Υπόθεση C-66/08

Διαδικασία εκτελέσεως ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος σε βάρος του Szymon Kozłowski

(αίτηση του Oberlandesgericht Stuttgart

για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και διαδικασίες παράδοσης μεταξύ κρατών μελών – Άρθρο 4, σημείο 6 – Λόγος για προαιρετική μη εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης – Ερμηνεία των όρων “κάτοικος του κράτους μέλους εκτέλεσης” και “διαμένει στο κράτος μέλος εκτέλεσης”»

Περίληψη της αποφάσεως

1.        Ευρωπαϊκή Ένωση – Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Απόφαση-πλαίσιο για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών

(Απόφαση-πλαίσιο 2002/584 του Συμβουλίου, άρθρο 4, σημείο 6)

2.        Ευρωπαϊκή Ένωση – Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Απόφαση-πλαίσιο για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών

(Απόφαση-πλαίσιο 2002/584 του Συμβουλίου, άρθρο 4, σημείο 6)

1.        Το άρθρο 4, σημείο 6, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, δυνάμει του οποίου η αρμόδια δικαστική αρχή μπορεί να αρνηθεί να εκτελέσει ένταλμα που εκδόθηκε προς εκτέλεση ποινής, όταν ο εκζητούμενος «διαμένει στο κράτος μέλος εκτέλεσης, είναι υπήκοος ή κάτοικός του» και το κράτος αυτό δεσμεύεται να εκτελέσει την ποινή σύμφωνα με το εσωτερικό του δίκαιο, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένας εκζητούμενος είναι «κάτοικος» του κράτους μέλους εκτέλεσης εφόσον έχει εκεί την πραγματική κατοικία του και «διαμένει» σε αυτό εφόσον, μετά από σταθερή παραμονή ορισμένης διάρκειας στο εν λόγω κράτος μέλος, δημιούργησε δεσμούς παρόμοιους προς εκείνους που δημιουργεί ένας κάτοικος.

Συγκεκριμένα, δεδομένου ότι σκοπός της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου είναι η εφαρμογή ενός συστήματος παράδοσης καταδικασθέντων ή υπόπτων μεταξύ δικαστικών αρχών, προς εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων ή άσκηση διώξεων, το οποίο βασίζεται στην αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, και ότι η δικαστική αρχή εκτέλεσης μπορεί να αντιταχθεί στην παράδοση μόνο για κάποιον από τους λόγους που προβλέπει συναφώς η απόφαση-πλαίσιο, οι όροι «διαμένει» και «κάτοικος», οι οποίοι καθορίζουν το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4, σημείο 6, της αποφάσεως αυτής, πρέπει να ερμηνεύονται ομοιόμορφα, καθώς αφορούν αυτοτελείς έννοιες του δικαίου της Ενώσεως. Επομένως, δεν επιτρέπεται τα κράτη μέλη να προσδίδουν στους όρους αυτούς, με τις διατάξεις για τη μεταφορά του άρθρου 4, σημείο 6, της αποφάσεως-πλαισίου στο εσωτερικό δίκαιο, ευρύτερο περιεχόμενο από αυτό που προκύπτει από την ομοιόμορφη ερμηνεία.

(βλ. σκέψεις 43, 46, 54 και διατακτ.)

2.        Για να διαπιστωθεί, στο πλαίσιο της ερμηνείας του άρθρου 4, σημείο 6, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, αν σε μια συγκεκριμένη περίπτωση υφίστανται μεταξύ του εκζητουμένου και του κράτους μέλους εκτέλεσης δεσμοί που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πρόσωπο αυτό «διαμένει» στο εν λόγω κράτος κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, η δικαστική αρχή εκτέλεσης απαιτείται να προβεί σε συνολική εκτίμηση διαφόρων αντικειμενικών στοιχείων που χαρακτηρίζουν την περίπτωση του προσώπου αυτού, στα οποία καταλέγονται, μεταξύ άλλων, η διάρκεια, η φύση και οι συνθήκες παραμονής του εκζητουμένου, καθώς και οι οικογενειακοί και οικονομικοί δεσμοί του με το κράτος μέλος εκτέλεσης.

(βλ. σκέψεις 48, 54 και διατακτ.)