Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 7 Δεκεμβρίου 2020 το Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen eV (GVN) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 5 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-583/18, GVN κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-666/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen eV (GVN) (εκπρόσωπος: C. Antweiler, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Land Niedersachsen

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

1.    να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020, GVN κατά Επιτροπής (T-583/18, EU:T:2020:466), όπως αυτή διατυπώνεται στα σημεία 1 και 2 του διατακτικού της·

2.    σε περίπτωση που η αναίρεση κριθεί βάσιμη, να δεχθεί το πρωτοδίκως προβληθέν αίτημα να ακυρωθεί η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 12ης Ιουλίου 2018, C(2018) 4385 τελικό1 .

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και υπέπεσε σε δικονομικό σφάλμα καθόσον ουδόλως έλαβε υπόψη τη λυσιτελή επιχειρηματολογία του αναιρεσείοντος σχετικά με τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα γερμανικά ομόσπονδα κράτη έχουν την εξουσία, βάσει του άρθρου 64a του γερμανικού Personenbeförderungsgesetz (PBefG [νόμου περί χερσαίων μεταφορών προσώπων]), να αντικαταστήσουν το άρθρο 45a του νόμου αυτού με δική τους νομοθεσία.

Δεύτερον, το αναιρεσείον προβάλλει διάφορες παραβάσεις του δικαίου της Ένωσης.

Καταρχάς, υφίσταται παράβαση του δικαίου της Ένωσης καθόσον το Γενικό Δικαστήριο εξέθεσε, στη σκέψη 36 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι οι διάδικοι ομόφωνα δέχονταν ότι, με το άρθρο 45a PBefG και το άρθρο 8, παράγραφος 4, τρίτη περίοδος, PBefG, ο Γερμανός νομοθέτης εξαίρεσε από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1370/20072 τις αποζημιώσεις για τη δημόσια μεταφορά προσώπων με μαθητικά και σπουδαστικά εισιτήρια ορισμένης χρονικής διάρκειας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είχε κοινοποιήσει ούτε το άρθρο 45a PBefG ούτε το άρθρο 8, παράγραφος 4, τρίτη περίοδος, PBefG σύμφωνα το άρθρο 3, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1370/2007 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πέραν τούτου, υφίσταται παράβαση του δικαίου της Ένωσης καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε εσφαλμένως, στις σκέψεις 40 επ. της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι, κατά το άρθρο 3, παράγραφος 3, του κανονισμού 1370/2007, ο νομοθέτης μπορεί όχι μόνο να εξαιρέσει από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού κανόνες περί οικονομικών αποζημιώσεων για τις υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας σχετικά με τη μεταφορά μαθητών και μαθητευόμενων, αλλά επίσης μπορεί, άνευ ετέρου, να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής της εξαιρέσεως αυτής αναθεωρώντας την εν λόγω απόφαση ούτως ώστε να συμπεριλάβει εκ νέου τις εν λόγω αποζημιώσεις στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1370/2007. Ειδικότερα, η αναθεώρηση, που κρίθηκε από το Γενικό Δικαστήριο ως παραδεκτή, αποτελεί actus contrarius σε σχέση με την απόφαση την οποία προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1370/2007· κατά συνέπεια, υπόκειται στις ίδιες τυπικές προϋποθέσεις κύρους, οι οποίες εν προκειμένω δεν πληρούνται λόγω μη κοινοποιήσεως της αναθεωρήσεως στην Επιτροπή.

Τέλος, υφίσταται παράβαση του δικαίου της Ένωσης – ειδικότερα του άρθρου 107 ΣΛΕΕ και του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ – καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε, σε σχέση με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, ότι με το άρθρο 7a του Niedersächsischen Nahverkehrsgesetz (NNVG [Νόμου περί Αστικών Συγκοινωνιών της Κάτω Σαξονίας]) το Land Niedersachsen δεν χορηγεί κρατικές ενισχύσεις σε επιχειρήσεις, μολονότι όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις λαμβάνουν σε πλήρη έκταση από τους δημοτικούς συγκοινωνιακούς φορείς τους χρηματοδοτικούς πόρους που το Land Niedersachsen θέτει στη διάθεση των εν λόγω φορέων. Σε αντίθεση με την εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου, δεν είναι δυνατός ο διαχωρισμός μεταξύ, αφενός, της ασκήσεως δημόσιας εξουσίας εκ μέρους των συγκοινωνιακών φορέων και, αφετέρου, της επιχειρηματικής δραστηριότητάς τους ως εταίρων των συγκοινωνιακών επιχειρήσεων τις οποίες ελέγχουν.

____________

1     Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί μη προβολής αντιρρήσεων σχετικά με το μέτρο το οποίο έλαβε το Land Niedersachsen δυνάμει του άρθρου 7a του Niedersächsisches Nahverkehrsgesetz (υπόθεση SA.46538 [2017/NN]) (ΕΕ 2018, C 292, σ. 1).

2     Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1191/69 και (ΕΟΚ) αριθ. 1107/70 (ΕΕ 2007, L 315, σ. 1).