POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)

z dnia 3 maja 2012 r.

Sprawa F‑44/05 RENV

Guido Strack

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Żądanie odszkodowania z tytułu przewlekłości postępowania sądowego – Brak właściwości Sądu – Przekazanie sprawy do Sądu Unii Europejskiej

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której G. Strack żąda w istocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odrzucenia jego kandydatury na stanowisko kierownika wydziału ds. zaproszeń do składania ofert i umów Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich i decyzji o powołaniu A. na to stanowisko oraz zasądzenia zapłaty przez Komisję zadośćuczynienia z tytułu rzekomo doznanej krzywdy.

Orzeczenie: Żądanie odszkodowania z tytułu przewlekłości postępowania sądowego, przedstawione przez skarżącego w pkt 78–85 uwag na piśmie przedłożonych w dniu 21 lutego 2011 r. i zamieszczone w pkt A.4 wniosków w rzeczonym piśmie, zostaje przekazane do Sądu Unii Europejskiej. Rozstrzygnięcie o kosztach dotyczących tego żądania nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie lub zadośćuczynienie – Podłoże – Stosunek pracy – Podstawa prawna

(art. 270 TFUE)

2.      Postępowanie – Podział kompetencji między poszczególnymi sądami Unii – Żądanie odszkodowania z tytułu przewlekłości postępowania sądowego – Brak właściwości Sądu do spraw Służby Publicznej – Przekazanie sprawy do Sądu

(art. 256 ust. 1 akapit pierwszy TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 51 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 73)

1.      Spór o naprawienie szkody pomiędzy urzędnikiem a instytucją, w której ten urzędnik jest lub był zatrudniony, mieści się w zakresie stosowania art. 270 TFUE wyłącznie wtedy, gdy u podstaw tego sporu leży stosunek zatrudnienia łączący zainteresowanego z instytucją.

(zob. pkt 8)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑50/09 Missir Mamachi di Lusignano przeciwko Komisji, 12 maja 2011 r., pkt 116 i przytoczone tam orzecznictwo, odwołanie w toku przed Sądem Unii Europejskiej, sprawa T‑401/11 P

2.      Sąd do spraw Służby Publicznej jest oczywiście niewłaściwy do rozstrzygania w przedmiocie żądania odszkodowania przedstawionego przez danego urzędnika z tytułu przewlekłości postępowania, jeżeli dotyczy ono postępowania sądowego, bez uszczerbku dla pozostałych podnoszonych żądań odszkodowania. Podnoszona szkoda nie ma bowiem podłoża w stosunku zatrudnienia łączącego skarżącego z jego instytucją, lecz w opieszałości w wydaniu orzeczenia, którą można jakoby przypisać sądom Unii, co stanowiłoby naruszenie prawa skarżącego do skutecznego środka prawnego.

W tym względzie zgodnie z art. 73 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej skargę, dla której właściwy jest Trybunał Sprawiedliwości lub Sąd, przekazuje się do wskazanych sądów, jeżeli skarga służy jedynie złożeniu zbioru żądań, przy czym każde z autonomicznych żądań co do istoty sprawy może być rozpatrywane jako skarga w rozumieniu przytoczonego art. 73. Ponadto z art. 256 ust. 1 akapit pierwszy TFUE i art. 51 akapit pierwszy statutu Trybunału wynika, że Sąd jest właściwy do rozpoznania w pierwszej instancji skarg jednostek, gdy u podstaw tych skarg nie leży stosunek zatrudnienia łączący obecnie lub w przeszłości zainteresowanego z instytucją.

(zob. pkt 9, 10)