WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ

(druga izba)

z dnia 18 maja 2015 r.

Sprawa F‑11/14

Bruno Dupré

przeciwko

Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych (ESDZ)

Służba publiczna – Personel ESDZ – Członek personelu tymczasowego – Artykuł 98 regulaminu pracowniczego – Artykuł 2 lit. e) WZIP – Umowa o pracę – Zaszeregowanie – Zarzut niezgodności z prawem ogłoszenia o naborze – Stanowisko w grupie zaszeregowania AD 5 możliwe do objęcia przez personel krajowych służb dyplomatycznych i urzędników zaszeregowanych do grup od AD 5 do AD 14 – Zasada zgodności pomiędzy grupą zaszeregowania a stanowiskiem – Wyrok zaoczny

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy art. 106a, w której B. Dupré żąda stwierdzenia nieważności swojej umowy o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ), podpisanej w dniu 1 kwietnia 2013 r., ze względu na zaszeregowanie go do grupy AD 5, oraz naprawienia poniesionej szkody.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Personel tymczasowy – Zatrudnienie – Grupa zaszeregowania – Zgodność między grupą zaszeregowania a stanowiskiem – Zatrudnienie na stanowisku zajmowanym poprzednio przez urzędnika o wyższej grupie zaszeregowania – Okoliczność niestanowiąca przeszkody dla zatrudnienia w niższej grupie zaszeregowania – Powołanie na członka personelu tymczasowego pracownika krajowej służby dyplomatycznej państwa członkowskiego – Uwzględnienie uprzednio pełnionej funkcji oddelegowanego eksperta krajowego – Wyłączenie

[regulamin pracowniczy, art. 5, 32, 98 ust. 1; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 2 lit. e), art. 15 ust. 1, art. 50b; decyzja Rady 2010/427]

2.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Grupa zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Zgodność między grupą zaszeregowania a stanowiskiem – Naruszenie wyłącznie w przypadku pełnienia obowiązków, które wyraźnie nie przystają do grupy zaszeregowania i stanowiska

(regulamin pracowniczy, art. 7, załącznik I pkt A)

3.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Grupa zaszeregowania – Powołanie na członka personelu tymczasowego pracownika krajowej służby dyplomatycznej państwa członkowskiego – Zaszeregowanie do grupy z ogłoszenia o naborze bez uwzględnienia stażu pracy – Traktowanie odmienne w stosunku do urzędników powołanych na czas nieokreślony, uprawnionych do zachowania swojego zaszeregowania – Brak dyskryminacji

[karta praw podstawowych, art. 21 ust. 1; regulamin pracowniczy, art. 1d; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 2 lit. e), art. 50b; decyzja Rady 2010/427, art. 6 ust. 7]

1.      Zasada zgodności pomiędzy grupą zaszeregowania a stanowiskiem wymaga porównania pełnionych przez urzędnika lub pracownika obowiązków z jego grupą hierarchicznego zaszeregowania, przy uwzględnieniu charakteru, wagi i zakresu tych obowiązków.

W tym względzie fakt zatrudnienia urzędnika lub pracownika na stanowisku zajmowanym poprzednio przez urzędnika o wyższej grupie zaszeregowania nie ma wpływu na zgodność z prawem decyzji o zaszeregowaniu go do podstawowej grupy zaszeregowania grupy funkcyjnej AD zgodnie z ogłoszeniem o naborze, na które się zgłosił.

W przypadku zaszeregowania do grupy w chwili powołania na członka personelu tymczasowego przez organ Unii oddelegowanego członka krajowej służby dyplomatycznej państwa członkowskiego, pełnienia przez niego uprzednio w służbach tego samego organu funkcji oddelegowanego eksperta krajowego nie można brać pod uwagę do celów porównania z obowiązkami na stanowisku zajmowanym w charakterze członka personelu tymczasowego, gdyż jako oddelegowanemu ekspertowi krajowemu zainteresowanemu nie przysługiwało zaszeregowanie do grupy na podstawie regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 54, 57, 58)

Odesłanie

Sąd do spraw Służby Publicznej, wyroki: Michail/Komisja, F‑100/09, EU:F:2011:132, pkt 65; BV/Komisja, F‑133/11, EU:F:2013:199, pkt 64–67

2.      Od czasu nowelizacji regulaminu pracowniczego, która nastąpiła z dniem 1 maja 2004 r., poza grupami zaszeregowania AD 15 i AD 16, zastrzeżonymi dla stanowisk dyrektora lub dyrektora generalnego, regulamin pracowniczy nie przewiduje korelacji między pełnionymi obowiązkami a określoną grupą, tylko dopuszcza rozdzielenie grupy zaszeregowania i funkcji, co powoduje, że kariera urzędników należących do grupy funkcyjnej AD przebiega liniowo, i może postępować od grupy AD 5 do grupy AD 14, poprzez awansowanie.

