ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 7ης Μαΐου 2013

Υπόθεση F‑86/11

Robert McCoy

κατά

Επιτροπής των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Σύνταξη αναπηρίας — Άρθρο 78, πέμπτο εδάφιο, του ΚΥΚ — Άρνηση αναγνωρίσεως της επαγγελματικής αιτίας της αναπηρίας»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία o R. McCoy ζητεί αφενός να ακυρωθεί η απόφαση του Προεδρείου της Επιτροπής των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 10ης Σεπτεμβρίου 2010, καθόσον το Προεδρείο της Επιτροπής των Περιφερειών αρνήθηκε να αναγνωρίσει την επαγγελματική αιτία της ασθένειας που οδήγησε στην αναπηρία του προσφεύγοντος κατά την έννοια του άρθρου 78, πέμπτο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), και αφετέρου να υποχρεωθεί η Επιτροπή των Περιφερειών να καταβάλει το ποσό των 10 000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που o προσφεύγων ισχυρίζεται ότι υπέστη και να αποδώσει το σύνολο των συναφών με τη διαδικασία αναπηρίας δαπανών.

Απόφαση:      Η απόφαση του Προεδρείου της Επιτροπής των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 10ης Σεπτεμβρίου 2010, με την οποία δεν αναγνωρίστηκε η επαγγελματική αιτία της ασθένειας που οδήγησε στην αναπηρία του R. McCoy κατά την έννοια του άρθρου 78, πέμπτο εδάφιο, του ΚΥΚ, ακυρώνεται. Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά. Η Επιτροπή των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του R. McCoy.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές — Προσφυγή κατά της αποφάσεως που απορρίπτει τη διοικητική ένσταση — Παραδεκτό

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Συλλογικός χαρακτήρας των εργασιών — Περιεχόμενο — Τήρηση πρακτικών — Δεν αποτελεί ουσιώδη όρο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα II, άρθρο7)

3.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Τήρηση του απορρήτου των εργασιών — Περιεχόμενο — Συγκεφαλαιωτική ιατρική έκθεση — Υποχρέωση κοινοποιήσεως στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή και απευθείας στον υπάλληλο τον οποίο αφορά — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 26α και 78, εδ. 5· παράρτημα II, άρθρο 9)

4.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Σκοπός των διατάξεων του ΚΥΚ

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 78· παράρτημα II, άρθρο 9)

5.      Υπάλληλοι — Αναπηρία — Επιτροπή αναπηρίας — Πόρισμα που αποκλίνει από το πόρισμα της ιατρικής επιτροπής και από προγενέστερες ιατρικές εκθέσεις — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Περιεχόμενο — Υπάλληλος που βρίσκεται σε επαγγελματική σύγκρουση με τους προϊσταμένους του

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 73 και 78)

6.      Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Χαρακτηρισμός ως επαγγελματικής της αιτίας της ασθενείας και της αιτίας της αναπηρίας — Διακριτές διαδικασίες — Τα γεγονότα που σχετίζονται με την αιτία της ασθένειας αποτελούν κατ’ ανάγκην μέρος των γεγονότων που σχετίζονται με την αιτία της ενδεχόμενης αναπηρίας

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 73 και 78)

7.      Συντάξεις — Σύνταξη αναπηρίας — Χαρακτηρισμός ως επαγγελματικής της αιτίας της ασθενείας — Αρμοδιότητα της επιτροπής αναπηρίας — Περιεχόμενο — Όρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 78)

1.      Ακυρωτικό αίτημα που βάλλει τυπικώς κατά αποφάσεως περί απορρίψεως διοικητικής ενστάσεως έχει ως αποτέλεσμα, στην περίπτωση κατά την οποία η εν λόγω απόφαση στερείται αυτοτελούς περιεχομένου, τον εκ μέρους του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης έλεγχο της πράξεως κατά της οποίας υπεβλήθη η ένσταση.

Συναφώς, όταν η απορριπτική της διοικητικής ενστάσεως απόφαση επικυρώνει την αρχική πράξη προσδιορίζοντας τους λόγους επί των οποίων αυτή ερείδεται, πρέπει αντικείμενο του ελέγχου να είναι η νομιμότητα της αρχικής βλαπτικής πράξεως και να λαμβάνεται υπόψη η αιτιολογία της απορριπτικής της διοικητικής ενστάσεως αποφάσεως, καθώς η αιτιολογία αυτή θεωρείται ότι ταυτίζεται με εκείνη της εν λόγω πράξεως.

Συνεπώς, το ακυρωτικό αίτημα που βάλλει κατά της απορριπτικής της διοικητικής ενστάσεως αποφάσεως στερείται αυτοτελούς περιεχομένου και η προσφυγή πρέπει να θεωρηθεί ως βάλλουσα κατά της αρχικής αποφάσεως της οποίας η αιτιολογία εξειδικεύεται με την απορριπτική της διοικητικής ενστάσεως απόφαση.

