ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 3ης Οκτωβρίου 2001 (1)

«Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό σύμπλεγμα New Born Baby - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - .ρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β´και γ´, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»

Στην υπόθεση T-140/00,

Zapf Creation AG, με έδρα το Rödental (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τον A. Kockläuner, δικηγόρο, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπουμένου από τους D. Schennen, A. von Mühlendahl και C. Røhl Søberg, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο,

καθού,

που έχει ως αντικείμενο προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 21ης Μαρτίου 2000 (υπόθεση R 348/1999-3), σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού συμπλέγματος New Born Baby ως κοινοτικού σήματος,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑ.ΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τους P. Mengozzi, Πρόεδρο, V. Tiili και R. M. Moura Ramos, δικαστές,

γραμματέας: D. Christensen, υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 25 Μα.ου 2000,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 9 Αυγούστου 2000,

έχοντας υπόψη τα έγγραφα που κατέθεσε η προσφεύγουσα κατά τη συνεδρίαση της 8ης Μαρτίου 2001 με τη συμφωνία του καθού,

κατόπιν της συνεδριάσεως αυτής,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

Ιστορικό της διαφοράς

1.

    Στις 6 Οκτωβρίου 1997, η προσφεύγουσα υπέβαλε, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί, αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος στο Γραφείο εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (στο εξής: Γραφείο).

2.

    Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σύμπλεγμα New Born Baby.

3.

    Τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση του σήματος εμπίπτουν στην κλάση 28, υπό την έννοια του διακανονισμού της Νίκαιας σχετικά με την κατάταξη των προϊόντων και των υπηρεσιών για την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν στην ακόλουθη περιγραφή: «Κούκλες ως παιχνίδια και εξαρτήματα γι' αυτές τις κούκλες με τη μορφή αθυρμάτων».

4.

    Με απόφαση της 6ης Μα.ου 1999, ο εξεταστής απέρριψε την αίτηση βάσει του άρθρου 38 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94, με το αιτιολογικό ότι το σημείο New Born Baby ήταν περιγραφικό των σχετικών προϊόντων και εστερείτο παντελώς διακριτικού χαρακτήρος.

5.

    Στις 22 Ιουνίου 1999, η προσφεύγουσα άσκησε ενώπιον του Γραφείου προσφυγή κατά της αποφάσεως του εξεταστή, βάσει του άρθρου 59 του κανονισμού 40/94.

6.

    Με απόφαση της 21ης Μαρτίου 2000, το τρίτο τμήμα προσφυγών απέρριψε την προσφυγή (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση).

7.

    Το τμήμα προσφυγών θεώρησε κατ' ουσίαν ότι ήταν απολύτως βάσιμος ο τρόπος κατά τον οποίο ο εξεταστής είχε εφαρμόσει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β´και γ´, του κανονισμού 40/94.

Αιτήματα των διαδίκων

8.

    Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,

-    να καταδικάσει το Γραφείο στα δικαστικά έξοδα.

9.

    Κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα ζήτησε επίσης από το Πρωτοδικείο, επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, στον βαθμό που αυτή επικυρώνει την απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως για τα προϊόντα που δεν αφορούν κούκλες για παιχνίδι που αναπαριστούν βρέφη μέχρι την ηλικία των 28 ημερών.

10.

    Το Γραφείο ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να απορρίψει την προσφυγή,

-    να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

Σκεπτικό

11.

    Η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις ουσιαστικούς λόγους, αφορώντες, αφενός, παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, και του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94 και, αφετέρου, το γεγονός ότι δεν ελήφθησαν υπόψη προηγούμενες εθνικές καταχωρίσεις, καθώς και έναν τυπικό λόγο που αφορά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.

Επί του λόγου που αφορά την παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94

Επιχειρήματα των διαδίκων

12.

    Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καταχώριση ενός σήματος δεν μπορεί να απορριφθεί βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94, παρά μόνον αν υφίσταται μια ανάγκη διαθεσιμότητας του εν λόγω σημείου. Υποστηρίζει ότι μια τέτοια ανάγκη δεν μπορεί να αποδειχθεί, παρά μόνον αν ληφθεί υπόψη η χρήση του επίμαχου σημείου που οι ανταγωνιστές της κάνουν τώρα ή θα μπορούσαν να κάνουν στο μέλλον.

13.

    Κατά την προσφεύγουσα, όμως, δεν αποδείχθηκε ότι οι ανταγωνιστές της χρησιμοποιούν τώρα το λεκτικό σύμπλεγμα New Born Baby για να δηλώνουν προϊόντα της κλάσεως 28.

14.

