Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2007 - Thomson Sales Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-225/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Thomson Sales Europe (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωποι: F. Goguel και F. Foucault, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να διατάξει, πριν αποφανθεί, να τεθεί στη διάθεση των διαδίκων το σύνολο των στοιχείων, εγγράφων, πρακτικών, επιστολών, προπαρασκευαστικών εργασιών κ.λπ. που αφορούν τη διαδικασία εκδόσεως των κανονισμών 2376/94 και 710/95 και

ακυρώσει την απόφαση REM 03/05 της Επιτροπής, της 7ης Μαΐου 2007.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως REM 03/05 της Επιτροπής, της 7ης Μαΐου 2007, με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι δεν δικαιολογείται διαγραφή των εισαγωγικών δασμών στη συγκεκριμένη περίπτωση της προσφεύγουσας. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε κατόπιν αιτήσεως απευθυνθείσας στην Επιτροπή από τις αρμόδιες γαλλικές αρχές, που ζήτησαν από την προσφεύγουσα να καταβάλει δασμούς αντιντάμπινγκ για την εισαγωγή των έγχρωμων τηλεοπτικών δεκτών που κατασκευάζει η εγκατεστημένη στην Ταϊλάνδη θυγατρική της, ενώ η προσφεύγουσα είχε ζητήσει τη διαγραφή των εν λόγω δασμών βάσει του άρθρου 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα ¹.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι μπορεί να τύχει του πλεονεκτήματος της διαγραφής βάσει του άρθρου 239 (ΕΟΚ) του κανονισμού 2913/92, καθόσον, κατά την άποψή της, πληροί τις δύο προϋποθέσεις της διατάξεως αυτής.

Όσον αφορά την πρώτη προϋπόθεση (της συνδρομής εξαιρετικών περιστάσεων), η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι στην περίπτωση της συντρέχουν πράγματι εξαιρετικές περιστάσεις που συνίστανται, αφενός, στη συμπεριφορά της Επιτροπής, η οποία αναθεώρησε τον τρόπο ερμηνείας των νομοθετικών διατάξεων περί καταγωγής των προϊόντων χωρίς να ενημερώσει προσηκόντως τις επιχειρήσεις και, αφετέρου, στη συμπεριφορά των αρμόδιων εθνικών αρχών, οι οποίες ακολούθησαν τη νέα μέθοδο που αποφάσισε να εφαρμόσει η Επιτροπή.

Όσον αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση του άρθρου 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (την έλλειψη δόλου ή πρόδηλης αμέλειας), η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επέδειξε πρόδηλη αμέλεια, καθόσον ήταν πεπεισμένη ότι μπορούσε ευλόγως να στηριχθεί στη στάση που τήρησαν αρχικώς οι υπηρεσίες της Επιτροπής, οι οποίες, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, είχαν αποφασίσει να μην εφαρμόσουν στην περίπτωσή της με αυστηρό τρόπο τους κανόνες περί της καταγωγής των εμπορευμάτων, αλλά να της επιβάλουν προτιμησιακούς δασμούς αντιντάμπινγκ για όλες τις συσκευές που κατασκευάζει και εξάγει η εγκατεστημένη στην Ταϊλάνδη θυγατρική της.

____________

¹ - ΕΕ L 302, σ. 1.