Sprawa C‑476/14
Citroën Commerce GmbH
przeciwko
Zentralvereinigung des Kraffahrzeuggewerbes zur Aufrechterhaltung lauteren Wettbewerbs eV (ZLW)
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof)
Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywy 98/6/WE i 2005/29/WE – Ochrona konsumentów – Reklama z podaniem ceny – Pojęcia „oferty” i „ceny wraz z podatkami” – Obowiązek włączenia do ceny sprzedaży pojazdu samochodowego obligatoryjnie przypadających dodatkowych kosztów przemieszczenia tego pojazdu
Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 7 lipca 2016 r.
1. Ochrona konsumentów – Ochrona konsumentów w zakresie podawania cen produktów oferowanych konsumentom – Dyrektywa Rady 98/6 – Reklama z podaniem ceny – Cena sprzedaży – Pojęcie – Obowiązek włączenia do ceny sprzedaży pojazdu samochodowego obligatoryjnie przypadających dodatkowych kosztów przemieszczenia tego pojazdu
[dyrektywa 98/6 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 1, art. 2 lit. a), art. 3 ust. 4]
2. Ochrona konsumentów – Nieuczciwe praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów – Dyrektywa Rady 2005/29 – Zakres stosowania – Reklama z podaniem ceny – Wyłączenie – Stosowanie dyrektywy 98/6
(dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady: 98/6, art. 3 ust. 4; 2005/29, art. 3 ust. 4)
1. Artykuł 3 dyrektywy 98/6 w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom w związku z art. 1 i art. 2 lit. a) tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że koszty przemieszczenia pojazdu samochodowego od producenta do sprzedawcy, które obciążają konsumenta, powinny być uwzględnione w cenie sprzedaży tego pojazdu podanej w reklamie zamieszczonej przez przedsiębiorcę, jeżeli reklama ta, biorąc pod uwagę wszystkie jej cechy, stanowi w oczach konsumenta ofertę dotyczącą owego pojazdu. Do sądu krajowego należy zbadanie, czy wszystkie te przesłanki są spełnione.
O ile bowiem art. 3 ust. 4 dyrektywy 98/6 nie przewiduje ogólnego obowiązku podawania ceny sprzedaży, to jednak reklama wskazująca zarówno szczególne cechy reklamowanego produktu, jak i cenę, jaka w oczach konsumenta, który jest dostatecznie dobrze poinformowany oraz dostatecznie uważny i ostrożny, wydaje się ceną sprzedaży tego produktu, a także termin, w ciągu którego osoby, do których skierowana jest oferta, mogą z niej skorzystać, może być uważana przez takiego konsumenta za stanowiącą ofertę przedsiębiorcy dotyczącą sprzedaży owego produktu na warunkach określonych w tej reklamie. W takim wypadku tak podana cena powinna spełniać wymogi dyrektywy 98/6. W szczególności cena ta powinna stanowić cenę sprzedaży danego produktu, czyli jego cenę końcową, w rozumieniu art. 2 lit. a) owej dyrektywy. Jako cena końcowa cena sprzedaży musi obejmować konieczne i przewidywalne elementy ceny, które obligatoryjnie obciążają konsumenta i które stanowią świadczenie pieniężne w zamian za nabycie danego produktu. W konsekwencji w wypadku gdy przedsiębiorca, który sprzedaje produkt, wymaga, aby konsument poniósł koszty przemieszczenia tego produktu od producenta do tego przedsiębiorcy będącego sprzedawcą, z tym skutkiem, że koszty te, zresztą niezmienne, obligatoryjnie obciążają konsumenta, rzeczone koszty stanowią element ceny sprzedaży w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 98/6.
(por. pkt 30, 31, 37, 38, 47; sentencja)
2. Dyrektywa 98/6 w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom reguluje szczególne aspekty – w rozumieniu art. 3 ust. 4 dyrektywy 2005/29 dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym – praktyk handlowych, jakie mogą zostać uznane za nieuczciwe w stosunkach między podmiotami gospodarczymi a konsumentami, czyli w szczególności te, które wiążą się z podaniem ceny sprzedaży produktów w ofertach sprzedaży i w reklamie. W tych okolicznościach, jako że aspekt dotyczący ceny sprzedaży wymienionej w reklamie jest regulowany dyrektywą 98/6, dyrektywa 2005/29 nie znajduje zastosowania w odniesieniu do tego aspektu.
(por. pkt 44, 45)