Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Dioikitiko Dikastirio Diethnous Prostasias (Cypr) w dniu 18 lipca 2023 r. – K.A.M./Republika Cypryjska
(Sprawa C-454/23, K.A.M.)
Język postępowania: grecki
Sąd odsyłający
Dioikitiko Dikastirio Diethnous Prostasias
Strony w postępowaniu głównym:
Strona skarżąca: K.A.M.
Druga strona postępowania: Republika Cypryjska
Pytania prejudycjalne
Czy przepisy art. 14 ust. 4 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (wersja przekształcona)1 , które przewidują, że status uchodźcy może zostać cofnięty, jeżeli istnieją racjonalne podstawy, by uznać danego uchodźcę za zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa udzielającego ochrony, w świetle postanowień art. 78 ust. 1 TFUE i Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców oraz art. 18 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej dotyczącego prawa do azylu, mogą być interpretowane w ten sposób, że zezwalają one na cofnięcie statusu uchodźcy ze względu na zachowania, które miały miejsce w przeszłości, lub domniemane czyny popełnione przez uchodźcę przed jego wjazdem do państwa udzielającego ochrony, które miały miejsce poza państwem udzielającym ochrony i które nie są objęte zakresem czynu stanowiącego podstawę wykluczenia z możliwości uzyskania statusu uchodźcy, w świetle postanowień art. 1 sekcja F Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców i art. 12 dyrektywy 2011/95 dotyczącego wykluczenia, które określają wyczerpująco podstawy, w oparciu o które dana osoba może zostać wykluczona z możliwości uzyskania statusu uchodźcy?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na [pytanie pierwsze]: czy interpretowany w ten sposób art. 14 ust. 4 lit. a) jest zgodny z art. 18 karty i z art. 78 ust. 1 TFUE, które ustanawiają między innymi wymóg zgodności prawa wtórnego [Unii] z konwencją genewską, w której klauzula wykluczenia przewidziana w art. 1 sekcja F jest sformułowana w sposób wyczerpujący i podlega ścisłej wykładni?
Jak należy interpretować pojęcie „zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa” w kontekście stosowania art. 14 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2011/95/UE w świetle niezwykle wysokiego standardu owego pojęcia przewidzianego w art. 33 ust. 2 konwencji genewskiej oraz poważnych konsekwencji dla uchodźcy, którego status został cofnięty, w szczególności, czy artykuł ten może obejmować ocenę zagrożenia w odniesieniu do domniemanych czynów lub zachowań, które miały miejsce przed wjazdem do państwa udzielającego ochrony? Czy pojęcie „zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa” w kontekście stosowania art. 14 ust. 4 lit. [a] dyrektywy 2011/95/UE może obejmować czyny lub zachowania uchodźcy, które nie miały miejsca w tym państwie?
____________
1 Dz.U 2011, L 337, s. 9.