Αναίρεση που άσκησε στις 29 Ιουνίου 2021 η Ρουμανία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 14 Απριλίου 2021 στην υπόθεση T-543/19, Ρουμανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-401/21 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ρουμανία (εκπρόσωποι: E. Gane, L.-E. Baţagoi)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να δεχτεί την αίτηση αναιρέσεως, να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-543/19, να επανεξετάσει την υπόθεση T-543/19, δεχόμενο την προσφυγή για τη μερική ακύρωση της απόφασης C(2019)4027 τελικό της Επιτροπής, στο μέτρο που η Επιτροπή εφάρμοσε ποσοστό συγχρηματοδότησης 75%, αντί του 85%, για τους άξονες προτεραιότητας 1 και 2 του επιχειρησιακού προγράμματος,
ή
να δεχτεί την αίτηση αναιρέσεως, να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-543/19 και να αναπέμψει την υπόθεση T-543/19 ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό, επανεξετάζοντάς την, να δεχτεί την προσφυγή και να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση C(2019)4027 τελικό της Επιτροπής, στο μέτρο που η Επιτροπή εφάρμοσε ποσοστό συγχρηματοδότησης 75%, αντί του 85%, για τους άξονες προτεραιότητας 1 και 2 του επιχειρησιακού προγράμματος,
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η Ρουμανία προβάλλει τρεις λόγους:
A. Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 139, παράγραφος 6, στοιχείο α΄, του κανονισμού 1303/2013, σε συνδυασμό με το άρθρο 137, παράγραφος 1, στοιχεία α΄ και δ΄, και παράγραφος 2, το άρθρο 131, το άρθρο 135, παράγραφος 2, και το άρθρο 139, παράγραφοι 1, 2 και 7, του ίδιου κανονισμού
Η Ρουμανία φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλά νομικά σφάλματα όσον αφορά τη διάκριση μεταξύ της τελικής αίτησης ενδιάμεσης πληρωμής και της αποδοχής λογαριασμών, παραβλέποντας αδικαιολόγητα τον ρόλο του τελευταίου αυτού σταδίου και εκτιμώντας ότι το εφαρμοστέο ποσοστό συγχρηματοδότησης για τον υπολογισμό του καταλογιστέου ποσού είναι το ισχύον κατά τον χρόνο υποβολής της τελικής αίτησης ενδιάμεσης πληρωμής.
B. Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της αρχής του ενιαυσίου στη λογιστική
Η Ρουμανία φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε και ερμήνευσε εσφαλμένα την αρχή του ενιαυσίου στη λογιστική καθόσον έκρινε ότι η εφαρμογή, στις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας λογιστικής χρήσης και καταχωρίστηκαν στο λογιστικό σύστημα, ενός ποσοστού συγχρηματοδότησης καθορισθέντος μετά την υποβολή της τελικής αίτησης ενδιάμεσης πληρωμής ισοδυναμεί με παραβίαση της αρχής αυτής.
Γ. Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της αρχής της μη αναδρομικότητας
Η Ρουμανία φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε και ερμήνευσε εσφαλμένα την αρχή της μη αναδρομικότητας, καθόσον έκρινε ότι το ποσοστό συγχρηματοδότησης που προβλέπει η εκτελεστική απόφαση C(2018)8890 τελικό της 12ης Δεκεμβρίου 2018 δεν εφαρμόζεται στις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της λογιστικής χρήσης 2017-2018, δεδομένου ότι η νομική κατάσταση της Ρουμανίας ήταν ήδη παγιωμένη κατά τον χρόνο θέσης σε ισχύ της εν λόγω απόφασης (12 Δεκεμβρίου 2018), υπό την έννοια ότι η λογιστική χρήση είχε λήξει στις 30 Ιουνίου 2018 και η τελική αίτηση ενδιάμεσης πληρωμής είχε υποβληθεί στις 6 Ιουλίου 2018.
____________