Sprawa T‑358/13
Republika Włoska
przeciwko
Komisji Europejskiej
EFRROW – Rozliczenie rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez EFRROW – Decyzja uznająca pewną kwotę za kwotę, która nie może być ponownie wykorzystana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich regionu Basilicata – Artykuł 30 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 – Obowiązek uzasadnienia
Streszczenie – wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 8 października 2015 r.
1. Postępowanie sądowe – Pismo wszczynające postępowanie – Wymogi formalne – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Analogiczne wymogi w odniesieniu do zarzutów szczegółowych podniesionych na poparcie zarzutu – Argumenty niepodniesione w skardze – Niedopuszczalność
[statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21; regulamin postępowania przed Sądem (1991), art. 44 § 1 lit. c)]
2. Postępowanie sądowe – Dowód – Dowód z dokumentów – Moc dowodowa – Ocena przez sąd Unii – Kryteria
3. Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Decyzja w sprawie rozliczenia rachunków z tytułu wydatków finansowanych przez EFRROW
(art. 296 TFUE; rozporządzenie Rady nr 1290/2005, art. 30, 31)
4. Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – Finansowanie przez EFRROW – Stwierdzenie nieprawidłowości w stosowaniu przez krajowe instytucje mechanizmów wspólnej organizacji rynku – Uprawnienie Komisji do dokonywania korekt finansowych od momentu rozliczenia rachunków
(rozporządzenie Rady nr 1290/2005, art. 26 ust. 3, art. 27 ust. 3, 4, art. 30, 31; rozporządzenie Komisji nr 885/2006, art. 11 ust. 1)
5. Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – Finansowanie przez EFRROW – Rozliczanie rachunków – Odmowa pokrycia wydatków wynikających z niewłaściwego stosowania przepisów Unii – Zakwestionowanie przez zainteresowane państwo członkowskie – Ciężar dowodu – Rozłożenie ciężaru dowodu między Komisję a państwo członkowskie
(rozporządzenie Rady nr 1290/2005, art. 30, 31)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 46)
2. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 49)
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 56, 57)
4. Komisja nie jest uprawniona do wydatkowania środków pieniężnych w ramach zarządzania wspólną polityką rolną, jeśli wydatki te nie są zgodne z zasadami regulującymi wspólną organizację danego rynku, przy czym zasada ta ma charakter powszechnie obowiązujący. Wobec tego jeśli Komisja wykaże, iż w księgach agencji płatniczych figurują wydatki dokonane sprzecznie z przepisami prawa Unii regulującymi wspólną organizację danego rynku, może ona wyciągnąć z tego wszelkie konsekwencje, a więc także dokonać korekt finansowych w stosunku do sprawozdań rocznych agencji płatniczych, począwszy od etapu decyzji dotyczącej rozliczenia rachunków wydawanej na podstawie art. 30 rozporządzenia nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej.
W tym względzie nie może być mowy o tym, by Komisja zaakceptowała nieprawdziwą deklarację wydatków pośrednich na program rozwoju obszarów wiejskich tylko ze względu na spełnienie wymogów formalnych dotyczących jej złożenia przewidzianych w art. 26 ust. 3 rozporządzenia nr 1290/2005. Decyzja w sprawie rozliczenia rachunków wskazuje bowiem kwoty odzyskiwane od każdego państwa członkowskiego, które ustala się, odejmując zaliczki zapłacone w ciągu danego roku budżetowego od wydatków uznanych na ten rok. Jeśli w rocznej deklaracji wydatków dotyczącej któregoś programu Komisja stwierdzi istnienie nieprawidłowości, nie może ona uznać ich za obciążające EFRROW w ramach rozliczenia rachunków, a wobec tego musi odmówić ich finansowania do wydania ewentualnej decyzji o niezgodności.
Ponadto nie można zarzucać Komisji, że w decyzji o otwarciu procedury rozliczenia zgodności rachunków przewidzianej w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 885/2006 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia nr 1290/2005 uznała określone wydatki jednocześnie za stwarzający problemy przedmiot rozliczenia rachunków za 2012 r. i za kwotę zawieszoną. Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 4 rozporządzenia nr 1290/2005 decyzje o zawieszeniu lub redukcji płatności na podstawie ust. 3 podejmuje się bez uszczerbku dla decyzji, o których mowa w art. 30 i 31 tego rozporządzenia. Ponadto zgodnie z art. 30 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia decyzja wydana na podstawie art. 30 pozostaje bez uszczerbku dla decyzji podjętych później na mocy art. 31 i w odniesieniu do wydatków podlegających wyłączeniu z finansowania unijnego, jeżeli zostanie stwierdzone, że wydatki nie zostały dokonane zgodnie z przepisami prawa Unii. Z powyższego wynika, że przy podejmowaniu decyzji w sprawie rozliczenia rachunków na podstawie wspomnianego art. 30 Komisja może wyciągnąć konsekwencje z wykrytych przez siebie nieprawidłowości księgowych w przedłożonych jej księgach rachunkowych, i to niezależnie od decyzji w sprawie rozliczenia zgodności.
(por. pkt 68, 82, 83, 89)
5. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 69–71)