    Η προσφεύγουσα υποστηρίζει εν συνεχεία ότι μια τέτοια ανάγκη διαθεσιμότητας δεν υφίσταται ούτε και για το μέλλον. Συγκεκριμένα, αφενός, πρόκειται στη συγκεκριμένη περίπτωση για ένα επινοηθέν σημείο, το οποίο δεν περιέχεται σε κανένα λεξικό, χωρίς να πρέπει να ληφθεί υπόψη το αν έχει ή όχι ασυνήθη ή εξαιρετικό χαρακτήρα. Αφετέρου, αναφέρει ότι οι ανταγωνιστές της διαθέτουν τη δυνατότητα χρησιμοποιήσεως μεγάλου αριθμού άλλων όρων. .τσι, η καταχώριση, ως σημάτων, των όρων «NEW BABY», «NEO BABY», «NEWBORN» και «NEWBORNS» έχει, κατά την προσφεύγουσα, πραγματοποιηθεί ή, τουλάχιστον, ζητηθεί.

15.

    Το Γραφείο υπενθυμίζει ότι βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94 δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση τα σήματα που αποτελούνται αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις που μπορούν να χρησιμεύσουν στις συναλλαγές για τη δήλωση, μεταξύ άλλων, του είδους, της ποιότητας ή του προορισμού του προϊόντος.

16.

    .σον αφορά την επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη διαθεσιμότητας, το Γραφείο τονίζει ότι η ανάγκη αυτή δεν συνιστά αυτή καθεαυτήν ούτε λόγο απορρίψεως ούτε ενδογενές όριο του λόγου απαραδέκτου που ορίζεται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94. Το Γραφείο υποστηρίζει ότι πρέπει, αντιθέτως, να γίνει αντικειμενική ανάλυση για να αποδειχθεί αν το σημείο, του οποίου ζητείται η καταχώριση, είναι ή όχι περιγραφικό των σχετικών προϊόντων ή υπηρεσιών.

17.

    Εν προκειμένω, κατά το Γραφείο, το λεκτικό σύμπλεγμα New Born Baby γίνεται χωρίς διφορούμενα κατανοητό από ένα αγγλόφωνο πρόσωπο αντιπροσωπευτικό του στοχευομένου κοινού, το οποίο αποτελείται από τα πρόσωπα που επιθυμούν να αγοράσουν παιχνίδια, ως σημαίνον «νεογέννητο βρέφος», ανεξάρτητα από το αν πρόκειται ή όχι για ταυτολογία.

18.

    Το Γραφείο ισχυρίζεται ότι τα προϊόντα τα οποία αφορά η αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος, ήτοι οι κούκλες ως παιχνίδια και τα εξαρτήματα γι' αυτές τις κούκλες με τη μορφή αθυρμάτων, περιλαμβάνουν κούκλες που παριστάνουν νεογέννητα βρέφη και των οποίων το σώμα λειτουργεί ως αληθινό βρέφος. .τσι, κατά το Γραφείο, το σήμα αποτελείται αποκλειστικά από ενδείξεις δηλώνουσες το είδος (και τις ιδιότητες) των προϊόντων, όσον αφορά τις κούκλες ως παιχνίδια, ή τον προορισμό τους, όσον αφορά τα εξαρτήματα για τις κούκλες αυτές.

19.

    Το Γραφείο υποστηρίζει ότι το σημείο New Born Baby είναι συνεπώς περιγραφικό, υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94, για όλα τα προϊόντα που αναφέρονται στην αίτηση καταχωρίσεως του σήματος, τουλάχιστον στα αγγλόφωνα κράτη μέλη. Από αυτό συνάγει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, η καταχώρισή του, ως κοινοτικού σήματος, πρέπει να απορριφθεί.

20.

    Το Γραφείο, υπενθυμίζοντας τη νομολογία του Πρωτοδικείου (απόφαση της 12ης Ιανουαρίου 2000, T-19/99, DKV κατά OHMI, COMPANYLINE, Συλλογή 2000, σ. II-1, σκέψη 26), τονίζει ότι η εκτίμηση αυτή ουδόλως μεταβάλλεται από το γεγονός ότι το επίμαχο σημείο, είτε γράφεται ως μία λέξη είτε όχι, δεν περιλαμβάνεται στα λεξικά.

Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

21.

    Σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση «τα σήματα που αποτελούνται αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις που μπορούν να χρησιμεύσουν, στις συναλλαγές, για τη δήλωση του είδους, της ποιότητας, της ποσότητας, του προορισμού, της αξίας, της γεωγραφικής προέλευσης ή του χρόνου παραγωγής του προϊόντος ή της παροχής της υπηρεσίας ή άλλων χαρακτηριστικών αυτών».

22.

    Επιπλέον, πρέπει να εκτιμηθεί ο απόλυτος λόγος απαραδέκτου που διατυπώνεται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94 σε σχέση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η καταχώριση.

23.

