Προσφυγή της 9ης Ιανουαρίου 2012 - Interbev κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-18/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Association Nationale Interprofessionnelle du Bétail et des Viandes (Interbev) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Morrier και A. Bouviala, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011, κρατική ενίσχυση SA.14974 (C 46/2003) - Γαλλία - σχετικά με τις εισφορές υπέρ του INTERBEV, C(2011) 4923 τελικό, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον, αφενός, χαρακτηρίζονται ως κρατικές ενισχύσεις οι δράσεις του INTERBEV μεταξύ των ετών 1996 και 2004 στους τομείς της διαφημίσεως, της προωθήσεως, της τεχνικής συνδρομής καθώς και της έρευνας και της ανάπτυξης και, αφετέρου, χαρακτηρίζονται ως κρατικοί πόροι που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των προαναφερθέντων μέτρων κρατικής ενισχύσεως οι επιπλέον προαιρετικές εισφορές που προορίζονταν για τη χρηματοδότηση των εν λόγω δράσεων·
επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011, κρατική ενίσχυση SA.14974 (C 46/2003) - Γαλλία - σχετικά με τις εισφορές υπέρ του INTERBEV, C(2011) 4923 τελικό, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον καλούνται τα εθνικά δικαιοδοτικά όργανα να λάβουν μέτρα για την επιστροφή των επιπλέον προαιρετικών εισφορών (προσβαλλόμενη απόφαση, αιτιολογικές σκέψεις 201 και 202)·
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος αφορά την ανεπαρκή αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως με βάση το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και, ειδικότερα, υπό το πρίσμα των προϋποθέσεων σχετικά με i) τη χορήγηση οικονομικού πλεονεκτήματος στους κτηνοτροφικούς κλάδους των βοοειδών και των αιγοπροβάτων, ii) την κρατική πρωτοβουλία όσον αφορά τις δράσεις της προσφεύγουσας, iii) τη νόθευση του ανταγωνισμού και τον επηρεασμό του εμπορίου μεταξύ κρατών μελών και iv) τον αναγκαίο σύνδεσμο μεταξύ των δράσεων της προσφεύγουσας και των επιπλέον προαιρετικών εισφορών, επίσης γνωστών ως προαιρετικών εισφορών υποχρεωτικού περιεχομένου, οι οποίες καταβλήθηκαν μεταξύ των ετών 1996 και 2004.
Ο δεύτερος λόγος αφορά την παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον οι δράσεις της προσφεύγουσας μεταξύ των ετών 1996 και 2004:
δεν μπορούν να λογιστούν ως δράσεις του κράτους ενώ οι επιπλέον προαιρετικές εισφορές από τις οποίες χρηματοδοτήθηκαν οι δράσεις αυτές δεν συνιστούν κρατικούς πόρους και ουδόλως μπορούν να λογιστούν ως πόροι του γαλλικού Δημοσίου,
δεν συνιστούν οικονομικό πλεονέκτημα που χορηγήθηκε σε έναν ή περισσότερους δικαιούχους,
δεν επηρεάζουν, έστω και δυνητικά, τον ανταγωνισμό και τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών.
Ο τρίτος, επικουρικώς προβαλλόμενος, λόγος αφορά την πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά την ύπαρξη του αναγκαίου αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ των επιπλέον προαιρετικών εισφορών και των δράσεων της προσφεύγουσας.
Ο τέταρτος, όλως επικουρικώς προβαλλόμενος, λόγος αφορά την πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να λάβουν τα εθνικά δικαιοδοτικά όργανα λόγω της μη τηρήσεως της υποχρεώσεως κοινοποιήσεως στην Επιτροπή του μηχανισμού των επιπλέον προαιρετικών εισφορών. Στην αιτιολογική σκέψη 202 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η Επιτροπή προτρέπει τα μεν εθνικά δικαιοδοτικά όργανα να διατάξουν την επιστροφή των επιπλέον προαιρετικών εισφορών και να ακυρώσουν τα μέτρα ενισχύσεως, τους δε ενδιαφερομένους να προσφύγουν ενώπιον της εθνικής δικαιοσύνης στην περίπτωση που τα εθνικά δικαιοδοτικά όργανα δεν υποχρεούνται να διατάξουν την επιστροφή των ενισχύσεων και των επιπλέον προαιρετικών εισφορών λόγω του μη ενδεδειγμένου χαρακτήρα και της πρακτικής αδυναμίας πραγματοποιήσεως της επιστροφής αυτής.
____________