Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 6ης Φεβρουαρίου 2024 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία)για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Διαδικασία κινηθείσα από τις «Profi Credit Bulgaria» EOOD, «Agentsia za sabirane na vzemania» EAD, «City Cash» OOD
(Υπόθεση C-425/23 1 , City Cash κ.λπ.)
(Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Προστασία των καταναλωτών – Οδηγία 93/13/ΕΟΚ – Άρθρο 6, παράγραφος 1 – Άρθρο 7, παράγραφος 1 – Αυτεπάγγελτη εξέταση – Καταχρηστικές ρήτρες – Αίτηση για την έκδοση διαταγής πληρωμής –Εξατομίκευση των ζητούμενων ποσών – Οδηγίες ανώτερου δικαστηρίου σχετικές με την έκδοση διαταγής πληρωμής – Υποχρέωση του κατώτερων δικαστηρίων να συμμορφώνονται με τις οδηγίες αυτές)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Αιτούν δικαστήριο
Sofiyski rayonen sad
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσες την έκδοση διαταγής πληρωμής: «Profi Credit Bulgaria» EOOD, «Agentsia za sabirane na vzemania» EAD, «City Cash» OOD
Διατακτικό
Το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές,
έχει την έννοια ότι:
αντιτίθεται σε εθνική νομολογία κατά την οποία δικαστήριο το οποίο έχει επιληφθεί αίτησης εκδόσεως διαταγής πληρωμής για μέρος μόνον των απαιτήσεων που απορρέουν από σύμβαση καταναλωτικής πίστωσης δεν έχει την εξουσία να ζητήσει από τον πιστωτή να αναφέρει λεπτομερώς το μέρος του ποσού των δόσεων που ζητείται να καταβάλει ο καταναλωτής και, συνεπώς, οφείλει να εκδώσει τη διαταγή πληρωμής για το συνολικό ποσό που αξιώνει ο πιστωτής, όταν, ελλείψει των πληροφοριών αυτών, το εν λόγω δικαστήριο δεν έχει τη δυνατότητα να διακρίνει τις αξιώσεις που απορρέουν από καταχρηστικές ρήτρες από τις λοιπές αξιώσεις και, ως εκ τούτου, να απορρίψει την αίτηση μόνο για το μέρος των απαιτήσεων που απορρέουν από τις καταχρηστικές ρήτρες.
Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13
έχει την έννοια ότι:
υπό την επιφύλαξη τηρήσεως της αρχής του δεδικασμένου, αντιτίθεται στο να δεσμεύεται, σύμφωνα με το εθνικό δικονομικό δίκαιο, εθνικό δικαστήριο το οποίο καλείται να αποφανθεί κατόπιν παραπομπής υποθέσεως από ανώτερο ιεραρχικά δικαστήριο, από τις οδηγίες του ανώτερου δικαστηρίου που του επιβάλλουν να εκδώσει διαταγή πληρωμής, εάν το κατώτερο δικαστήριο εκτιμά ότι οι οδηγίες αυτές δεν επάγονται τις έννομες συνέπειες του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας η οποία περιέχεται σε σύμβαση καταναλωτικής πίστης.
____________
1 ΕΕ C, C/2023/118.