Αναίρεση που άσκησε στις 13 Ιουνίου 2022 η Martinair Holland NV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 30 Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-323/17, Martinair Holland κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-386/22 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Martinair Holland NV (εκπρόσωποι: R. Wesseling και F. Brouwer, advocaten)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου κατά το μέρος που κρίθηκε με αυτήν ότι η Επιτροπή έχει αρμοδιότητα να εφαρμόσει το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ επί υπηρεσιών αερομεταφορών εμπορευμάτων από εισερχόμενες πτήσεις σε δρομολόγια μεταξύ ΕΟΧ και τρίτων χωρών· και

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2017) 1742 final της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT.39258 – αερομεταφορές εμπορευμάτων) (στο εξής: η απόφαση της Επιτροπής)· ή

επικουρικώς, να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση της Επιτροπής κατά το μέρος που κρίθηκε με αυτήν ότι η αναιρεσείουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ σε σχέση με υπηρεσίες αερομεταφορών εμπορευμάτων από εισερχόμενες πτήσεις σε δρομολόγια μεταξύ ΕΟΧ και τρίτων χωρών· και

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων εκείνων της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η αναιρεσείουσα προβάλλει έναν και μοναδικό λόγος αναιρέσεως, ο οποίος περιλαμβάνει τέσσερα σκέλη.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης την οποία υπέχει, κρίνοντας ότι οι υπηρεσίες αερομεταφορών εμπορευμάτων από εισερχόμενες πτήσεις εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

Πρώτο σκέλος: Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 101 ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι οι υπηρεσίες αερομεταφορών εμπορευμάτων από εισερχόμενες πτήσεις είχαν ουσιαστικές επιπτώσεις εντός του ΕΟΧ.

Δεύτερο σκέλος: Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 101 ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι οι υπηρεσίες αερομεταφορών εμπορευμάτων από εισερχόμενες πτήσεις είχαν πιθανές επιπτώσεις εντός του ΕΟΧ.

Τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, στον βαθμό που στηρίχθηκε σε επιχειρήματα και αποδεικτικά στοιχεία τα οποία δεν είχαν προβληθεί από την Επιτροπή.

Τέταρτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 101 ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι, σε περίπτωση ενιαίας και διαρκούς παράβασης, η αρμοδιότητα της Επιτροπής μπορεί να επεκταθεί και να καλύψει και συμπεριφορές που εκδηλώνονται εκτός του ΕΟΧ.

____________