Προσφυγή-αγωγή της 19ης Μαΐου 2011 - Elmaghraby κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-265/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: Ahmed Alaeldin Amin Abdelmaksoud Elmaghraby (Κάιρο, Αίγυπτος) [εκπρόσωποι: D. Pannick, QC (Queen's Counsel), R. Lööf, Barrister, και M. O'Kane, Solicitor]
Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος - ενάγοντος
Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει, καθ' ο μέτρο αφορά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, την απόφαση 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2011 L 76, σ. 63)·
να ακυρώσει, καθ' ο μέτρο αφορά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, τον κανονισμό (ΕΕ) 270/2011 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (ΕΕ 2011 L 76, σ. 4), περί εφαρμογής της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου·
να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει αποζημίωση ύψους 5000 ευρώ· και
να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων-ενάγων.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τέσσερις ισχυρισμούς.
Ο πρώτος ισχυρισμός αντλείται από το ότι το άρθρο 29 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) αποτελεί εσφαλμένη ή/και ανεπαρκή νομική βάση για την έκδοση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, καθότι:
με την προαναφερθείσα απόφαση δεν επιδιώκεται σκοπός εμπίπτων στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής·
η έκδοση της απόφασης αυτής [καθώς και του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 του Συμβουλίου] ενέχει κατάχρηση εξουσίας· και
το όνομα του προσφεύγοντος-ενάγοντος ατόπως συμπεριελήφθη στο παράρτημα της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (καθώς και στο παράρτημα του αντίστοιχου κανονισμού).
Με τον δεύτερο ισχυρισμό προβάλλεται ότι το γεγονός ότι ο προσφεύγων-ενάγων υπήχθη στο πεδίο εφαρμογής της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 του Συμβουλίου συνιστά προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του προσφεύγοντος-ενάγοντος.
Με τον τρίτο ισχυρισμό προβάλλεται ότι το γεγονός ότι ο προσφεύγων-ενάγων υπήχθη στο πεδίο εφαρμογής της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 του Συμβουλίου συνιστά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.
Με τον τέταρτο ισχυρισμό προβάλλεται ότι ο προσφεύγων-ενάγων υπέστη ζημίες που απορρέουν ευθέως από την έκδοση της απόφασης 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 του Συμβουλίου και ότι εναπόκειται στην Ένωση να αποκαταστήσει τις εν λόγω ζημίες.
____________