Αναίρεση που άσκησε στις 2 Φεβρουαρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 24 Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-370/20, KL κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

(Υπόθεση C-68/22 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) (εκπρόσωποι: G. Faedo, I. Zanin)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: KL

Αιτήματα

Με την αίτησή της η ΕΤΕπ ζητεί από το Δικαστήριο:

να δεχθεί την αίτηση αναιρέσεως ως παραδεκτή και βάσιμη·

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-370/20·

εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι η υπόθεση είναι ώριμη προς εκδίκαση, να δεχθεί τα αιτήματα που υπέβαλε η ΕΤΕπ πρωτοδίκως·

να καταδικάσει τον KL στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της, η ΕΤΕπ προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος, ο οποίος διαρθρώνεται σε τέσσερα σκέλη, αφορά εσφαλμένη ερμηνεία των εσωτερικών κανόνων της ΕΤΕπ περί αναπηρίας.

Πρώτον, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της έννοιας της αναπηρίας σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 46-1 του μεταβατικού κανονισμού του συνταξιοδοτικού καθεστώτος που εφαρμόζεται στα μέλη του προσωπικού της ΕΤΕπ (RTRP) και στο άρθρο 11.1 των διοικητικών διατάξεων της ΕΤΕπ. Το Γενικό Δικαστήριο, καθόσον έκρινε ότι, για την ερμηνεία της έννοιας της αναπηρίας κατά τα εν λόγω άρθρα, πρέπει λαμβάνεται υπόψη ο υπάλληλος της ΕΤΕπ ο οποίος έχει κριθεί από επιτροπή αναπηρίας συσταθείσα από την ίδια ως ανίκανος να αναλάβει εκ νέου τα καθήκοντά του ή αντίστοιχα καθήκοντα εντός του οργανισμού αυτού, παραμόρφωσε το γράμμα και το περιεχόμενο των εσωτερικών κανόνων της ΕΤΕπ και ακολούθησε ερμηνεία αντίθετη προς τον σκοπό που επιτελεί η σύνταξη αναπηρίας ως μέτρο κοινωνικής προστασίας.

Δεύτερον, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι οι συσταθείσες στο πλαίσιο της ΕΤΕπ επιτροπές αναπηρίας δεν ήταν αρμόδιες να κρίνουν την ικανότητα ενός υπαλλήλου της Τράπεζας να ασκήσει δραστηριότητες εκτός αυτής, στη γενική αγορά εργασίας.

Τρίτον, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον ερμήνευσε το άρθρο 46-1 του RTRP και το άρθρο 11.1 των διοικητικών διατάξεων βάσει συλλογιστικής κατ’ αναλογίαν προς το άρθρο 78 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέταρτον, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απέρριψε την ερμηνεία του άρθρου 51-1 του RTRP που υποστήριξε η ΕΤΕπ και δεν ερμήνευσε το εν λόγω άρθρο σε συνδυασμό με το άρθρο 46-1 του RTRP.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, που διαρθρώνεται σε δύο σκέλη, προβάλλεται διττή παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών.

Πρώτον, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε νομικώς δεσμευτικά τα κείμενα της επιτροπής αναπηρίας που δεν έφεραν τις υπογραφές όλων των μελών της.

Δεύτερον, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο εκτίμησε εσφαλμένα το περιεχόμενο της γνωμοδότησης της επιτροπής αναπηρίας, καθόσον δέχθηκε ότι η επιτροπή αναπηρίας έκρινε τον προσφεύγοντα ανίκανο να ασκήσει καθήκοντα στην ΕΤΕπ μολονότι από τα έντυπα που έφεραν την υπογραφή όλων των μελών της ως άνω επιτροπής προέκυπτε ότι ο προσφεύγων δεν είναι ανάπηρος.

____________