Skarga wniesiona w dniu w dniu 19 maja 2011 r. - El Gazaerly przeciwko Radzie

(Sprawa T-266/11)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Naglaa Abdallah El Gazaerly (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: D. Pannick, QC (Queen's Counsel), R. Lööf, Barrister, i M. O'Kane, Solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/172/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2011 L 76, s. 63) w zakresie, w jakim dotyczy skarżącej;

stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2011 L 76, s. 4), wdrążającego decyzję Rady 2011/172/WPZiB, w zakresie, w jakim dotyczy skarżącej;

zasądzenie od pozwanej odszkodowania w wysokości 10 000 EUR;

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że art. 29 TEU jest błędną lub niewystarczającą podstawą prawną decyzji Rady 2011/172/WPZiB, ponieważ:

przywołana decyzja nie realizuje celu z zakresu polityki zagranicznej;

przyjęcie takiej decyzji (oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011) stanowi nadużycie władzy; oraz

wpisanie nazwiska skarżącej do załącznika do decyzji Rady 2011/172/WPZiB (oraz odpowiadającego jej rozporządzenia) było nieracjonalne.

Zarzut drugi dotyczący tego, że objęcie skarżącego zakresem stosowania decyzji Rady 2011/172/WPZiB oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 narusza jej prawo do skutecznej ochrony sądowej.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że objęcie skarżącego zakresem stosowania decyzji Rady 2011/172/WPZiB oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 narusza zasadę proporcjonalności.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że skarżący poniósł szkodę będącą bezpośrednim skutkiem przyjęcia decyzji Rady 2011/172/WPZiB oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011, którą to szkodę Unia powinna naprawić.

____________