Language of document :

Ordú na Cúirte Breithiúnais (an tOchtú Dlísheomra) an 27 Samhain 2023 (iarraidh ar réamhrialú ó Tribunalul Bucureşti – an Rómáin) – Groupama Asigurări SA v Asigurarea Românească – Asirom Vienna Insurance Group SA, GE

(Cás C-310/23 1 , Groupama Asigurări)

(Tarchur chun réamhrialú – Airteagal 99 de Rialacha Nós Imeachta na Cúirte – Freagra is féidir a bhaint go soiléir as an gcásdlí – Airteagal 267 CFAE – Léiriú ar bhreithiúnas na Cúirte a tugadh roimhe seo – Comhar breithiúnach in ábhair shibhialta – Rialacháin (CE) Uimh. 864/2007 agus (CE) Uimh. 593/2008 – Timpiste a tharla de bharr feithicil ag tarraingt leathleantóir – Feithicil agus leathleantóir árachaithe ag árachóirí éagsúla – Timpiste a tharla i mBallstát eile seachas an Ballstát inar tugadh na conarthaí árachais i gcrích – Caingean le haghaidh slánaíochta idir na hárachóirí – An dlí is infheidhme)

Teanga an cháis: an Rómáinis

An chúirt a rinne an tarchur

Tribunalul Bucureşti

Páirtithe sna príomhimeachtaí

Iarratasóir: Groupama Asigurări SA

Cosantóir: Asigurarea Românească – Asirom Vienna Insurance Group SA, GE

An chuid oibríochtúil

Ní mór an chéad mhír d’Airteagal 267 (b) CFAE a léiriú amhail go bhféadfadh cúirt náisiúnta, a bhfuil amhras uirthi maidir le léiriú fhorais réamhrialú na Cúirte tar éis iarrata ar réamhrialú ó chúirt náisiúnta eile, ceisteanna a tharchur chuig an gCúirt chun réamhrialú a fháil maidir le léiriú na bhforas sin.

Maidir le Rialachán (CE) Uimh. 593/2008 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 17 Meitheamh 2008 maidir leis an dlí is infheidhme ar oibleagáidí conarthacha (An Róimh I), agus Rialachán (CE) Uimh. 864/2007 ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 11 Iúil, 2007 maidir leis an dlí is infheidhme ar oibleagáidí neamhchonarthacha (‘An Róimh II’),

ní mór léiriú a dhéanamh mar seo a leanas:

i gcomhthéacs caingean le haghaidh slánaíochta arna tabhairt ag árachóir feithicle tarraingthe, a thug cúiteamh don íospartach i dtimpiste ba chúis le tiománaí na feithicle seo, i gcoinne árachóir leathleantóra, a bhí ceangailte leis . an bhfeithicil sin tráth na timpiste sin, is gá, ar an gcéad dul síos, a shuíomh, i gcomhréir leis an dlí is infheidhme arna chinneadh faoi Airteagal 4 et seq. de Rialachán Uimh. 864/2007, cibé ar cheart agus cé mhéid is ceart na damáistí agus an t-ús is iníoctha leis an íospartach sin a roinnt, i gcás inarb infheidhme i scaireanna comhionanna, idir, ar thaobh amháin, an tiománaí agus sealbhóir na feithicle tarraingthe lena mbaineann agus, ar an taobh eile, sealbhóir an leathleantóra a bhí i gceangal leis an bhfeithicil tarraingthe, agus mar sin idir árachóirí na feithicle sin agus an leathleantóra sin faoi seach. Ar an dara dul síos, is gá a chinneadh an bhféadfaidh, i gcomhréir leis an dlí is infheidhme, faoi Airteagal 7 de Rialachán Uimh. 593/2008, a ghabhann leis an gconradh árachais i dtrácht, árachóir na feithicle tarraingthe sin, a thug cúiteamh don íospartach sin, trí seachaíocht, cearta an leathleantóra sin a fheidhmiú i gcoinne árachóra an leathleantóra sin, mar a aithnítear sa dlí is infheidhme faoi Airteagal 4 et seq. de Rialachán Uimh. 864/2007.

____________

1     Dáta an taiscthe: 22.5.2023.