Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

SEQ CHAPTER \h \r 1Προσφυγή του Χρήστου Μιχαήλ κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 14 Ιουλίου 2005

(Υπόθεση Τ-284/05)

(Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική)

Ο Χρήστος Μιχαήλ, κάτοικος Βρυξελλών, Βέλγιο, εκπροσωπούμενος από το δικηγόρο Χαράλαμπο Μεϊδάνη, άσκησε ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 14 Ιουλίου 2005 προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Να κρίνει το δικαστήριο την ακύρωση των επίδικων πράξεων - αποφάσεων

Να κρίνει το δικαστήριο τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του, η οποία ανέρχεται σε ποσό Ευρώ ενενήντα χιλιάδων (90.000)

Να κρίνει το δικαστήριο σχετικά με τις δικαστικές δαπάνες, όπως ο νόμος ορίζει.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, που είναι υπάλληλος της Επιτροπής, ζητεί την ακύρωση της έκθεσης εξέλιξης σταδιοδρομίας που τον αφορά, για την περίοδο από 1.4.03 έως 31.12.03 καθώς και την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που επικαλείται ότι υπέστη. Επικαλείται προς υποστήριξη της προσφυγής του ότι η επίδικη έκθεση δεν περιείχε περιγραφή της θέσης του, καθόσον άλλωστε, όπως επικαλείται, τη σχετική χρονική περίοδο απλώς δεν κατείχε οποιαδήποτε θέση. Επικαλείται ακόμη ότι η επίδικη έκθεση δεν περιείχε ούτε περιγραφή των ειδικών αντικειμενικών στόχων προς επίτευξη, δεν περιείχε καμία αιτιολόγηση του βαθμού που του αποδόθηκε, συνετάγη από αναρμόδιο όργανο και πρόσωπο και δεν συνετάγη βάσει της πραγματικής εργασίας του αλλά βασίστηκε σε αξιολογικές κρίσεις προγενέστερης έκθεσης εξέλιξης της σταδιοδρομίας του. Ενόψει όλων αυτών ο προσφεύγων επικαλείται παράβαση του άρθρου 43 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως και του συνόλου των εκτελεστικών του διατάξεων, παράβαση του άρθρου 12α του ίδιου Κανονισμού που αναφέρεται στην ηθική παρενόχληση, προφανές σφάλμα κρίσης ως προς τα πραγματικά περιστατικά, ανύπαρκτη ή άλλως ανεπαρκή αιτιολόγηση των προσβαλλομένων πράξεων, κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους της Επιτροπής και παράβαση της αρχής της δίκαιης και ίσης μεταχείρισης του προσωπικού και της αρχής της χρηστής διοίκησης.

____________