Προσφυγή της 1ης Νοεμβρίου 2012 - Aer Lingus κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-473/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Aer Lingus Ltd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: K. Bacon, D. Scannell, Barristers, και A. Burnside, Solicitor)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει (ή, επικουρικώς, να ακυρώσει εν μέρει) την απόφαση της Επιτροπής της 25ης Ιουλίου 2012 στην αφορώσα κρατική ενίσχυση υπόθεση SA.29064 (2011/C) (πρώην 2011/NN) - Διαφοροποιημένοι συντελεστές φόρου αερομεταφορών εφαρμοζόμενοι από την Ιρλανδία· και
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καταλήγοντας, στην προσβαλλομένη απόφαση, ότι ο φόρος με χαμηλότερο συντελεστή συνιστούσε παράνομη κρατική ενίσχυση. Ειδικότερα, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη χαρακτηρίζοντας τον φόρο με υψηλότερο συντελεστή ως τον "συνήθη" φορολογικό συντελεστή, προκειμένου να καθορίσει αν ο φόρος με χαμηλότερο συντελεστή συνιστούσε επιλεκτικό πλεονέκτημα. Δεδομένου ότι ο φόρος με υψηλότερο συντελεστή ήταν άκυρος, σύμφωνα με τις αμέσου αποτελέσματος διατάξεις του δικαίου της ΕΕ, δεν μπορούσε, για τον σκοπό αυτόν, να θεωρηθεί ορθώς ως ο "συνήθης" συντελεστής αναφοράς. Για τους ίδιους λόγους, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι οι αεροπορικές εταιρίες που υπέκειντο σε φόρο με χαμηλότερο συντελεστή απέλαυαν πλεονεκτήματος αντιστοιχούντος σε 8 ευρώ ανά επιβάτη.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι ακόμη και αν η Επιτροπή μπορούσε ορθώς να χαρακτηρίσει τον φόρο με χαμηλότερο συντελεστή ως κρατική ενίσχυση, υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, η διαταγή περί ανακτήσεως της ενισχύσεως από τις αεροπορικές εταιρίες που υπέκειντο στον φόρο με χαμηλότερο συντελεστή, ενώ έπρεπε συγχρόνως να επιστραφεί ο φόρος με υψηλότερο συντελεστή, αντέβαινε στην αρχή της ασφαλείας δικαίου, στην αρχή της αποτελεσματικότητας και στην αρχή της χρηστής διοικήσεως. Ως εκ τούτου, η προσβαλλομένη απόφαση, διατάσσοντας την επιστροφή της ενισχύσεως, ήταν αντίθετη στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) 659/99 του Συμβουλίου .
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα, χαρακτηρίζοντας τις αεροπορικές εταιρίες που υπόκεινται στον φόρο με χαμηλότερο συντελεστή ως τους λήπτες της προβαλλόμενης ενισχύσεως, ανερχόμενης σε 8 ευρώ ανά επιβάτη, και διατάσσοντας την ανάκτηση της ενισχύσεως επί της βάσεως αυτής, ενώ η Επιτροπή αναγνώρισε ότι ενδέχεται το φορολογικό βάρος να έφεραν οι επιβάτες, οι οποίοι ως εκ τούτου ήταν οι κύριοι ωφελούμενοι από τον χαμηλότερο συντελεστή.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι, δεδομένου ότι είναι αδύνατο να αναζητηθούν τα 8 ευρώ ανά επιβάτη αναδρομικώς από τους επιβάτες που ωφελήθηκαν από τον φόρο με χαμηλότερο συντελεστή, η διαταγή ανακτήσεώς του υπό τις συνθήκες αυτές λειτουργεί ως επιπλέον φόρος που βαρύνει τις οικείες αεροπορικές εταιρίες και, ως εκ τούτου, ισοδυναμεί με παράνομη περιαγωγή των εταιριών αυτών σε μειονεκτική θέση και όχι με την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση προ της χορηγήσεως της προβαλλομένης ενισχύσεως. Τούτο είναι δυσανάλογο και συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και, συνεπώς, περαιτέρω παράβαση του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) 659/99 του Συμβουλίου.
Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής δεν εξέθεσε ή εξέθεσε ανεπαρκή αιτιολογία για τη διαταγή ανακτήσεως της ενισχύσεως και για τον υπολογισμό του ποσού της σε 8 ευρώ ανά επιβάτη.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (ΕΕ 1999, L 83, σ. 1).