Προσφυγή της 23ης Απριλίου 2010 - Reagens κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-181/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Reagens SpA (San Giorgio di Piano, Ιταλία) (εκπρόσωποι: B. O'Connor, solicitor, και L. Toffoletti, D. Gullo και E. De Giorgi, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
Να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 23 Φεβρουαρίου 2010, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο επιβεβαιωτικής αιτήσεως για πρόσβαση στα έγγραφα GESTDEM 2009/5145 [SG.E.3/HP/cr-Ares (2010)95823]·
να υποχρεώσει την Επιτροπή να δημοσιοποιήσει (στη μη εμπιστευτική μορφή τους) τα έγγραφα που απαριθμούνται στη σελίδα 3 της προσβαλλομένης αποφάσεως, και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2010, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο επιβεβαιωτικής αιτήσεως για πρόσβαση στα έγγραφα GESTDEM 2009/5145 [SG.E.3/HP/cr-Ares (2010)95823] που υποβλήθηκε κατ' εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001
1. Η απόφαση αφορούσε την αίτηση της προσφεύγουσας να της επιτραπεί η πρόσβαση στα έγγραφα σχετικά με τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν λόγω αδυναμίας καταβολής του προστίμου το οποίο επιβλήθηκε λόγω παραβάσεως των άρθρων 81 ΕΚ και 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38589 - σταθεροποιητές θερμότητας).
Η προσφεύγουσα προβάλλει τους εξής λόγους ακυρώσεως προς στήριξη των αιτημάτων της:
Η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη νομική πλάνη εφαρμόζοντας διασταλτικά τις εξαιρέσεις που προβλέπει το άρθρο 4 του κανονισμού 1049/2001.
Επιπλέον, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη νομική πλάνη απορρίπτοντας την αίτηση προσβάσεως στα έγγραφα λόγο προστασίας των εμπορικών συμφερόντων των επιχειρήσεων και των σκοπών των δραστηριοτήτων της έρευνας.
Εξάλλου, η Επιτροπή προσέβαλε το δικαίωμα της προσφεύγουσας για πρόσβαση στη μη εμπιστευτική μορφή των εγγράφων, σύμφωνα με τον κανονισμό 1049/2001, αρνούμενη να της επιτρέψει μερική πρόσβαση.
Τέλος, η Επιτροπή παραβίασε τις αρχές της χρηστής διοικήσεως και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς και την αρχή βάσει της οποίας η διοίκηση οφείλει να ενεργεί τηρώντας το δίκαιο, καθόσον δεν επέτρεψε την πρόσβαση στα στοιχεία που ζητήθηκαν για να διαπιστωθεί για ποιους λόγους εφαρμόζει την παράγραφο 35 των κατευθυντηρίων γραμμών για τον υπολογισμό των προστίμων
2.