Προσφυγή της 23ης Ιουλίου 2012 - Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-325/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: C. Wissels, J. Langer και M. de Ree)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την υπό στοιχεία SG-Greffe (2012) D/3150 απόφαση της Επιτροπής της 11ης Μαΐου 2012 στην υπόθεση SA.28855 (N 373/2009) (πρώην C 10/2009 και N 528/2009 - Κάτω Χώρες/ING - ενίσχυση αναδιαρθρώσεως)·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Το προσφεύγον διατυπώνει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλονται προσβολή του δικαιώματος άμυνας και παραβίαση της αρχής της επιμέλειας

Το προσφεύγον διατείνεται ότι η Επιτροπή δεν μπορούσε να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να παράσχει στις Κάτω Χώρες τη δυνατότητα να εκφραστούν επί των λόγων για τους οποίους η Επιτροπή κατέληξε, στην προσβαλλόμενη απόφαση, στο συμπέρασμα ότι οι Κάτω Χώρες, εγκρίνοντας τους τροποποιημένους όρους εξοφλήσεως, χορήγησαν κρατική ενίσχυση.

Τουλάχιστον, η Επιτροπή, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να λάβει υπόψη τα επιχειρήματα που οι Κάτω Χώρες είχαν προβάλει στην προηγούμενη δίκη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, η οποία οδήγησε στην απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Μαρτίου 2012 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-29/10 και T-33/10, όπου το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε τα επιχειρήματα αυτά, παραβίασε την αρχή της επιμέλειας.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ

Το προσφεύγον διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 107 ΣΛΕΕ επειδή η Επιτροπή για εσφαλμένους λόγους διαπίστωσε, στο σημείο 213 της αποφάσεως αυτής, ότι η τροποποίηση των όρων εξοφλήσεως συνιστά κρατική ενίσχυση.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, του Κανονισμού Διαδικασίας και του άρθρου 266 ΣΛΕΕ

Το προσφεύγον διατείνεται ότι η Επιτροπή, συνδέοντας, στην προσβαλλόμενη απόφαση, τα ίδια αντισταθμιστικά μέτρα με την έγκριση της εισφοράς κεφαλαίου όπως στην προηγούμενη απόφαση του 2009 (την οποία το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε με την απόφασή του της 2ας Μαρτίου 2012), ενώ η υπολογισθείσα από την Επιτροπή έκταση της ενισχύσεως ήταν μικρότερη κατά 2 δισεκατομμύρια ευρώ, εκτέλεσε με εσφαλμένο τρόπο την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Μαρτίου 2012 και παρέβη το άρθρο 107 ΣΛΕΕ, τον Κανονισμό Διαδικασίας και το άρθρο 266 ΣΛΕΕ.

____________