Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 23 Απριλίου 2023 – E. S.A. κατά W. sp. z o.o. και Bank S.A.
(Υπόθεση C-459/23, E.)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Najwyższy
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: E. S.A.
Αναιρεσίβλητες: W. sp. z o.o., Bank S.A.
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχει το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο ΣΕΕ, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της ερμηνείας που υιοθέτησε το Δικαστήριο στην απόφαση C- 487/19 W.Ż. την έννοια ότι η τοποθέτηση δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) σε άλλο τμήμα του εν λόγω δικαστηρίου ώστε να ασκεί εκεί προσωρινά τα δικαιοδοτικά του καθήκοντα, χωρίς τη συγκατάθεσή του, παραβιάζει τις αρχές της ισοβιότητας και της ανεξαρτησίας των δικαστών, κατά τρόπο ανάλογο με τη μετακίνηση δικαστή των τακτικών δικαστηρίων από ένα τμήμα του ίδιου δικαστηρίου σε άλλο, όταν:
- ο δικαστής τοποθετείται προκειμένου να αποφαίνεται επί υποθέσεων των οποίων το αντικείμενο δεν συμπίπτει με εκείνο της καθ’ ύλην αρμοδιότητας του τμήματος στο οποίο είναι διορισμένος ο εν λόγω δικαστής του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου),·
- δεν παρέχεται στον δικαστή ένδικο βοήθημα για την προσβολή της αποφάσεως περί της εν λόγω τοποθετήσεως το οποίο να πληροί στις προϋποθέσεις που ορίζονται στη σκέψη 118 της αποφάσεως C-487/19 W.Ż.,
- η απόφαση του πρώτου προέδρου του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) περί τοποθετήσεως σε άλλο τμήμα, αφενός, καθώς και η απόφαση του προέδρου ο οποίος είναι επικεφαλής του πολιτικού τμήματος του εν λόγω δικαστηρίου περί αναθέσεως ορισμένων υποθέσεων, αφετέρου, εκδόθηκαν από πρόσωπα που διορίστηκαν ως δικαστές του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) υπό συνθήκες ίδιες με εκείνες της υποθέσεως C-487/19 W.Ż. και, λαμβανομένης υπόψη της υφιστάμενης νομολογίας, οι ένδικες διαδικασίες στις οποίες μετέχουν τα εν λόγω πρόσωπα είτε είναι άκυρες είτε συνιστούν προσβολή του δικαιώματος του διαδίκου σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ,·
- η τοποθέτηση δικαστή χωρίς τη συγκατάθεσή του για ορισμένο χρόνο σε τμήμα του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) διαφορετικό από εκείνο στο οποίο υπηρετεί, ενώ παράλληλα εξακολουθεί να υποχρεούνται να ασκεί δικαιοδοτικά καθήκοντα και στο τμήμα από το οποίο προέρχεται, δεν βρίσκει έρεισμα στο εθνικό δίκαιο,·
- η τοποθέτηση δικαστή, χωρίς τη συγκατάθεσή του για ορισμένο χρόνο σε τμήμα του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) διαφορετικό από εκείνο στο οποίο υπηρετεί συνεπάγεται παράβαση του άρθρου 6β της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας 1 ;
Ανεξάρτητα από την απάντηση που θα δοθεί στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, έχει το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ την έννοια ότι δεν αποτελεί δικαστήριο «που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως» δικαστήριο συγκροτηθέν κατόπιν της αποφάσεως του πρώτου προέδρου του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) περί τοποθετήσεως σε άλλο τμήμα του εν λόγω δικαστηρίου και αποφάσεως του προέδρου ο οποίος είναι επικεφαλής του πολιτικού τμήματος του δικαστηρίου αυτού να αναθέσει ορισμένες υποθέσεις στα πρόσωπα που έχουν διοριστεί ως δικαστές του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) υπό συνθήκες ίδιες με εκείνες της υποθέσεως C-487/19 W.Ż., όταν από την υφιστάμενη νομολογία προκύπτει ότι οι ένδικες διαδικασίες στις οποίες μετέχουν τα πρόσωπα που διορίζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο είτε είναι άκυρες είτε συνιστούν προσβολή του δικαιώματος του διαδίκου σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ;
