Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2011 r. - Szajner przeciwko OHIM - Forge de Laguiole (LAGUIOLE)

(Sprawa T-453/11)

Język skargi: francuski

Strony

Strona skarżąca: Gilbert Szajner (Saint-Maur-des-Fossés, Francja) (przedstawiciel: adwokat A. Lakits-Josse)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Forge de Laguiole SARL (Laguiole, Francja)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego z dnia 1 czerwca 2011 r., z tego względu, że decyzją tą unieważniono prawo do wspólnotowego znaku towarowego nr 2 468 379 dla towarów objętych wnioskiem o unieważnienie prawa do znaku z klas 8, 14, 16, 18, 20, 21, 28 i 34;

orzeczenie, że spółka Forge de Laguiole pokryje własne koszty oraz koszty poniesione przez G. Szajnera, w tym koszty pełnomocnictwa.

Zarzuty i główne argumenty

Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie prawa do znaku: słowny znak towarowy "LAGUIOLE" dla towarów i usług należących, między innymi, do klas 8, 14, 16, 18, 20, 21, 28, 34 i 38 - wspólnotowy znak towarowy nr 2 468 379

Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: skarżący

Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: Forge de Laguiole SARL

Uzasadnienie wniosku o unieważnienie prawa do znaku : wniosek o unieważnienie prawa do znaku został złożony na podstawie art. 53 ust. 1 lit. c) i art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 207/2009, w powołaniu się na firmę Forge de Laguiole

Decyzja Wydziału Unieważnień: oddalenie wniosku o unieważnienie prawa do znaku

Decyzja Izby Odwoławczej: częściowe uchylenie decyzji Wydziału Unieważnień i częściowe unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego nr 2 468 379

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 207/2009, ze względu na to, że, po pierwsze, Izba Odwoławcza uznała mylnie, że firma Forge de Laguiole nie podlegała zasadzie specjalizacji i że firma ta mogła być objęta ochroną w odniesieniu do działalności, która nie była faktycznie wykonywana przez Forge de Laguiole oraz, po drugie, że nie istniało żadne prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku firmy Forge de Laguiole produkującej noże i znaku towarowego "LAGUIOLE" zgłoszonego dla towarów niezwiązanych z wyrobami nożowniczymi.

____________