Sprawa C‑241/07

JK Otsa Talu OÜ

przeciwko

Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet (PRIA)

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Riigikohus)

EFOGR – Rozporządzenie (WE) nr 1257/1999 – Wspólnotowe wsparcie rozwoju obszarów wiejskich – Wsparcie agrośrodowiskowych metod produkcji

Streszczenie wyroku

Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – Finansowanie przez EFOGR – Wsparcie rozwoju obszarów wiejskich – Wsparcie agrośrodowiskowych metod produkcji

(rozporządzenie Rady nr 1257/1999, zmienione rozporządzeniem nr 2223/2004, art. 24 ust. 1, art. 37 ust. 4, art. 39 ust. 3)

Ograniczenie przez państwo członkowskie z powodu niewystarczających środków budżetowych kręgu beneficjentów wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich wyłącznie do rolników będących już adresatami decyzji o przyznaniu tego rodzaju wsparcia w poprzednim roku budżetowym nie narusza przepisów art. 24 ust. 1 rozporządzenia nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 2223/2004, w związku z art. 37 ust. 4 i art. 39 tego rozporządzenia.

W świetle celu rozporządzenia nr 1257/1999, które zmierza do promowania rozwoju agrośrodowiskowego i ogólnie do rozwoju obszarów wiejskich, państwa członkowskie winny czynić starania w kierunku właściwego zarządzania ich zasobami finansowymi w taki sposób, aby umożliwić każdemu uprawnionemu wnioskodawcy, w rozumieniu tego rozporządzenia, skorzystanie ze wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Niemniej jednak, zgodnie z art. 37 ust. 4 i art. 39 ust. 3 omawianego rozporządzenia państwa członkowskie mogą ustanowić dalsze lub bardziej restrykcyjne warunki przyznawania wspólnotowego wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, o ile warunki te będą zgodne z celami i wymaganiami ustanowionymi w tym rozporządzeniu, oraz że w miarę potrzeby środki wsparcia mogą być następczo korygowane przez państwa członkowskie w celu zapewnienia zgodności i spójności. W ten sposób planowanie programu wsparcia agrośrodowiskowego może podlegać ewolucji, skoro ustanowienie tego programu winno być dokonane z poszanowaniem celów omawianego rozporządzenia.

Z uwagi na brak koniecznych środków budżetowych, w danym państwie członkowskim, wybór dokonany przez ustawodawcę krajowego, mający na celu ograniczenie kręgu rolników uprawnionych do uzyskania wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich wyłącznie do rolników, którzy w roku poprzednim podjęli zobowiązania agrośrodowiskowe, wpisuje się w zakres swobody działania, jaką dysponują na mocy rozporządzenia nr 1257/1999 państwa członkowskie.

(por. pkt 38–40, 48, 54; sentencja)