    Περαιτέρω, το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94 αναφέρει ότι η παράγραφος 1 «εφαρμόζεται ακόμη και αν οι λόγοι απαραδέκτου υφίστανται μόνο σε τμήμα της Κοινότητας».

24.

    .σον αφορά τις κούκλες ως παιχνίδια, το τμήμα προσφυγών περιορίστηκε να διπιστώσει, στις σκέψεις 19 και 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το λεκτικό σύμπλεγμα New Born Baby σημαίνει «νεογέννητο βρέφος» και ότι, «αντιπαραβαλλόμενο με το αιτούμενο σήμα και υπό τη συνολική εντύπωση που παράγει, το οικείο κοινό θα κατανοήσει αμέσως και χωρίς περαιτέρω ανάλυση του θέματος ότι οι [...] κούκλες ως παιχνίδια [...] έχουν την ιδιαίτερη ιδιότητα να αναπαριστούν νεογέννητα βρέφη».

25.

    Συναφώς, ακόμη και αν υποτεθεί ότι το σημείο New Born Baby μπορεί να θεωρηθεί περιγραφικό αυτού το οποίο οι εν λόγω κούκλες αναπαριστούν, το γεγονός αυτό δεν αρκεί για να αποδειχθεί ότι το εν λόγω σημείο είναι περιγραφικό των κουκλών αυτών καθεαυτές.

26.

    Συγκεκριμένα, ένα σημείο που είναι περιγραφικό αυτού που αναπαριστά ένα παιχνίδι δεν μπορεί να θεωρηθεί περιγραφικό του ίδιου αυτού παιχνιδιού παρά μόνο στον βαθμό που το στοχευόμενο κοινό, με την απόφασή του να το αγοράσει, εξομοιώνει το παιχνίδι αυτό με εκείνο το οποίο αναπαριστά. Η προσβαλλόμενη απόφαση όμως δεν περιέχει καμιά διαπίστωση υπό την έννοια αυτή. Εν συνεχεία, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το Γραφείο, ούτε με το υπόμνημα αντικρούσεως ούτε με τις απαντήσεις του στις ερωτήσεις του Πρωτοδικείου κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, δεν υποστήριξε ότι το στοχευόμενο κοινό, ήτοι τα πρόσωπα που επιθυμούν να αγοράσουν παιχνίδια, αντιλαμβανόταν κατά τέτοιο τρόπο τα οικεία προϊόντα.

27.

    Επομένως, το τμήμα προσφυγών δεν απέδειξε ότι το στοχευόμενο κοινό κατανοούσε το σημείο New Born Baby, άμεσα και χωρίς άλλη σκέψη, ως αναφερόμενο σε μια ιδιότητα ή σ' ένα άλλο χαρακτηριστικό των κουκλών ως παιχνιδιών.

28.

    .σον αφορά τα εξαρτήματα για κούκλες με τη μορφή αθυρμάτων, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε, στη σκέψη 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι «το οικείο κοινό θα κατανοήσει αμέσως και χωρίς περαιτέρω ανάλυση του θέματος ότι τα αναφερόμενα στην αίτηση προϊόντα, εν προκειμένω [...] εξαρτήματα για [...] κούκλες με τη μορφή αθυρμάτων [...] έχουν την ιδιαίτερη ιδιότητα να απαριστούν νεογέννητα βρέφη».

29.

    Η επιχειρηματολογία αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Συγκεκριμένα, τα εξαρτήματα για κούκλες με τη μορφή αθυρμάτων δεν αναπαριστούν νεογέννητα, αλλά αντικείμενα, όπως είναι οι μικρογραφίες ενδυμάτων ή υποδημάτων.

30.

    Επιπλέον, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε, στη σκέψη 20, in fine, της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι, «όσον αφορά τα εξαρτήματα, η αίτηση περιέχει περιγραφική ένδειξη του προορισμού, καθόσον τα εξαρτήματα αυτά έχουν ειδικώς σχεδιαστεί για το είδος αυτό των κουκλών».

31.

    Συναφώς, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι τα εξαρτήματα για κούκλες με τη μορφή αθυρμάτων δεν προορίζονται για νεογέννητα βρέφη. Συγκεκριμένα, τα βρέφη αυτά δεν είναι ακόμη σε θέση να παίξουν με κούκλες ούτε, κατά μείζονα λόγο, να χειριστούν τα εξαρτήματα για κούκλες. Επιπλέον, ακόμη και αν υποτεθεί ότι το λεκτικό σύμπλεγμα New Born Baby είναι περιγραφικό σε σχέση με τις κούκλες ως παιχνίδια και ότι τα προαναφερθέντα εξαρτήματα προορίζονται για τις κούκλες αυτές, δεν μπορεί από αυτό να συναχθεί ότι υφίσταται, για το στοχευόμενο κοινό, άμεσος και συγκεκριμένος σύνδεσμος μεταξύ του επίμαχου σημείου και των εξαρτημάτων αυτών. Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι ένα προϊόν προορίζεται, ως εξάρτημα, για ένα άλλο προϊόν, σε σχέση με το οποίο το επίμαχο σημείο είναι περιγραφικό, δεν αρκεί, αυτό καθεαυτό, να καταστήσει το ίδιο αυτό σημείο περιγραφικό σε σχέση με το προϊόν που αποτελεί εξάρτημα.

