Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2012 - Ciudad de la Luz και Sociedad Proyectos Temáticos de la Comunidad Valenciana κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-321/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Ciudad de la Luz, SA (Alicante, Ισπανία) και Sociedad Proyectos Temáticos de la Comunidad Valenciana, SA (Alicante) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι J. Buendía Sierra, N. Ruiz García, J. Belenguer Mula και Muñoz de Juan)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να δεχθεί τυπικά και ουσιαστικά τους λόγους ακύρωσης που προβάλλουν με την προσφυγή τους,

να ακυρώσει την απόφαση (2012) 3025 τελ. της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 8ης Μαΐου 2012, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 22668 (C 8/2008 - πρώην NN 4/2008), την οποία χορήγησε η Ισπανία στη Ciudad de la Luz SA (στο εξής: CDL), και ειδικότερα το άρθρο 1, παράγραφος 1, της απόφασης αυτής, κατά το μέρος κατά το οποίο προβλέπει ότι η επένδυση στην CDL ενέχει στοιχεία ασύμβατης κρατικής ενίσχυσης και διατάσσει την αναζήτηση της ενίσχυσης αυτής,

να κηρύξει ανυπόστατη ή, επικουρικά, άκυρη την προσβαλλόμενη απόφαση, και ειδικότερα το άρθρο 1, παράγραφος 1, της απόφασης αυτής, κατά το μέρος κατά το οποίο προβλέπει ότι ορισμένοι παραγωγοί που χρησιμοποίησαν την CDL για τα γυρίσματά τους έχουν λάβει ασύμβατες ενισχύσεις,

να ακυρώσει συνεπώς την αναζήτηση των ενισχύσεων που διατάσσεται με το άρθρο 2 της προσβαλλόμενης απόφασης,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους ακύρωσης.

Πρώτος λόγος: νομική πλάνη λόγω του συμπεράσματος της Επιτροπής ότι είχαν χορηγηθεί κρατικές ενισχύσεις υπέρ της CDL (εσφαλμένη εφαρμογή της αρχής του ιδιώτη επενδυτή), παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 345 ΣΛΕΕ.

Οι προσφεύγουσες θεωρούν ότι η ανάλυση της αρχής του ιδιώτη επενδυτή στην οποία προβαίνει η Επιτροπή είναι εσφαλμένη, όπως εσφαλμένο είναι και το συμπέρασμά της ότι υπάρχει κρατική ενίσχυση. Οι επενδύσεις της Generalitat Valenciana στην CDL πραγματοποιήθηκαν σε δύο διαφορετικά χρονικά σημεία, το 2000 και το 2004, και οι δύο αποφάσεις για τις επενδύσεις ελήφθησαν μετά την κατάρτιση επιχειρηματικών προγραμμάτων που αποδείκνυαν ότι το σχέδιο θα ήταν οικονομικά αποδοτικό. Η Επιτροπή, κατά την εφαρμογή της αρχής του ιδιώτη επενδυτή, συγκρίνει το σχέδιο αυτό με την οικονομική αποδοτικότητα σχεδίων και φορέων που δεν είναι συγκρίσιμοι λόγω του μεγέθους τους και καθιστά συνεπώς κενή περιεχομένου την αρχή αυτή, κατά παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 345 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή αρνείται επίσης να λάβει υπόψη, κατά τη νομική και οικονομική ανάλυσή της, το γεγονός ότι, παράλληλα με το σχέδιο κινηματογραφικών σπουδών, υπήρχε επίσης ένα σχέδιο ανάπτυξης μιας εμπορικής και ξενοδοχειακής ζώνης σε γειτονικά γήπεδα ιδιοκτησίας της SPTCV. Αν λαμβάνονταν υπόψη τα δύο αυτά σχέδια, η αποδοτικότητα της επένδυσης στην CDL θα αποδεικνυόταν ακόμη μεγαλύτερη.

Δεύτερος λόγος: νομική πλάνη κατά την ανάλυση του συμβατού του σχεδίου της CDL και ελλιπής αιτιολογία.

Κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή αρνείται να λάβει υπόψη το γεγονός ότι, αφού η CDL βρίσκεται στο Alicante, ήταν δυνατή η χορήγηση περιφερειακών ενισχύσεων για το επίμαχο σχέδιο. Λόγω του μεγέθους του επενδυτικού σχεδίου, οι ισπανικές αρχές θεώρησαν ότι η CDL μπορούσε να επιλέξει τη χορήγηση περιφερειακών ενισχύσεων μέχρι ποσοστό περίπου 36 %, χωρίς να προβληθούν αντιρρήσεις από την Επιτροπή. Η Επιτροπή εντούτοις αρνείται να δεχθεί ότι, κατόπιν της εφαρμογής της αρχής του ιδιώτη επενδυτή στο 64 % της επένδυσης, η αποδοτικότητα του σχεδίου ήταν ακόμη μεγαλύτερη.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται επικουρικά ότι η επένδυση των αρχών της Βαλένθιας στο συγκρότημα κινηματογραφικών γυρισμάτων CDL έπρεπε να κριθεί εν όλω ή εν μέρει συμβατή δυνάμει του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο δ΄, ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή δεν αιτιολογεί το συμπέρασμά της ότι οι ενισχύσεις για την κατασκευή των εγκαταστάσεων κινηματογραφικών γυρισμάτων CDL δεν είναι αναγκαίες, είναι δυσανάλογες και δεν είναι ενδεδειγμένες και δεν μπορούν να επιτραπούν -ούτε καν εν μέρει- ούτε από την άποψη της πολιτιστικής συμβατότητας.

Τρίτος λόγος: νομική πλάνη λόγω ανυπόστατης απόφασης ή, εν πάση περιπτώσει, πλήρης έλλειψη αιτιολογιών ως προς τα κίνητρα για την παραγωγή έργων

Η Επιτροπή, πέρα από το ότι έκρινε ότι η επένδυση στη CDL συνιστά ασύμβατη ενίσχυση, χαρακτηρίζει με τον ίδιο τρόπο κάθε κίνητρο που δόθηκε στους κινηματογραφικούς παραγωγούς υπό τον όρο της πραγματοποίησης των γυρισμάτων στη CDL.

Η προσβαλλόμενη απόφαση πραγματεύεται τις υποτιθέμενες ενισχύσεις αυτές σε μία μόνο παράγραφο, στην οποία απλώς και μόνο τις χαρακτηρίζει ασύμβατες. Η απόφαση ούτε περιγράφει το μέτρο στο οποίο αναφέρεται ούτε κάνει μνεία των στοιχείων που της υπέβαλε συναφώς το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ούτε εξετάζει την ύπαρξη ή ανυπαρξία των στοιχείων ενίσχυσης ούτε αναλύει τα κριτήρια συμβατότητας ούτε εξετάζει το ενδεχόμενο να έχει δημιουργηθεί δικαιολογημένη εμπιστοσύνη.

Οι προσφεύγουσες θεωρούν συνεπώς ότι πρόκειται για πράξη ανυπόστατη ή άκυρη λόγω ελλιπούς αιτιολογίας. Επιπλέον, τα εν λόγω κίνητρα έπρεπε να κριθούν συμβατά με το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο δ΄, ΣΛΕΕ, διότι πληρούν τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η ανακοίνωση της Επιτροπής του 2001 σχετικά με τις ενισχύσεις για τον κινηματογράφο.

____________