Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2006 - Reliance Industries κατά Συμβουλίου και Επιτροπής
(Υπόθεση T-45/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Reliance Industries Ltd (Βομβάη, Ινδία) [Εκπρόσωποι: I. MacVay, S. Ahmed, Solicitors]
Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας)
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
Να ακυρωθούν οι αποφάσεις της Επιτροπής της 1ης Δεκεμβρίου 2005, με τις οποίες γνωστοποιείται η επανεξέταση ενόψει της λήξης της ισχύος των αντισταθμιστικών μέτρων που έχουν εφαρμογή στις εισαγωγές ορισμένων φιαλών τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου ("PET") προελεύσεως, μεταξύ άλλων, από την Ινδία, και η έναρξη επανεξετάσεως ενόψει της λήξης της ισχύος των αντιντάμπινγκ μέτρων που έχουν εφαρμογή στις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων που προέρχονται από την Ινδία, την Ινδονησία, τη Δημοκρατία της Κορέας, τη Μαλαισία, την Ταϊβάν και την Ταϊλάνδη και η μερική προσωρινή επανεξέταση των αντιντάμπινγκ μέτρων που έχουν εφαρμογή στις εισαγωγές ορισμένων PET προελεύσεως από τη Δημοκρατία της Κορέας και την Ταϊβάν.
Να ακυρωθούν, εφόσον το Πρωτοδικείο το θεωρεί αναγκαίο ή κατάλληλο, οι κανονισμοί του Συμβουλίου (ΕΚ) 2603/2000, (ΕΚ) 2604/2000 και η απόφαση της Επιτροπής 2000/745/ΕΚ, στον βαθμό που μπορεί να θεωρηθούν ως εφαρμοστέες επί της προσφεύγουσας για την περίοδο μετά την 1η Δεκεμβρίου 2005· και
Να ακυρώσει το άρθρο 11, παράγραφος 3, του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) 384/96 ("ο βασικός αντιντάμπινγκ κανονισμός ") και το άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) 2026/97 ("ο βασικός κανονισμός για τις επιδοτήσεις"), μόνον όμως υπό την προϋπόθεση και μέχρι του σημείου που το Πρωτοδικείο μπορεί να βρει, αντίθετα με την περίπτωση του προσφεύγοντος, ότι πράγματι διαφέρουν από τους όρους του άρθρου 11, παράγραφος 3 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου ("ΠΟΕ") και του άρθρου 21, παράγραφος 3, της συμφωνίας για τις επιδοτήσεις του ΠΟΕ,
Να καταδικάσει τους καθών στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με τις δύο προσβαλλόμενες αποφάσεις η Επιτροπή αποφάσισε την έναρξη επανεξετάσεως των μέτρων, η ισχύς των οποίων επρόκειτο να λήξει, σε συνάρτηση με τον κανονισμό του Συμβουλίου 2603/2000, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου, καταγωγής Ινδίας, Μαλαισίας και Ταϊλάνδης, και την περάτωση της διαδικασίας κατά των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου, καταγωγής Ινδονησίας, Δημοκρατίας της Κορέας και Ταϊβάν
1 και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2604/2000 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας, Δημοκρατίας της Κορέας, Μαλαισίας, Ταϊβάν και Ταϊλάνδης
2, καθώς και την απόφαση της Επιτροπής 2000/745/ΕΚ για την αποδοχή των αναλήψεων υποχρεώσεων που προτάθηκαν σε σχέση με τις διαδικασίες αντιντάμπινγκ και κατά των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου (PET) καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας, Μαλαισίας, Δημοκρατίας της Κορέας, Ταϊβάν και Ταϊλάνδης
3. Δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 2, του βασικού αντιντάμπινγκ κανονισμού και του άρθρου 18, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού για τις επιδοτήσεις, η συνέπεια των ανακοινώσεων αυτών περί ενάρξεως [της επανεξετάσεως], εφόσον έγιναν εμπρόθεσμα, είναι ότι τα συναφή μέτρα παραμένουν σε ισχύ ενόσω εκκρεμούν τα αποτελέσματα της επανεξετάσεως.
Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η έναρξη της έρευνας επανεξετάσεως των μέτρων, η ισχύς των οποίων επρόκειτο να λήξει, δεν ήταν έγκυρη, οπότε τα επίδικα μέτρα και η ανάληψη υποχρεώσεων έληξαν, σύμφωνα με τους όρους που έθεταν, την 1η Δεκεμβρίου 2005. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι ανακοινώσεις δημοσιεύθηκαν την ίδια ημέρα που έληγαν τα μέτρα (1η Δεκεμβρίου) και ότι, ως εκ τούτου, η έναρξη της έρευνας επανεξετάσεως των μέτρων η ισχύς των οποίων επρόκειτο να λήξει δεν έγινε πριν από την ημερομηνία λήξεως, όπως επιτάσσουν οι κανόνες του ΠΟΕ. Συναφώς, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι οι βασικοί κανονισμοί πρέπει να ερμηνευθούν σε συνάρτηση με τις συμφωνίες του ΠΟΕ και ότι, εν πάση περιπτώσει, κάθε διφορούμενο σημείο των βασικών κανονισμών πρέπει να κριθεί υπέρ αυτής, σύμφωνα με τις γενικές αρχές της κοινοτικής νομοθεσίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι αν οι βασικοί κανονισμοί δεν μπορούν να ερμηνευθούν κατά τον προτεινόμενο τρόπο, τότε οι διατάξεις αυτές αντιβαίνουν στους κανόνες του ΠΟΕ και για τον λόγο αυτό είναι άκυρες στον βαθμό αυτό.
____________1 - ΕΕ L301, 30.11.2000 σ. 1 2 - ΕΕ L301, 30.11.2000 σ. 21 3 - ΕΕ L301, 30.11.2000 σ. 88