Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2013 r. – Comptoir d'Épicure przeciwko OHIM – A-Rosa Akademie (da rosa)

(Sprawa T-405/13)

Język skargi: francuski

Strony

Strona skarżąca: Le Comptoir d'Épicure (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat S. Arnaud)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: A-Rosa Akademie GmbH (Rostock, Niemcy)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie R 1195/2012-5;

obciążenie OHIM i A-Rosa Akademie GmbH kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską graficznego znaku towarowego zawierającego elementy słowne „da rosa” dla towarów i usług z klas 29, 30 i 43 – rejestracja międzynarodowa nr 1 047 095 wskazująca Unię Europejską

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: A-Rosa Akademie GmbH

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Słowne, wspólnotowy, krajowy i międzynarodowy, znaki towarowe „aROSA” oraz graficzne, krajowy i międzynarodowy, znaki towarowe zawierające elementy słowne „aROSA Lust auf Schiff”Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Częściowe uwzględnienie sprzeciwuDecyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołaniaPodniesione zarzuty:zarzut pierwszy dotyczący sprzeczności uzasadnienia lub ewentualnie nadużycia władzy ;zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 5, art. 34 ust. 1 i art. 35 rozporządzenia nr 207/2009;zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 42 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009, zasady 22 rozporządzenia nr 2868/95 i art. 78 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009;zarzut czwarty dotyczący naruszenia ogólnych zasad prawa, hierarchii norm i oczywistego błędu w ocenie;zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009;zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 6 europejskiej Konwencji praw człowieka oraz art. 75 rozporządzenia nr 207/2009 i zasady 22 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 2868/95;zarzut siódmy dotyczący oczywistego błędu w ustaleniu właściwego kręgu odbiorców i w ocenie oznaczeń;zarzut ósmy dotyczący charakteru odróżniającego wcześniejszego znaku towarowego dla usług z klas 39, 43 i 44.