WYROK SĄDU (izba odwołań)

z dnia 7 marca 2013 r.

Sprawa T‑39/12 P

Roberto Di Tullio

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Personel tymczasowy – Urlop na czas pełnienia służby wojskowej – Artykuł 18 akapit pierwszy WZIP – Skutki wyroku w czasie

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 29 listopada 2011 r. w sprawie F‑119/10 Di Tullio przeciwko Komisji.

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje oddalone. Roberto Di Tullio pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską w niniejszej instancji.

Streszczenie

1.      Prawo Unii – Zasady – Ochrona uzasadnionych oczekiwań – Przesłanki – Szczegółowe zapewnienia udzielone przez administrację – Zgodność zapewnień z obowiązującymi normami prawnymi

2.      Odwołanie – Zarzuty – Zarzut dotyczący braku dostosowania w czasie skutków wyroku – Wyrok oddalający skargę o stwierdzenie nieważności – Bezzasadny zarzut

(art. 264 TFUE)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 23)

2.      Z art. 264 TFUE wynika, że jeżeli gdy sąd Unii orzeka o nieważności danego aktu, może wskazać, jeśli uzna to za niezbędne, które skutki aktu, o którego nieważności orzekł, powinny być uważane za ostateczne.

Tymczasem w odwołaniu od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wnoszący odwołanie nie może skutecznie zarzucać Sądowi, że nie skorzystał on z przyznanego mu uprawnienia dostosowania skutków wyroku stwierdzającego nieważność w czasie, ponieważ w zaskarżonym wyroku rzeczony Sąd nie stwierdził nieważności zaskarżonej decyzji, lecz oddalił skargę.

(zob. pkt 31, 32)