoc dla niektórych holenderskich [niderlandzkich] zawodowych klubów piłki nożnej w latach 2008-2011] (Dz.U. C 116, s. 19).

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji włącznie z zasadą staranności

Strona skarżąca podnosi, że w dniach 26 i 28 lipca 2011 r. Komisji przedstawiono informacje, po czym władzom niderlandzkim nie zostały zadane żadne dalsze pytania. W dniu 6 marca 2013 r. Komisji postanowiła wszcząć formalne postępowanie wyjaśniające. W związku z upływem znacznego czasu (19 miesięcy) oraz brakiem dalszego dialogu (co do istoty sprawy) Komisja, na skutek własnego działania i zaniechania, nie miała w momencie wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego pełnego obrazu istotnych okoliczności faktycznych.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i zasady pewności prawa W ramach tego zarzutu strona skarżąca podnosi, że uważa, iż mogła przyjąć za punkt wyjścia, że transakcja powinna była zostać oceniona w ramach komunikatu Komisji w sprawie elementów pomocy państwa w sprzedaży gruntów i budynków przez władze publiczne , tak jak miało to miejsce wcześniej w ramach oceny podobnych transakcji przez Komisję.Zarzut trzeci dotyczący oczywistego błędu w ocenieWszczynając formalne postępowanie wyjaśniające przy braku uzasadnionych wątpliwości w rozumieniu art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 659/1999 oraz orzecznictwa Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie. Zajmując, mimo istnienia dodatkowych wątpliwości, stanowisko w kwestii pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE Komisja dokonała również błędnej oceny tymczasowego charakteru decyzji

na podstawie art. 6 rozporządzenia nr 659/1999.Zarzut czwarty dotyczący niedostatecznego, względnie niewłaściwego uzasadnieniaW uzupełnieniu poprzedniego zarzutu dotyczącego istnienia oczywistego błędu w ocenie strona skarżąca podnosi w końcu, że zaskarżona decyzja nie spełnia wymogów spoczywającego na Komisji obowiązku uzasadnienia pr

zewidzianego w art. 296 TFUE.

____________

____________

¹ Komunikat Komisji