Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Burgas (Βουλγαρία) την 1η Δεκεμβρίου 2023 – «Beach and bar management» EOOD κατά Nachalnik na otdel «Operativni deynosti» Burgas

(Υπόθεση C-733/23, Beach and bar management)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Burgas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: «Beach and bar management» EOOD

Εφεσίβλητος: Nachalnik na otdel «Operativni deynosti» Burgas

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 325 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ ¹ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, καθώς και το άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι επιτρέπουν εθνικές διατάξεις βάσει των οποίων μπορεί για πολλαπλές παραβάσεις φορολογικών υποχρεώσεων να διαταχθεί ενιαίο διοικητικό μέτρο («σφράγιση καταστήματος και απαγόρευση πρόσβασης»), όταν αυτό αποσκοπεί αποκλειστικά στον περιορισμό των επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου να θιγούν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι όμως και στην τιμωρία του παραβάτη, χωρίς αυτό το μέτρο να περιορίζει τη δυνατότητα διεξαγωγής αυτοτελών διαδικασιών κατασταλτικού χαρακτήρα σε βάρος του παραβάτη για κάθε μία των εν λόγω παραβάσεων φορολογικών υποχρεώσεων, στο πλαίσιο των οποίων προβλέπεται η επιβολή στον φορολογούμενο διοικητικού μέτρου υπό μορφή χρηματικού προστίμου, ο δε εθνικός δικαστής είναι υποχρεωμένος σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση να εξετάσει και να εξακριβώσει ποιος από τους δύο στόχους επιδιώκεται με το ανωτέρω επιβληθέν ενιαίο διοικητικό μέτρο καταναγκασμού της «σφράγισης καταστήματος και απαγόρευσης πρόσβασης», αυτός της πρόληψης και του περιορισμού ή αυτός της καταστολής;

Έχουν το άρθρο 325 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, καθώς και το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι δεν επιτρέπουν σύστημα κυρώσεων, όπως αυτό της υπόθεσης της κύριας δίκης, το οποίο, ανεξαρτήτως της φύσεως και της σοβαρότητας των παραβάσεων, προβλέπει σημαντικό κατώτατο όριο την κύρωση υπό μορφή οικονομικού προστίμου, χωρίς να παρέχει τη δυνατότητα να επιβληθεί κύρωση κατώτερη από την ελάχιστη που προβλέπει ο νόμος ή να αντικατασταθεί το πρόστιμο από ηπιότερο;

Έχουν το άρθρο 325 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, καθώς και τα άρθρα 47, πρώτο εδάφιο, 48, παράγραφος 1, και 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι δεν επιτρέπουν εθνικές διατάξεις βάσει των οποίων δύναται για πολλαπλές παραβάσεις φορολογικών υποχρεώσεων να διαταχθεί ενιαίο διοικητικό μέτρο («σφράγιση καταστήματος και απαγόρευση πρόσβασης») και να επιβληθεί η προσωρινή εκτέλεσή του, προτού καταστεί απρόσβλητη η πράξη επιβολής του, χωρίς να παρέχεται ούτε στο δικαστήριο ούτε στον ίδιο τον παραβάτη η δυνατότητα ελέγχου της αναλογικότητας του μέτρου σε σχέση με τη βαρύτητα κάθε μεμονωμένης διοικητικής παράβασης;

____________

¹ ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.