Odwołanie wniesione w dniu 22 sierpnia 2013 r. przez Luigiego Marcuccia od postanowienia wydanego w dniu w dniu 18 czerwca 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-143/11 Marcuccio przeciwko Komisji

(Sprawa T-447/13 P)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Cipressa)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

uchylenie w całości i bez wyjątku zaskarżonego postanowienia;

przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd do spraw Służby Publicznej.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie jest skierowane przeciwko postanowieniu wydanemu przez Sąd do spraw Służby Publicznej w dniu 18 czerwca 2013 r., odrzucającemu jako oczywiście niedopuszczalną skargę mającą za przedmiot stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej oddalającej wniosek złożony przez wnoszącego odwołanie w dniu 16 sierpnia 2011 r. o zapłatę kwoty 3316,31 EUR tytułem kosztów poniesionych w postępowaniu, w którym zapadł wyrok Sądu z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie F-81/09 Marcuccio przeciwko Komisji.

Na poparcie żądań wnoszący odwołanie podnosi następujące zarzuty:

Całkowity brak uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, w szczególności ze względu na przekłamanie i przeinaczenie okoliczności faktycznych.

Wykładnia i zastosowanie błędne, niepoprawne i nielogiczne:

pojęcia wniosku złożonego na podstawie art. 90 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej;

art. 91 regulaminu pracowniczego oraz nieuzasadnione i nielogiczne pominiecie dotyczącego tego orzecznictwa;

pojęcia ciążącego na instytucji Unii Europejskiej obowiązku podjęcia środków w celu wykonania wyroku wydanego przez sąd Unii Europejskiej.

Całkowity brak przeprowadzenia postępowania dowodowego i uzasadnienia oraz pominięcie orzeczenia w przedmiocie wniosku przedstawionego w niniejszej sprawie przez wnoszącego odwołanie.

Błędna wykładnia i zastosowanie art. 14 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, skutkujące oczywistym naruszeniem zasady prawa dostępu do właściwego sądu określonego ustawą, przewidzianej między innymi przez art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.