Skarga wniesiona w dniu 23 stycznia 2014 r. – Goldfish i in. przeciwko Komisji.

(Sprawa T-54/14)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Goldfish BV (Zoutkamp, Niderlandy), Heiploeg BV (Zoutkamp), Heiploeg Beheer BV (Zoutkamp) i Heiploeg Holding BV (Zoutkamp) (przedstawiciele: P. Glazener i B. Winters Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności w całości albo w części decyzji skierowanej przeciwko niej;

uchylenie albo obniżenie nałożonej na nią grzywny;

wydanie zarządzeń, które Sąd uzna za stosowne;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 101 TFUE i art. 2 rozporządzenia nr 1/2003¹ poprzez wykorzystanie przez Komisję niejawnie zarejestrowanych nagrań głosowych jako dowód naruszenia art. 101 TFUE.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 101 TFUE i art. 2 rozporządzenie nr 1/2003 poprzez wykorzystanie przez Komisję notatek z niejawnie zarejestrowanych nagrań głosowych jako dowód naruszenia art. 101 TFUE.

Zarzut trzeci dotyczący niezgodnej z prawem odmowy zastosowania pkt 35 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien² poprzez nieuwzględnienie, że skarżące nie są w stanie zapłacić grzywny.

____________

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, s.1)

² Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 1/2003 (Dz.U. 2006 C 210, s.2)