Υποθέσεις T‑566/11 καιT‑567/11

Viejo Valle, SA

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς
(εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Καταχωρισμένα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα που απεικονίζουν φλιτζάνι και πιατάκι με ραβδώσεις και βαθύ πιάτο με ραβδώσεις — Λόγος ακυρότητας — Μη επιτρεπόμενη χρήση έργου προστατευόμενου από τη νομοθεσία κράτους μέλους περί του δικαιώματος του δημιουργού — Άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο στ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 23ης Οκτωβρίου 2013

1.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Διαδικασία προσφυγής — Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης — Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου — Έλεγχος της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών — Όρια

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 135 § 4· κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 61)

2.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Λόγοι ακυρότητας — Μη επιτρεπόμενη χρήση έργου προστατευόμενου από τη νομοθεσία κράτους μέλους περί του δικαιώματος του δημιουργού — Δίκαιο κράτους μέλους το οποίο εφαρμόζεται προκειμένου να καθοριστεί ο τρόπος κτήσεως και αποδείξεως του δικαιώματος του δημιουργού

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 25 § 3· κανονισμός 2245/2002 της Επιτροπής, άρθρο 28 § 1, στοιχείο β΄, περίπτωση iii)

1.      Λαμβανομένου υπόψη του γράμματος του άρθρου 61 του κανονισμού 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, ο έλεγχος νομιμότητας στον οποίο προβαίνει το Γενικό Δικαστήριο σχετικά με απόφαση του τμήματος προσφυγών πρέπει να γίνεται με γνώμονα τα νομικά ζητήματα που τέθηκαν ενώπιον του τελευταίου. Επομένως, το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορεί να εξετάζει νέους λόγους που προβάλλονται για πρώτη φορά ενώπιόν του ή να επανεξετάζει πραγματικά περιστατικά βάσει αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίζονται για πρώτη φορά ενώπιόν του. Συγκεκριμένα, η εξέταση αυτών των νέων λόγων και η αποδοχή αυτών των αποδεικτικών στοιχείων αντιβαίνει στο άρθρο 135, παράγραφος 4, του Κανονισμού Διαδικασίας, κατά το οποίο τα υπομνήματα των διαδίκων δεν επιτρέπεται να τροποποιούν το αντικείμενο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαφοράς.

Εντούτοις, δεν μπορεί να αποκλειστεί η δυνατότητα παραπομπής σε αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, στην περίπτωση που στο τμήμα προσφυγών δεν προσάπτεται ότι παρέλειψε να λάβει υπόψη του πραγματικά στοιχεία αντλούμενα από συγκεκριμένη απόφαση εθνικού δικαστηρίου, αλλά ότι παρέβη διάταξη του κανονισμού 6/2002, οπότε γίνεται επίκληση της εθνικής νομολογίας προς στήριξη αυτού του λόγου ακυρότητας.

(βλ. σκέψεις 37, 63)

2.      Το άρθρο 25, παράγραφος 3, του κανονισμού 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, και το άρθρο 28, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, περίπτωση iii, του κανονισμού 2245/2002, σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού 6/2002, απαιτούν ο υποβάλλων την αίτηση ακυρότητας κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος δυνάμει δικαιώματος του δημιουργού προστατευόμενου κατά την εθνική νομοθεσία να είναι δικαιούχος του εν λόγω δικαιώματος του δημιουργού και να προσκομίζει ενώπιον του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) στοιχεία προς απόδειξη του γεγονότος αυτού.

Στο πλαίσιο εκτιμήσεως του ζητήματος αν ο αιτών την κήρυξη της ακυρότητας είναι δικαιούχος του δικαιώματος δημιουργού κατά την έννοια της διάταξης αυτής, καθώς και του ζητήματος σχετικά με την ενώπιον του ΓΕΕΑ απόδειξη του δικαιώματος αυτού, δεν μπορεί να αγνοείται το εθνικό δίκαιο, εν προκειμένω το γαλλικό, δυνάμει του οποίου υποβάλλεται η αίτηση ακυρότητας. Συγκεκριμένα, το ισχύον εθνικό δίκαιο εφαρμόζεται ιδίως, στο πλαίσιο αυτό, προκειμένου να καθοριστεί ο τρόπος κτήσεως και αποδείξεως του δικαιώματος του δημιουργού επί του έργου στο οποίο στηρίζεται η αίτηση ακυρότητας.

(βλ. σκέψεις 51, 52)