Ανακοίνωση στην ΕΕ
Προσφυγή της Άννας Κοντούλη κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ασκήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2004
(Υπόθεση Τ-416/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Η Άννα Κοντούλη, κάτοικος Λονδίνου (Ηνωμένο Βασίλειο), εκπροσωπούμενη από τον Β. Ακριτίδη, δικηγόρο, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο, άσκησε στις 18 Οκτωβρίου 2004 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, προσφυγή κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
- να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου της 16ης Ιουλίου 2004 με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως σχετικά με τον καθορισμό του κατάλληλου διορθωτικού συντελεστή για τη σύνταξή της·
- να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στην προσφεύγουσα ποσό ίσο με τη διαφορά μεταξύ των ποσών της συντάξεως που της καταβλήθηκαν μέχρι στιγμής και το ποσόν συντάξεως που θα της είχαν καταβληθεί αν είχε καθορισθεί ο διορθωτικός συντελεστής για τη σύνταξή της με αναφορά το Ηνωμένο Βασίλειο από τότε που συνταξιοδοτήθηκε, την 1η Μαΐου 2003· επί της διαφοράς αυτής πρέπει να καταβληθούν τόκοι υπερημερίας με το επιτόκιο που έχει καθορίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα για τις οικείες πράξεις αναχρηματοδότησης, αυξημένο κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες·
- να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στην προσφεύγουσα αποζημίωση 100.000 ευρώ για σημαντική ηθική βλάβη λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης την οποία υπέστη η προσφεύγουσα κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας που προηγήθηκε της προσφυγής και διά των διαφόρων προφορικών και γραπτών επαφών της προσφεύγουσας με τις υπηρεσίες του Συμβουλίου· και
- να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα:
Η προσφεύγουσα είναι πρώην υπάλληλος του Συμβουλίου που λαμβάνει σύνταξη αναπηρίας από 1ης Μαΐου 2003. Μετά τη συνταξιοδότησή της πληροφόρησε το Συμβούλιο ότι επέλεξε μόνιμη κατοικία στο Ηνωμένο Βασίλειο και κατόπιν αυτού το Συμβούλιο αρχικά εφάρμοσε τον διορθωτικό συντελεστή για τη χώρα αυτή στη σύνταξη της προσφεύγουσας. Ωστόσο θεωρώντας ότι η προσφεύγουσα είχε δώσει αντιφατικές πληροφορίες ως προς τον τόπο κατοικίας της, το Συμβούλιο ανέστειλε την εφαρμογή του διορθωτικού συντελεστή για το Ηνωμένο Βασίλειο και εφάρμοσε αρχικά τον συντελεστή για το Βέλγιο και στη συνέχεια τον συντελεστή για την Ελλάδα, που ήταν ο αρχικός τόπος προελεύσεως της προσφεύγουσας Η προσφεύγουσα υπέβαλε διοικητική ένσταση η οποία απορρίφθηκε με την προσβαλλομένη απόφαση της 16ης Ιουλίου 2004.
Με την προσφυγή της η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι διαμένει νομίμως και μονίμως στο Ηνωμένο Βασίλειο από 1ης Μαΐου 2003. Υποστηρίζει ότι, κρίνοντας διαφορετικά, το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 72, παράγραφος 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Υποστηρίζει επίσης ότι το Συμβούλιο δεν παρέθεσε επαρκή αιτιολογία για την απόφασή του παραβιάζοντας τη γενική αρχή της ασφάλειας δικαίου και τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της προσφεύγουσας. Περαιτέρω υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης και το καθήκον μέριμνας έναντι της προσφεύγουσας. Τέλος υποστηρίζει ότι η στάση του καθού την έβλαψε σε μεγάλο βαθμό όπως και το γεγονός ότι η θυγατέρα της χρειάστηκε να εγκαταλείψει τις διδακτορικές σπουδές της στην Ελλάδα προκειμένου να μετακομίσει στο Ηνωμένο Βασίλειο και να εργασθεί εκεί για να παράσχει οικονομική ενίσχυση στην προσφεύγουσα. Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο να της επιδικάσει αποζημίωση για αυτή την ηθική βλάβη.
____________