(βλ. σκέψεις 55 έως 57)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση Vainker κατά Κοινοβουλίου, 293/87, EU:C:1989:8, σκέψη 8

ΓΔΕΕ: απόφαση Eveillard κατά Επιτροπής, T‑258/01, EU:T:2004:177, σκέψεις 31 και 32

ΔΔΔΕΕ: απόφαση Buxton κατά Κοινοβουλίου, F‑50/11, EU:F:2012:51, σκέψη 21 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Η επιτροπή αναπηρίας οφείλει να εκτελεί τις εργασίες της κατά τρόπο συλλογικό, ενώ έκαστο των μελών της πρέπει να έχει τη δυνατότητα να καθιστά λυσιτελώς γνωστή την άποψή του.

Εξάλλου, οι ιατροί επιτροπής αναπηρίας δύνανται νομοτύπως να εκδίδουν το πόρισμά τους μετά το πέρας των προφορικών συλλογικών συζητήσεών τους και να συντάσσουν ενδεχομένως σε μεταγενέστερο χρόνο την έκθεσή τους, καθώς η έκθεση αυτή δεν αποτελεί ουσιώδη όρο του κύρους των διαβουλεύσεων της εν λόγω επιτροπής.

(βλ. σκέψεις 61 και 64)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: αποφάσεις Jänsch κατά Επιτροπής, 277/84, EU:C:1987:540, και V. κατά Κοινοβουλίου, C‑18/91 P, EU:C:1992:269, σκέψη 20

ΓΔΕΕ: αποφάσεις V. κατά Κοινοβουλίου, T‑54/89, EU:T:1990:71, σκέψη 34, και Camacho-Fernandes κατά Επιτροπής, T‑20/00, EU:T:2000:266, σκέψεις 45 επ.

3.      Η επιτροπή αναπηρίας, η οποία συνέρχεται στο πλαίσιο διαδικασίας σκοπούσας στην αναγνώριση, κατά το άρθρο 78, πέμπτο εδάφιο, του ΚΥΚ, της επαγγελματικής αιτίας της αναπηρίας του ενδιαφερομένου, δεν υποχρεούται να συντάξει, υπ’ όψιν της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής και προ της εκ μέρους της εκδόσεως της διοικητικής αποφάσεως, συγκεφαλαιωτική ιατρική έκθεση περί των εργασιών της, η δε ΑΔΑ δεν δύναται, εν πάση περιπτώσει, να έχει πρόσβαση στην εν λόγω έκθεση η οποία καλύπτεται από το απόρρητο των εργασιών της επιτροπής αναπηρίας.

Πράγματι, η συγκεφαλαιωτική ιατρική έκθεση που συντάσσει η επιτροπή αναπηρίας προς στήριξη του πορίσματός της άπτεται των εργασιών της τελευταίας, οι οποίες είναι μυστικές λόγω της ιατρικής φύσεως των εργασιών, του περιεχομένου και των προεκτάσεών τους και, συνεπώς, δεν κοινοποιείται ούτε στην ΑΔΑ ούτε απευθείας στον οικείο υπάλληλο. Η εν λόγω ιατρική έκθεση τηρείται στον ιατρικό φάκελο του οικείου υπαλλήλου, στον οποίο ο τελευταίος έχει πρόσβαση δυνάμει του άρθρου 26α του ΚΥΚ.

Συνεπώς, επιβάλλεται διάκριση μεταξύ του πορίσματος της επιτροπής αναπηρίας, το οποίο πρέπει να κοινοποιείται υποχρεωτικώς στην ΑΔΑ πριν αυτή λάβει απόφαση, και των ιατρικών εξετάσεων και εκτιμήσεων οι οποίες περιέχονται ενδεχομένως στη συγκεφαλαιωτική ή στις συγκεφαλαιωτικές ιατρικές εκθέσεις της επιτροπής αναπηρίας ή ορισμένων εκ των μελών της και οι οποίες τηρούνται στον ιατρικό φάκελο του ενδιαφερόμενου υπαλλήλου αλλά δεν κοινοποιούνται στην ΑΔΑ.

(βλ. σκέψεις 65 έως 67)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση H κατά Επιτροπής, EU:T:1997:79, T‑196/95, σκέψη 95

ΔΔΔΕΕ: απόφαση Marcuccio κατά Επιτροπής, F‑41/06 RENV, EU:F:2012:149, σκέψη 151, κατά της οποίας εκκρεμεί αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπόθεση T‑20/13 P

4.      Ο σκοπός των σχετικών με την επιτροπή αναπηρίας διατάξεων του ΚΥΚ είναι η ανάθεση σε εμπειρογνώμονες ιατρούς της οριστικής αξιολογήσεως όλων των ιατρικής φύσεως ζητημάτων, αξιολογήσεως την οποία δεν δύναται να πραγματοποιήσει καμία ΑΔΑ, λόγω της εσωτερικής διοικητικής συνθέσεώς της.

