Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 24 Ιανουαρίου 2024 – Verein für Konsumenteninformation κατά Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV
(Υπόθεση C-45/24, Verein für Konsumenteninformation)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Oberster Gerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: Verein für Konsumenteninformation
Εναγομένη: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχει ο κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, και ιδίως το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, αυτού, την έννοια ότι η τιμή του εισιτηρίου που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό του ποσού που πρέπει να επιστραφεί από τον αερομεταφορέα σε έναν επιβάτη σε περίπτωση ματαίωσης πτήσης περιλαμβάνει και τη διαφορά μεταξύ του ποσού που κατέβαλε ο εν λόγω επιβάτης και εκείνου που έλαβε ο εν λόγω αερομεταφορέας, η οποία αντιστοιχεί σε προμήθεια την οποία εισέπραξε το πρόσωπο το οποίο ενήργησε ως διαμεσολαβητής μεταξύ των δύο τελευταίων, όταν ο αερομεταφορέας γνωρίζει μεν ότι ο διαμεσολαβητής χρεώνει κατά κανόνα προμήθεια (αμοιβή διαμεσολάβησης), πλην όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν γνωρίζει το ύψος της;
Φέρει ο επιβάτης αεροπορικών μεταφορών που ζητεί επιστροφή χρημάτων το βάρος απόδειξης της απαιτούμενης γνώσης του αερομεταφορέα ή ο αερομεταφορέας πρέπει να αποδείξει ότι δεν είχε την απαιτούμενη γνώση της προμήθειας;
____________
1 Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (EE 2004, L 46, σ. 1).