Προσφυγή της MasterCard και λοιπών κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ασκήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2011

(υπόθεση T-516/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: MasterCard (Wilmington, Ηνωμένες Πολιτείες)· MasterCard International Inc (Wilmington, Ηνωμένες Πολιτείες) και MasterCard Europe (Βατερλώ, Bέλγιο) (εκπρόσωποι: B. Amory, V. Brphy και S. McInnes, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει την προσφυγή απαράδεκτη·

να ακυρώσει, στο σύνολό της, την από 12 Ιουλίου 2011 απορριπτική απόφαση της Επιτροπής, η οποία βασίζεται στα άρθρα 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, και 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43)· και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των λοιπών εξόδων των προσφευγουσών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

Πρώτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση των άρθρων 4, παράγραφος 3, και 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 καθόσον:

η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001·

τα στοιχεία επί των οποίων βασίζεται η Επιτροπή είναι ανακριβή από ουσιαστικής απόψεως· και

υφίσταται υπέρτερο δημόσιο συμφέρον για τη δημοσιοποίηση των εγγράφων που προσκόμισε η EIM Business and Policy Research, στο πλαίσιο της μελέτης ως προς το "Κόστος και ωφέλεια των εμπόρων σχετικά με την αποδοχή διαφόρων μεθόδων πληρωμής" (COMP/2008/D1/020).

Δεύτερος λόγος, αντλούμενος από το ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραβιάζοντας τα άρθρα 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, και 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 καθόσον:

η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001·

τα στοιχεία επί των οποίων βασίζεται η Επιτροπή δεν είναι αξιόπιστα· και

υφίσταται υπέρτερο δημόσιο συμφέρον για τη δημοσιοποίηση των εγγράφων EMI.

____________