POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)

z dnia 3 lipca 2014 r.

Sprawa F‑5/12 DEP

Sławomir Bogusz

przeciwko

Europejskiej Agencji Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Frontex)

Służba publiczna – Postępowanie – Ustalenie kosztów

Przedmiot:      Wniosek o ustalenie kosztów podlegających zwrotowi na podstawie art. 92 § 1 regulaminu postępowania, z którym S. Bogusz zwrócił się do Sądu w następstwie wyroku Sądu z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie Bogusz/Frontex (F‑5/12, EU:F:2013:75).

Orzeczenie:      Całkowita wysokość kosztów podlegających zwrotowi przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej na rzecz S. Bogusza z tytułu kosztów podlegających zwrotowi w sprawie F‑5/12, Bogusz/Frontex, wynosi 2547,50 EUR.

Streszczenie

1.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę – Honoraria, które strony winne są swoim adwokatom – Ustalenie honorariów, które mogą zostać zwrócone przez stronę, która ponosi koszty

[regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 91 lit. b)]

2.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę – Niezbędne wydatki związane z postępowaniem w sprawie ustalenia kosztów – Zaliczenie

[regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 91 lit. b)]

1.      Sąd Unii nie jest uprawniony do ustalania wynagrodzenia należnego od stron ich własnym adwokatom lub radcom prawnym, lecz do określenia kwoty, do której wynagrodzenia te mogą podlegać zwrotowi przez stronę obciążoną kosztami postępowania.

Sąd Unii, który orzeka w przedmiocie wniosku o ustalenie kosztów, po pierwsze, nie musi uwzględniać ewentualnej ugody zawartej w tym zakresie pomiędzy zainteresowaną stroną a jej pełnomocnikami czy doradcami. Po drugie, nawet jeśli przedłożenie zapłaconej faktury może stanowić dowód na rzeczywisty charakter wysokości kosztów, na których poniesienie do celów swojej reprezentacji w postępowaniu przed Sądem do spraw Służby Publicznej skarżący został narażony, to jednak dowód opłacenia kosztów, o których zwrot się ubiega, nie jest warunkiem wstępnym ustalenia przez Sąd kosztów podlegających zwrotowi.

W braku przepisów Unii o charakterze taryfowym sąd Unii winien swobodnie ocenić okoliczności danego przypadku, uwzględniając przedmiot i charakter sporu, jego znaczenie z punktu widzenia prawa Unii, a także stopień trudności sprawy, nakład pracy wymagany w postępowaniu spornym od biorących udział w sprawie pełnomocników lub doradców oraz interes ekonomiczny, jaki strony miały w sporze. Swobodna ocena sądu Unii w tym obszarze może prowadzić do ustalenia kosztów podlegających zwrotowi w kwocie niższej od tej, jaką strona zobowiązana do pokrycia tych kosztów byłaby skłonna wypłacić drugiej stronie.

(zob. pkt 30, 33, 35)

Odesłanie

Trybunał, postanowienia: Leeuwarder Papierwarenfabriek/Komisja, 318/82‑DEPE, EU:C:1985:468, pkt 2; Comunidad autónoma de La Rioja/Diputación Foral de Vizcaya i in., C‑465/09 P‑DEP, EU:C:2013:112, pkt 26, 27; Kronofrance/Niemcom i in., C‑75/05 P‑DEP, EU:C:2013:458, pkt 30

Sąd do spraw Służby Publicznej, postanowienia: X/Parlament, F‑14/08 DEP, EU:F:2009:149, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; Cuallado Martorell/Komisja, F‑96/09 DEP, EU:F:2013:186, pkt 28

2.      Nawet jeśli formalnie nie ma potrzeby odrębnego orzekania w przedmiocie kosztów poniesionych w związku z postępowaniem w sprawie ustalenia kosztów, to jednak w sytuacji, gdy sąd Unii ustala koszty podlegające zwrotowi, jego zadaniem jest uwzględnienie wszelkich okoliczności sprawy według stanu na chwilę ogłoszenia postanowienia w sprawie ustalenia kosztów.

W tym względzie wniosek o ustalenie kosztów ma raczej charakter standardowy i odróżnia się co do zasady brakiem jakichkolwiek trudności dla adwokata, który już rozpatrywał istotę sprawy.

(zob. pkt 45, 47)

Odesłanie

Trybunał, postanowienia: France Télévisions/TF1, C‑451/10 P‑DEP, EU:C:2012:323, pkt 32; OCVV/Schräder, C‑38/09 P‑DEP, EU:C:2013:679, pkt 42

Sąd do spraw Służby Publicznej, postanowienie Schönberger/Parlament, F‑7/08 DEP, EU:F:2010:32, pkt 46, 47