Tym samym identyczne lub zbliżone obowiązki pełnić mogą urzędnicy lub członkowie personelu tymczasowego o różnych stopniach zaszeregowania, jak wynika to z załącznika I pkt A regulaminu pracowniczego, który stanowi w odniesieniu do większości wymienionych tam funkcji, że mogą być sprawowane przez urzędników o różnych stopniach zaszeregowania. Zatem zasada zgodności między grupą zaszeregowania a stanowiskiem zostaje naruszona tylko wtedy, gdy pełnione obowiązki jako całość wyraźnie nie przystają do zakresu obowiązków odpowiadających grupie zaszeregowania i stanowisku danego urzędnika lub pracownika.

(zob. pkt 60, 62, 77)

Odesłanie

Sąd do spraw Służby Publicznej, wyroki: Bouillez i in./Rada, F‑53/08, EU:F:2010:37, pkt 54; Z/Trybunał Sprawiedliwości, F‑88/09 i F‑48/10, EU:F:2012:171, pkt 138, odwołanie w toku przed Sądem Unii Europejskiej, sprawa T‑88/13 P

3.      Naruszenie zasady równego traktowania ma miejsce wtedy, gdy dwie kategorie osób, których sytuacja faktyczna i prawna nie różni się w znaczący sposób, traktuje się odmiennie bądź też gdy odmienne sytuacje traktuje się identycznie.

Naruszenie zasady równego traktowania nie ma miejsca, gdy ogłoszenie o naborze opublikowane przez organ Unii stanowi, że jeżeli stanowisko zostanie obsadzone przez urzędnika, to zachowa on swoja grupę zaszeregowania, zaś jeżeli obsadzi się je w drodze oddelegowania członka służby dyplomatycznej jednego z państw członkowskich, to jako członek personelu tymczasowego otrzyma on zaszeregowanie do grupy AD 5, przez co nie może on powołać się na swój staż pracy. Wynika to z faktu, że urzędnicy Unii oraz personel krajowych służb dyplomatycznych państw członkowskich oddelegowany do instytucji lub organu Unii nie znajdują się z punktu widzenia struktury przebiegu kariery zawodowej, a nawet sposobu postrzegania przez urząd, z którego się wywodzą, ich stażu pracy, w identycznej ani zbliżonej sytuacji.

Urzędnicy grupy funkcyjnej AD mają bowiem jako tacy ekspektatywę postępu swej kariery zawodowej w strukturach instytucji Unii, poprzez pełnienie w szczególności prac koncepcyjnych i studyjnych, od grupy AD 5 do AD 14.

Natomiast z art. 50b warunków zatrudnienia innych pracowników wynika, że pracownicy z krajowych służb dyplomatycznych państw członkowskich, nawet jeśli zostaną zatrudnieni jako personel tymczasowy na podstawie art. 2 lit. e) WZiP, mają następnie kontynuować karierę zawodową w urzędach, z których pochodzą, gdyż mogą oni zostać zatrudnieni przez instytucję lub organ Unii jedynie na maksymalny okres czterech lat, z możliwością jednokrotnego przedłużenia najwyżej na kolejne cztery lata, oraz jeszcze wyjątkowo o dwa lata, co daje w sumie maksymalnie dziesięcioletni okres oddelegowania z gwarancją natychmiastowego przywrócenia na stanowisko przez państwo członkowskie po zakończeniu okresu służby w instytucji lub agencji Unii.

(zob. pkt 69, 73–76)

Odesłanie

Sąd Pierwszej Instancji, wyrok Afari/EBC, T‑11/03, EU:T:2004:77, pkt 65 i przytoczone tam orzecznictwo

Sąd do spraw Służby Publicznej, wyrok Schönberger/Parlament, F‑7/08, EU:F:2009:10, pkt 45 i przytoczone tam orzecznictwo