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα ή απαντήσεως στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα ότι το κατ’ αυτόν τον τρόπο συσταθέν δικαστήριο δεν αποτελεί δικαστήριο «που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως» έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, και η αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης την έννοια ότι οι δικαστές που τοποθετούνται σε δικαστήριο το οποίο έχει συσταθεί με τον τρόπο που περιγράφεται στο πρώτο και στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα δύνανται να αρνηθούν να επιληφθούν της υποθέσεως που τους έχει ανατεθεί, συμπεριλαμβανομένης της εκδόσεως αποφάσεως, θεωρώντας ως ανυπόστατες τις αποφάσεις περί τοποθετήσεως σε άλλο τμήμα του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) και περί αναθέσεως ορισμένων υποθέσεων, ή οφείλουν να εκδώσουν απόφαση, αφήνοντας τους διαδίκους να επιλέξουν αν θα την προσβάλουν για τον λόγο ότι συνιστά προσβολή του δικαιώματος του διαδίκου να δικασθεί η υπόθεσή του από δικαστήριο το οποίο πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και του άρθρου 47 του Χάρτη;
Σε περίπτωση που στα ανωτέρω προδικαστικά ερωτήματα δοθεί η απάντηση ότι το αιτούν δικαστήριο είναι δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως κατά την έννοια του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, έχει το άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο β΄, σε συνδυασμό με το άρθρο 20 και το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, της οδηγίας 2004/17/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών 1 την έννοια ότι δημόσια επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της εν λόγω οδηγίας, η οποία δραστηριοποιείται στη χονδρική και λιανική πώληση ηλεκτρικής ενέργειας, υποχρεούται να αποκτά, μέσω δημοσίων συμβάσεων, πράσινα πιστοποιητικά, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2, στοιχεία ια΄ και ιβ΄, της οδηγίας 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ 2 ;
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο προδικαστικό ερώτημα, έχει το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 4, της οδηγίας 2004/17 την έννοια ότι σύμβαση-πλαίσιο μεταξύ τέτοιας επιχειρήσεως και παραγωγού ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές πρέπει να συνάπτεται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται για τις δημόσιες συμβάσεις, όταν η εκτιμώμενη (αλλά μη προσδιοριζόμενη στη σύμβαση) συνολική αξία των πράσινων πιστοποιητικών που αποκτήθηκαν δυνάμει της εν λόγω σύμβασης υπερβαίνει το κατώτατο όριο που προβλέπεται στο άρθρο 16, στοιχείο α΄, της εν λόγω οδηγίας, αλλά η αξία των επιμέρους συναλλαγών που πραγματοποιούνται δυνάμει της ως άνω σύμβασης δεν υπερβαίνει το κατώτατο αυτό όριο;
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο και στο πέμπτο προδικαστικό ερώτημα, πρόκειται για σύναψη σύμβασης που πραγματοποιήθηκε χωρίς να ληφθούν καθόλου υπόψη οι διατάξεις περί συνάψεως δημοσίων συμβάσεων κατά την έννοια του άρθρου 2δ, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων στις διαδικασίες σύναψης των συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών 1 ή πρόκειται για άλλη περίπτωση παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων η οποία επιτρέπει την κήρυξη της ακυρότητας σύμβασης ανεξαρτήτως της διαδικασίας που προβλέπει ο εθνικός νόμος περί μεταφοράς της εν λόγω οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη;
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο, πέμπτο και έκτο προδικαστικό ερώτημα, έχει η γενική αρχή της απαγορεύσεως της κατάχρησης δικαιώματος την έννοια ότι η αναθέτουσα επιχείρηση κατά το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της οδηγίας 2004/17, δεν μπορεί να ζητήσει την ακύρωση σύμβασης την οποία έχει συνάψει με προμηθευτή κατά παράβαση των εθνικών διατάξεων περί μεταφοράς των οδηγιών της Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων στην εσωτερική έννομη τάξη, όταν ο πραγματικός λόγος για να ζητηθεί η ακύρωση της σύμβασης δεν είναι η συμμόρφωση προς το δίκαιο της Ένωσης, αλλά η μείωση της κερδοφορίας για την αναθέτουσα επιχείρηση από την εκτέλεσή της;
____________
1 ΕΕ 2003, L 299, σ. 9.
1 ΕΕ 2004, L 134, σ. 1, όπως έχει τροποποιηθεί.
1 ΕΕ 2009, L 140, σ. 16, όπως έχει τροποποιηθεί.
1 ΕΕ 1992, L 76, σ. 14, όπως έχει τροποποιηθεί.