Sprawa T‑454/17

„Pro NGO!” (Non-Governmental-Organisations/Nicht-Regierungs-Organisationen) e.V.

przeciwko

Komisji Europejskiej

Zamówienia publiczne – Postępowanie przetargowe – Dochodzenie przeprowadzone przez audytora pochodzącego z sektora prywatnego – Dochodzenie OLAF‑u – Stwierdzenie nieprawidłowości – Decyzja Komisji w sprawie nałożenia na stronę skarżącą kary administracyjnej – Wykluczenie na okres 6 miesięcy z udziału w postępowaniach o udzielenie zamówień i o przyznanie dotacji finansowanych z budżetu ogólnego Unii – Umieszczenie w bazie danych systemu szybkiego wykrywania i wykluczania – Nowy zarzut – Prawo do obrony

Streszczenie – wyrok Sądu (dziewiąta izba) z dnia 8 listopada 2018 r.

1.      Postępowanie sądowe – Dowód – Dowód z dokumentów – Oświadczenie złożone pod przysięgą – Moc dowodowa – Ocena przez sąd Unii – Kryteria

2.      Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Prawo do bycia wysłuchanym – Zakres

(Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 41 ust. 1)

3.      Postępowanie sądowe – Podnoszenie nowych zarzutów w toku postępowania – Zarzut podniesiony po raz pierwszy na etapie repliki – Niedopuszczalność

(regulamin postępowania przed Sądem, art. 84 § 1)

4.      Budżet Unii Europejskiej – Rozporządzenie finansowe – Kary administracyjne, które mogą zostać nałożone przez Komisję – Wykluczenie podmiotu gospodarczego z procedury udzielania zamówień publicznych – Nałożenie kary finansowej – Kontrola sądowa – Badanie z urzędu przez sąd Unii zgodności z prawem środka – Brak

(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 966/2012 zmienione rozporządzeniem nr 2015/1929, art. 108 ust. 11)

1.      Mimo że oświadczenie złożone pod przysięgą może mieć moc dowodową, w celu dokonania jego oceny należy zbadać wiarygodność i prawdziwość informacji w takim oświadczeniu, ze szczególnym uwzględnieniem pochodzenia dokumentu, okoliczności jego sporządzenia i jego adresata, i zastanowić się, czy w świetle jego treści wydaje się on sensowny i wiarygodny.

(zob. pkt 39)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 56)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 70, 85–87)

4.      Zgodnie z art. 108 ust. 11 rozporządzenia nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii w brzmieniu nadanym mu przez rozporządzenie 2015/1929 sąd Unii ma nieograniczoną jurysdykcję do dokonania przeglądu decyzji, na mocy której instytucja zamawiająca wykluczyła wykonawcę lub nałożyła na niego karę finansową, łącznie ze skróceniem lub wydłużeniem czasu trwania wykluczenia lub anulowaniem, obniżeniem lub zwiększeniem nałożonej kary finansowej.

Jednak wykonywanie nieograniczonego prawa orzekania nie jest równoznaczne z kontrolą a postępowanie przed sądami Unii jest postępowaniem kontradyktoryjnym. Z wyjątkiem bezwzględnych przeszkód procesowych, które sąd ma obowiązek uwzględnić z urzędu, takich jak brak uzasadnienia zaskarżonej decyzji, to do strony skarżącej należy podniesienie zarzutów wymierzonych w zaskarżoną decyzję oraz przedstawienie dowodów na ich poparcie. Brak kontroli z urzędu całości zaskarżonej decyzji nie narusza zasady skutecznej ochrony sądowej. Nie jest niezbędne dla przestrzegania tej zasady, by sąd Unii – co prawda zobowiązany do ustosunkowania się do podniesionych zarzutów oraz przeprowadzenia kontroli, tak pod względem prawnym, jak i faktycznym – miał obowiązek dokonać z urzędu kompletnego nowego badania akt sprawy.

(zob. pkt 82, 83)