Postanowienie Sądu (piąta izba) z dnia 24 czerwca 2014 r. – Léon Van Parys przeciwko Komisji

(sprawa T‑603/13)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Unia celna – Żądanie przez Komisję od władz belgijskich udzielenia dodatkowych informacji – Skierowane do skarżącej pismo informacyjne dotyczące owego żądania – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Niedopuszczalność

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Właściwość sądu Unii – Żądania wydania wyroku deklaratoryjnego – Niedopuszczalność (art. 263 TFUE) (por. pkt 12)

2.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Akty podlegające zaskarżeniu – Pojęcie – Akty wywołujące wiążące skutki prawne – Żądanie przez Komisję od władz krajowych udzielenia dodatkowych informacji na temat wniosku o umorzenie należności celnych – Pismo informujące skarżącą o przedłużeniu terminu na rozpatrzenie sprawy – Wykluczenie (art. 263 TFUE) (por. pkt 17, 36–38)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności pisma Komisji z dnia 16 września 2013 r., w którym zażądano od belgijskich organów administracji z zakresu cła i akcyzy dodatkowych informacji oraz pisma Komisji z tego samego dnia informującego skarżącą o owym żądaniu oraz o przedłużeniu terminu na rozpatrzenie sprawy zgodnie z art. 907 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253, s. 1), a także żądanie orzeczenia, że art. 909 rozporządzenia EWG nr 2454/93 wywołuje skutki wobec skarżącej w związku z wyrokiem Sądu z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie T‑324/10 Firma Van Parys przeciwko Komisji, Zb.Orz.

Sentencja

1) Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2) Firma Leon Van Parys pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.