Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) στις 25 Μαΐου 2023 – Inspektorat kam Visshia sadeben savet
(Υπόθεση C-332/23, Inspektorat kam Visshia sadeben savet)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Αιτούν δικαστήριο
Sofiyski rayonen sad
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσα: Inspektorat kam Visshia sadeben savet
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχει το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, [ΣΕΕ], σε συνδυασμό με το άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι η επ’ αόριστον παράταση της ανάθεσης καθηκόντων σε μέλη μιας αρχής μετά τη λήξη της προβλεπόμενης από το Σύνταγμα θητείας τους, τα οποία δύνανται να επιβάλλουν πειθαρχικές κυρώσεις σε δικαστές και έχουν την εξουσία να συλλέγουν δεδομένα που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία τους, συνιστά, αφ’ εαυτής ή υπό ορισμένες προϋποθέσεις, παράβαση της υποχρέωσης των κρατών μελών να διασφαλίζουν αποτελεσματικά ένδικα μέσα προς τον σκοπό ανεξάρτητου δικαστικού ελέγχου; Αν επιτρέπεται μια τέτοια παράταση της ανάθεσης αρμοδιοτήτων, ποιες είναι οι προϋποθέσεις αυτής;
Έχει το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 1 [...] (στο εξής: Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) την έννοια ότι η κοινοποίηση δεδομένων που καλύπτονται από το τραπεζικό απόρρητο με σκοπό τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων δικαστών και εισαγγελέων, δεδομένων τα οποία στη συνέχεια δημοσιοποιούνται, αποτελεί δραστηριότητα η οποία δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης; Διαφέρει η απάντηση αν η δραστηριότητα αυτή περιλαμβάνει επίσης την κοινοποίηση δεδομένων των μελών των οικογενειών δικαστών και εισαγγελέων τα οποία δεν έχουν την ιδιότητα του δικαστή ή του εισαγγελέα;
Σε περίπτωση που στο δεύτερο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι έχει εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης, έχει το άρθρο 4, σημείο 7, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων την έννοια ότι η δικαστική αρχή η οποία επιτρέπει σε άλλη δημόσια αρχή την πρόσβαση σε δεδομένα που αφορούν τις τραπεζικές καταθέσεις δικαστών, εισαγγελέων και μελών των οικογενειών τους καθορίζει τους σκοπούς και τον τρόπο της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και, ως εκ τούτου, είναι «υπεύθυνη» για την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα;
Σε περίπτωση που στο δεύτερο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι έχει εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης και στο τρίτο ερώτημα δοθεί αρνητική απάντηση, έχει το άρθρο 51 του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων την έννοια ότι η δικαστική αρχή η οποία επιτρέπει σε άλλη δημόσια αρχή την πρόσβαση σε δεδομένα που αφορούν τις τραπεζικές καταθέσεις δικαστών, εισαγγελέων και μελών των οικογενειών τους είναι επιφορτισμένη με την παρακολούθηση [της εφαρμογής] του κανονισμού αυτού και, επομένως, πρέπει να χαρακτηρισθεί ως «εποπτική αρχή» όσον αφορά τα δεδομένα αυτά;
Σε περίπτωση που στο δεύτερο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι έχει εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης και στο τρίτο ή στο τέταρτο ερώτημα δοθεί καταφατική απάντηση, έχουν το άρθρο 32, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων και το άρθρο 57, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του ίδιου κανονισμού, αντίστοιχα, την έννοια ότι η δικαστική αρχή η οποία επιτρέπει σε άλλη δημόσια αρχή την πρόσβαση σε δεδομένα που αφορούν τις τραπεζικές καταθέσεις δικαστών, εισαγγελέων και μελών των οικογενειών τους, όταν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με παραβίαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που διαπράχθηκε στο παρελθόν από την αρχή στην οποία πρόκειται να παρασχεθεί η πρόσβαση αυτή, υποχρεούται να ζητεί πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την προστασία των δεδομένων και να εξετάζει την επάρκεια των μέτρων αυτών κατά τη λήψη της αποφάσεώς της για την παροχή της πρόσβασης;
Σε περίπτωση που στο δεύτερο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι έχει εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης, και ανεξαρτήτως των απαντήσεων στο τρίτο και στο τέταρτο ερώτημα, έχει το άρθρο 79, παράγραφος 1, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι, όταν το εθνικό δίκαιο κράτους μέλους προβλέπει ότι ορισμένες κατηγορίες δεδομένων μπορούν να κοινοποιηθούν μόνον κατόπιν αδείας δικαστηρίου, το αρμόδιο προς τούτο δικαστήριο οφείλει, αυτεπαγγέλτως, να εξασφαλίζει δικαστική προστασία στα πρόσωπα των οποίων τα δεδομένα κοινοποιούνται, υποχρεώνοντας την αρχή που ζήτησε την πρόσβαση στα δεδομένα και που είναι γνωστό ότι στο παρελθόν παραβίασε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που έχει λάβει και με την αποτελεσματική εφαρμογή τους κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 33, παράγραφος 3, στοιχείο δ΄, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων;
____________
1 Κανονισμός (EΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).