Προσφυγή της 14ης Μαΐου 2016 – Klyuyev κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-240/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Andriy Klyuyev (Donetsk, Ουκρανία) (εκπρόσωποι: B. Kennelly και J. Pobjoy, Barristers, R. Gherson και T. Garner, Solicitors)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/318 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/311 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα·
επικουρικώς, να κρίνει ότι (i) το άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως τροποποιήθηκε) και (ii) το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως τροποποιήθηκε), δεν εφαρμόζονται, λόγω του παράνομου χαρακτήρα τους, καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα·
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.
Με τον πρώτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής του, ότι το Συμβούλιο δεν επέλεξε κατάλληλη νομική βάση για την επιβολή των προσβαλλόμενων μέτρων.
Ο προσφεύγων προβάλλει ότι το άρθρο 29 ΣΕΕ δεν συνιστά κατάλληλη νομική βάση για την απόφαση 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014, διότι στη δίωξη που του έχει ασκηθεί δεν προσδιορίζεται ως άτομο το οποίο υπονόμευσε τη δημοκρατία στην Ουκρανία ή το οποίο στέρησε από τον ουκρανικό λαό τα οφέλη της αειφόρου αναπτύξεως της χώρας του (υπό την έννοια του άρθρου 23 ΣΕΕ και του άρθρου 21, παράγραφος 2, ΣΕΕ). Δεδομένου ότι η τρίτη τροποποιητική απόφαση ήταν άκυρη, κατά τον προσφεύγοντα, το Συμβούλιο δεν μπορούσε να βασισθεί στο άρθρο 215, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ για την έκδοση του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014.
Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής του, ότι το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 6, εξεταζόμενο σε συνδυασμό με τα άρθρα 2 και 3, ΣΕΕ, και τα άρθρα 47 και 48 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον έκρινε ότι οι δικαστικές διαδικασίες στην Ουκρανία δεν θίγουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Με τον τρίτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής του, ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πολλαπλή πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον έκρινε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως τροποποιήθηκε) και του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως τροποποιήθηκε), για την εγγραφή του ονόματός του στον κατάλογο.
Με τον τέταρτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής του, ότι το Συμβούλιο προσέβαλε τα δικαιώματά του άμυνας, καθώς και το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως και αποτελεσματικής ένδικης προστασίας. Ειδικότερα, κατά τον προσφεύγοντα, το Συμβούλιο δεν εξέτασε ενδελεχώς και αμερολήπτως εάν οι λόγοι οι οποίοι προβάλλεται ότι δικαιολογούν την επανεγγραφή του ονόματός του στον κατάλογο ήταν βάσιμοι, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις του πριν την επανεγγραφή.
Με τον πέμπτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής του, ότι το Συμβούλιο προσέβαλε, αδικαιολόγητα και δυσανάλογα, τα θεμελιώδη δικαιώματά του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός του στην προστασία της περιουσίας και της φήμης του. Κατά τον προσφεύγοντα, η επιρροή των προσβαλλομένων μέτρων είναι βαρύνουσα, όσον αφορά τόσο την περιουσία του, όσο και τη διεθνή του φήμη. Το Συμβούλιο δεν απέδειξε ότι η δέσμευση των κεφαλαίων και των οικονομικών πόρων του προσφεύγοντος σχετίζεται με, ή δικαιολογείται από, οποιοδήποτε νόμιμο σκοπό, πολλώ δε μάλλον ότι είναι μέτρο ανάλογο σε σχέση με τέτοιο σκοπό.
Με τον έκτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει, προς στήριξη της ενστάσεως περί ελλείψεως νομιμότητας, ότι εάν, αντιθέτως προς τα επιχειρήματα που παρατέθηκαν στο πλαίσιο του τρίτου λόγου, γίνει δεκτό ότι το άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως τροποποιήθηκε) και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως τροποποιήθηκε), έχουν την έννοια ότι συμπεριλαμβάνουν (α) κάθε έρευνα διεξαγόμενη από τις ουκρανικές αρχές ανεξαρτήτως του εάν υφίσταται δικαστική απόφαση ή διαδικασία στην οποία η έρευνα αυτή να βασίζεται, ή δυνάμει της οποίας να ελέγχεται ή να εποπτεύεται και/ή (β) κάθε «κατάχρηση εξουσίας από δημόσιο αξιωματούχο για την εξασφάλιση [στον εαυτό του ή σε τρίτον] αδικαιολόγητου πλεονεκτήματος», ανεξαρτήτως του εάν υφίσταται κατηγορία για διασπάθιση δημοσίου χρήματος, το κριτήριο περί εγγραφής θα εστερείτο, δεδομένου του αυθαιρέτου περιεχομένου και εύρους το οποίο θα προσλάμβανε βάσει τέτοιας διασταλτικής ερμηνείας, κατάλληλης νομικής βάσεως και/ή θα ήταν δυσανάλογο προς τους σκοπούς του άρθρου 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014 και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2014. Επομένως, κατά τον προσφεύγοντα, οι διατάξεις αυτές είναι παράνομες.
____________