Αναίρεση που άσκησε στις 30 Νοεμβρίου 2023 η ZF CV Systems Europe, πρώην Wabco Europe κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 20 Σεπτεμβρίου 2023 στην υπόθεση T-637/16, ZF CV Systems Europe κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-736/23 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: ZF CV Systems Europe, πρώην Wabco Europe (εκπρόσωποι: E. Righini, avvocato, S. Völcker, Rechtsanwalt και K. Μπέικος-Πασχάλης, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2016/1699 της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων όσον αφορά τη φορολογική απαλλαγή των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (πρώην 2015/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή το Βέλγιο1 ·
να υποχρεώσει την Επιτροπή να φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας στην παρούσα διαδικασία.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναίρεσής της, η αναιρείουσα προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως:
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλονται νομικά σφάλματα όσον αφορά το κριτήριο ελέγχου που εφαρμόστηκε στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση. Καθόσον δεν περιορίστηκε σε έλεγχο επί του εύλογου χαρακτήρα της διαπίστωσης ότι υφίσταται πρόδηλη παρέκκλιση από το σύστημα αναφοράς, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν εφάρμοσε το ορθό κριτήριο ελέγχου φορολογικών μέτρων υπό το πρίσμα του άρθρου 107 ΣΛΕΕ.
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλονται νομικά σφάλματα κατά τον προσδιορισμό του συστήματος αναφοράς. Συγκεκριμένα, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν λαμβάνει υπόψη στοιχεία που αποτελούν μέρος του συστήματος αναφοράς, ερμηνεύει εσφαλμένα το άρθρο 185, παράγραφος 2, στοιχείο b, του βελγικού κώδικα του 1992 για τη φορολογία εισοδήματος, παραμορφώνει το περιεχόμενο της διάταξης αυτής και συνάγει εσφαλμένα συμπεράσματα από τον προσδιοριζόμενο σκοπό της συγκεκριμένης διάταξης.
Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλονται νομικά σφάλματα όσον αφορά την εκτίμηση, στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, σχετικά με την επιλεκτικότητα του καθεστώτος, καθώς και έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά τις διαπιστώσεις ότι αυτό συνεπάγεται διακρίσεις μεταξύ οικονομικών φορέων που βρίσκονται σε συγκρίσιμη κατάσταση.
____________
1 ΕΕ 2016, L 260, σ. 61.