Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2011 ο Michel Nolin κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης την 1η Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-82/09, Nolin κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-58/11 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Michel Nolin (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 1ης Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-82/09, Michel Nolin κατά Επιτροπής· και

να ακυρώσει την από 19 Δεκεμβρίου 2008 απόφαση του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Προσωπικού και Διοικήσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί διαγραφής του συνόλου των μορίων προαγωγής και προτεραιότητας του προσφεύγοντος κατόπιν της προαγωγής του στον βαθμό AD 13 κατ' εφαρμογήν του άρθρου 29, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, σημείο iii, του ΚΥΚ·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ όσο και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, ο αναιρεσείων επικαλείται δύο λόγους.

1.    Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, που αντλείται από την παραβίαση των αρχών της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου, προβάλλεται ότι το Δικαστήριο ΔΔ υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η Επιτροπή μπορούσε, ελλείψει νομικής βάσεως, να στηρίξει την προσβαλλόμενη απόφασή της επί της γενικής οικονομίας των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.    Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, που αντλείται από την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, προβάλλεται ότι το Δικαστήριο ΔΔ διέπραξε νομικά σφάλματα: i) κρίνοντας ότι ο γενικός διευθυντής της Γενικής Διευθύνσεως Προσωπικού και Διοικήσεως διέθετε υπολειμματική αρμοδιότητα η οποία δεν του είχε νομίμως παρασχεθεί με απόφαση της ΑΔΑ σύμφωνα με το άρθρο 2 του ΚΥΚ και ii) κρίνοντας ότι οι υπάλληλοι που προάγονται κατ' εφαρμογήν των άρθρων 29 και 45 του ΚΥΚ βρίσκονται, κατόπιν του διορισμού τους ή της προαγωγής τους, στην ίδια νομική κατάσταση, ενώ η κατάστασή τους δεν είναι συγκρίσιμη ούτε από πλευράς διαδικασίας ούτε από πλευράς καθηκόντων και αρμοδιοτήτων.

____________