Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2013 – Rubinum κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-201/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Rubinum, SA (Rubi, Ισπανία) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι C. Bittner και P.-C. Scheel)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 288/2013 της Επιτροπής,
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τουΣ εξής κυρίως λόγους.
Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1831/2003 1 .
Συναφώς η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός στηρίχθηκε κυρίως στο άρθρο 13, παράγραφος 2, του κανονισμού 1831/2003 και ότι εν προκειμένω δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της διάταξης αυτής. Η προσφεύγουσα επισημαίνει ιδιαίτερα ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός στηρίζεται μόνο σε υποθέσεις και ότι δεν έχουν διαπιστωθεί στην πράξη συγκεκριμένες περιπτώσεις ούτε μετάδοσης της αντοχής μικροβίων στα αντιβιοτικά ούτε παραγωγής τοξινών από το σχετικό παρασκεύασμα.
Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 9, παράγραφος 1, του κανονισμού 1831/2003.
Επ’ αυτού η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή έπρεπε να αποφανθεί με βάση το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού 1831/2003 επί της αίτησης που είχε υποβάλει η ίδια σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 7 του ίδιου αυτού κανονισμού.
Τρίτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 1831/2003.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι σε πολλές διαδικασίες χορήγησης αδειών κυκλοφορίας έχει προσκομίσει επαρκή και ενδεδειγμένα αποδεικτικά στοιχεία για το ότι η προοριζόμενη για ζωοτροφές πρόσθετη ύλη την οποία παράγει η ίδια δεν επηρεάζει αρνητικά την υγεία των ζώων, την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 1831/2003. Εξάλλου, τα αποδεικτικά αυτά στοιχεία δεν αμφισβητήθηκαν ούτε από την Επιτροπή ούτε από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA).
Τέταρτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 .Επ’ αυτού η προσφεύγουσα ισχυρίζεται κυρίως ότι πριν από την έκδοση του προσβαλλόμενου κανονισμού δεν πραγματοποιήθηκε νομότυπη και πλήρης ανάλυση επικινδυνότητας.Πέμπτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 178/2002.Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς, μεταξύ άλλων, ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να αιτιολογήσει την έκδοση του προσβαλλόμενου κανονισμού ούτε με επίκληση της αρχής της προφύλαξης, η οποία απορρέει από το άρθρο 7 του κανονισμού 178/2002. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός αντιβαίνει στις απαιτήσεις του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 178/2002 ακόμη και από την άποψη της αρχής της προφύλαξης.Παραβίαση γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης.Με τον λόγο αυτό η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι έχουν παραβιαστεί η αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως και η αρχή της αναλογικότητας και ότι έχει προσβληθεί το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη.Έβδομος λόγος: Παράβαση του άρθρου 19 του κανονισμού 1831/2003.Στο πλαίσιο αυτού του λόγου η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επι
τροπή δεν τήρησε την προβλεπόμενη στο άρθρο 19 του κανονισμού 1831/2003 δίμηνη προθεσμία για την αναθεώρηση των αποφάσεων και τον έλεγχο των παραλείψεων της EFSA κα
ι ότι δεν έλαβε απόφαση επί της αίτησης της προσφεύγουσας να αναθεωρηθεί μια
γνωμοδότηση της EFSA παρά μόνο αφού προηγουμένως είχε εκδοθεί ο προσβαλλόμενος κανονισμός.
________________________1 Κανονισμός (ΕΚ) 1831/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τις πρόσθετες ύλες που χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων (ΕΕ L 268, σ. 29). Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσε
ων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση