Language of document : ECLI:EU:T:2009:214

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 22ας Ιουνίου 2009

Υπόθεση T-340/08 P

Marianne Timmer

κατά

Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Νέα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά – Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη»

Αντικείμενο: Αίτηση αναιρέσεως ασκηθείσα κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 5ης Ιουνίου 2008, F-123/06, Timmer κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή).

Απόφαση: Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Η Marianne Timmer φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

Περίληψη

1.      Αναίρεση – Αναφορά στην αίτηση των νομικών λόγων και επιχειρημάτων – Ανεπαρκής προσδιορισμός του λόγου αναιρέσεως – Απαράδεκτο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 138 § 1, στοιχείο γ΄)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Προθεσμίες – Εκπρόθεσμη άσκηση – Έναρξη νέας προθεσμίας – Προϋπόθεση – Νέο ουσιώδες πραγματικό περιστατικό

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

1.      Αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Πρωτοδικείου ασκηθείσα κατά αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, η οποία δεν περιέχει κανένα συγκεκριμένο επιχείρημα προς στήριξη αιτήματος αναιρέσεως και η οποία παραπέμπει μόνο στα «αποτελέσματα εξακριβώσεως βάσει εγγράφων που αφορούν νέα πραγματικά περιστατικά» προς στήριξη αιτήματος αποζημιώσεως, δεν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 138, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου και πρέπει να απορριφθεί ως προδήλως απαράδεκτη.

(βλ. σκέψεις 24 και 25)

2.      Ο παράνομος διορισμός υπαλλήλου δεν μπορεί να επηρεάσει τη νομιμότητα πράξεων τις οποίες καλείται να διεκπεραιώσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Ειδικότερα, ο παράνομος διορισμός ιεραρχικώς προϊσταμένου δεν αρκεί για να γίνει δεκτό ότι οι αφορώσες τη βαθμολογία υπαλλήλου αποφάσεις του βαρύνονται με πλημμέλεια.

Ως εκ τούτου, ο παράνομος διορισμός δεν μπορεί να κριθεί ότι συνιστά ουσιώδες πραγματικό περιστατικό, το οποίο να δικαιολογεί αίτημα επανεξετάσεως των εκθέσεων βαθμολογίας που δεν προσβλήθηκαν εντός των προβλεπομένων προθεσμιών.

(βλ. σκέψεις 39, 41 και 42)