32.

    Επομένως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το λεκτικό σύμπλεγμα New Born Baby δεν δηλώνει ούτε την ιδιότητα ούτε τον προορισμό ούτε κανένα άλλο χαρακτηριστικό των εξαρτημάτων για κούκλες με τη μορφή αθυρμάτων.

33.

    Επομένως, ο λόγος που αφορά την παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94 είναι βάσιμος.

Επί του λόγου που αφορά την παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94

Επιχειρήματα των διαδίκων

34.

    Η προσφεύγουσα υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση «τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα». Κατά την προσφεύγουσα, από τη χρήση της λέξεως «στερούνται» προκύπτει ότι, αν το σημείο έχει διακριτικό χαρακτήρα, έστω και σε μικρό βαθμό, τούτο αρκεί για να αποκλειστεί αυτός ο λόγος απαραδέκτου.

35.

    Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το σημείο New Born Baby συνιστά «ασυνήθη επινόηση», που έχει τον χαρακτήρα βαρβαρισμού τον οποίο το στοχευόμενο κοινό μπορεί εύκολα να συγκρατήσει και ο οποίος ως εκ τούτου μπορεί να εξατομικεύσει τα προϊόντα της προσφεύγουσας και να τα διακρίνει σε σχέση με τα προϊόντα που έχουν άλλη προέλευση.

36.

    Το Γραφείο ισχυρίζεται ότι ο συνδυασμός των λέξεων «new», «born» και «baby» αποτελείται αποκλειστικά από περιγραφικές ενδείξεις, αποκλειομένου κάθε άλλου στοιχείου που θα καθιστούσε το λεκτικό σύμπλεγμα, στο σύνολό του, ικανό να διακρίνει τα προϊόντα της προσφεύγουσας από εκείνα άλλων επιχειρήσεων. .τσι, κατά το Γραφείο, το επίμαχο λεκτικό σύμπλεγμα στερείται παντελώς διακριτικού χαρακτήρα και δεν μπορεί, ως εκ τούτου, να καταχωριστεί ως κοινοτικό σήμα.

Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

37.

    Σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση «τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα».

38.

    Ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σημείου πρέπει να εκτιμάται σε σχέση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τις οποίες ζητείται η καταχώριση.

39.

    Εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών, στη σκέψη 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, συνήγαγε την έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα του επίμαχου σημείου από τον περιγραφικό χαρακτήρα του και περιορίστηκε, κατά τα λοιπά, να διαπιστώσει την έλλειψη «οποιουδήποτε στοιχείου στηριζομένου στη δημιουργική φαντασία».

40.

    Ανωτέρω όμως κρίθηκε ότι το τμήμα προσφυγών είχε θεωρήσει εσφαλμένα ότι το επίμαχο σημείο ενέπιπτε στην απαγόρευση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94. Κατά συνέπεια, η συλλογιστική του τμήματος προσφυγών σε σχέση με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94 πρέπει να απορριφθεί καθόσον στηρίζεται στο σφάλμα αυτό.

41.

    Εν συνεχεία, από τη νομολογία του Πρωτοδικείου προκύπτει ότι η έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα δεν μπορεί να προκύπτει μόνον από την περιεχόμενη στην προσβαλλόμενη απόφαση διαπίστωση της ελλείψεως φαντασίας (αποφάσεις της 31ης Ιανουαρίου 2001, T-135/99, Taurus-Film/OHMI, CINE ACTION, η οποία δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 31, και T-136/99, Taurus-Film/OHMI, CINE COMEDY, η οποία δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 31).

42.

    Επομένως, ο λόγος που αφορά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94 είναι βάσιμος.

43.

    Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί χωρίς να χρειάζεται να κριθούν οι λοιποί λόγοι που προβάλλει η προσφεύγουσα.

Επί των δικαστικών εξόδων

44.

    Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι το Γραφείο ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί να φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα της προσφεύγουσας, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα αυτής.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (τέταρτο τμήμα)

αποφασίζει:

1)    Ακυρώνει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 21ης Μαρτίου 2000 (υπόθεση R 348/1999-3).

2)    Το Γραφείο θα φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα της προσφεύγουσας.

Mengozzi Tiili Moura Ramos

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 3 Οκτωβρίου 2001.

Ο Γραμματέας

Ο Πρόεδρος

H. Jung

P. Mengozzi

1: Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική.

Συλλογή