(βλ. σκέψη 78)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: αποφάσεις Plug κατά Επιτροπής, T‑165/89, EU:T:1992:27, σκέψη 75, και O κατά Επιτροπής, T‑376/02, EU:T:2004:338, σκέψη 29 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

5.      Η επιτροπή αναπηρίας, οσάκις επιλαμβάνεται σύνθετων ζητημάτων ιατρικής φύσεως που αφορούν τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της παθήσεως του ενδιαφερόμενου και της ασκήσεως της επαγγελματικής του δραστηριότητας σε θεσμικό όργανο, οφείλει, μεταξύ άλλων, να επισημαίνει τα στοιχεία του φακέλου επί των οποίων στηρίζεται και να καθιστά σαφείς, σε περίπτωση σημαντικής αποκλίσεως, τους λόγους για τους οποίους διαφοροποιεί τη θέση της σε σχέση με προγενέστερες σημαντικές ιατρικές εκθέσεις, ευνοϊκότερες για τον ενδιαφερόμενο.

Εξάλλου, ακόμη και αν η επιτροπή αναπηρίας, επιλαμβανόμενη κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 78 του ΚΥΚ, δύναται να καταλήξει σε πόρισμα διαφορετικό εκείνου που έχει εκδώσει η επιληφθείσα κατά το άρθρο 73 του ΚΥΚ ιατρική επιτροπή, οσάκις η επιτροπή αναπηρίας που έχει επιληφθεί της περιπτώσεως του ενδιαφερομένου κρίνει σκόπιμο να αναμείνει το αποτέλεσμα της κατ’ άρθρο 73 του ΚΥΚ διαδικασίας, οφείλει να εκθέσει κατά τρόπο σαφή και κατανοητό τους λόγους που την οδήγησαν να διαφοροποιήσει τη θέση της από τις εκτιμήσεις που περιέχονται στις ιατρικές εκθέσεις με τις οποίες αναγνωρίσθηκε η επαγγελματική αιτία της ασθενείας κατά το άρθρο 73 του ΚΥΚ, είτε με το πόρισμα που κοινοποιεί στην ΑΔΑ είτε με τη συγκεφαλαιωτική ιατρική έκθεση που συντάσσει ενδεχομένως σε μεταγενέστερο χρόνο.

Συναφώς, σε περίπτωση που γίνεται λόγος για επαγγελματική σύγκρουση μεταξύ του προσφεύγοντος και των προϊσταμένων του, καθώς και για εχθρικό προς τον ίδιο εργασιακό περιβάλλον, όχι μόνο σε προηγούμενες ιατρικές εκθέσεις αλλά και σε λοιπά επίσημα έγγραφα που αφορούν τον ενδιαφερόμενο —και ενώ είναι εν γένει δυσχερής η προσκόμιση έγγραφων στοιχείων για την απόδειξη κακομεταχειρίσεως εκ μέρους προϊσταμένων— η επιτροπή αναπηρίας οφείλει να αιτιολογήσει με σαφήνεια και ακρίβεια την απόφασή της περί μη συνεκτιμήσεως τέτοιων στοιχείων.

(βλ. σκέψεις 85, 86 και 96)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση Latino κατά Επιτροπής, T‑300/97, EU:T:1999:328, σκέψεις 77 και 78

ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις AE κατά Επιτροπής, F‑79/09, EU:F:2010:99, σκέψεις 66, 67 και 72, και J κατά Επιτροπής, F‑53/09, EU:F:2011:52, σκέψεις 56 έως 61 και 92 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

6.      Μολονότι η διαδικασία που κινείται βάσει του άρθρου 73 του ΚΥΚ, η οποία έχει ως αντικείμενο τον χαρακτηρισμό της αιτίας της ασθενείας υπαλλήλου ως επαγγελματικής, είναι νομικώς διακριτή από τη διαδικασία που κινείται βάσει του άρθρου 78 του ΚΥΚ για τον χαρακτηρισμό ως επαγγελματικής της αιτίας της αναπηρίας αυτού, τα γεγονότα που κείνται στη βάση των δύο διαδικασιών ταυτίζονται ή, εν πάση περιπτώσει, τα γεγονότα που σχετίζονται με την αιτία της ασθενείας αποτελούν κατ’ ανάγκην μέρος των γεγονότων που σχετίζονται με την αιτία της ενδεχόμενης αναπηρίας.

(βλ. σκέψη 109)

7.      Η επιτροπή αναπηρίας είναι αρμόδια, στο πλαίσιο της αποστολής της, να προβαίνει σε ιατρικές εκτιμήσεις και όχι σε εκτιμήσεις νομικής φύσεως επί του ζητήματος της επαγγελματικής αιτίας της αναπηρίας. Επομένως, η επιτροπή αναπηρίας είναι αρμόδια να διερευνήσει αν, από ιατρικής απόψεως, η αναπηρία υπαλλήλου είναι ή όχι απότοκος επαγγελματικής ασθενείας οφειλόμενης στις συνθήκες εργασίας του.

(βλ. σκέψη 119)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: απόφαση Rienzi κατά Επιτροπής, 76/84, EU:C:1987:17, σκέψεις 9 και 12