Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Ráckevei Járásbíróság (Węgry) w dniu 8 grudnia 2020 r. – EP i in./ERSTE Bank Hungary Zrt.

(Sprawa C-670/20)

Język postępowania: węgierski

Sąd odsyłający

Ráckevei Járásbíróság

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: EP, TA, FV i TB

Strona pozwana: ERSTE Bank Hungary Zrt.

Pytania prejudycjalne

Czy, mając na względzie wykładnię art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich1 dokonaną w wyroku Andriciuc i in., C-186/162 , można uznać za prosty i wyraźny dotyczący ryzyka kursowego warunek umowny, który nie przewidując wyraźnie, że to dłużnik przejmuje wyłącznie i w całości wspomniane ryzyko, zawiera jedynie oświadczenie dłużnika, w którym wskazano, że ów dłużnik „ma pełną świadomość ewentualnego ryzyka transakcji, a w szczególności faktu, że wahania danej waluty obcej w odniesieniu do węgierskiego forinta mogą zarówno zwiększyć, jak i zmniejszyć ciężar zobowiązania do spłaty kredytu w węgierskich forintach[”]?

Czy ww. warunek umowny jest zgodny z wymogiem wskazanym w wyroku Andriciuc i in., C-186/16, zgodnie z którym to wymogiem konsument na podstawie takiego warunku powinien móc oszacować – potencjalnie istotne – konsekwencje ekonomiczne przejęcia ryzyka kursowego dla swoich zobowiązań finansowych, biorąc pod uwagę, że dokument zatytułowany [„]Informacje dotyczące ogólnego ryzyka finansowania w walucie obcej[”], który konsument podpisywał w momencie zawarcia umowy, w jednakowy sposób odnosi się do korzystnych i niekorzystnych skutków wahań kursu wymiany, sugerując tym samym– o czym także powiadomiła węgierska federacja bankowa – iż istnieje typowa tendencja do stabilności kursu walutowego, która oznacza, że owe korzystne i niekorzystne skutki równoważą się w dłuższej perspektywie?

Czy ww. warunek umowny jest zgodny z wymogiem wskazanym w wyroku Andriciuc i in., C-186/16, zgodnie z którym to wymogiem konsument na podstawie takiego warunku powinien móc oszacować – potencjalnie istotne – konsekwencje ekonomiczne przejęcia ryzyka kursowego dla swoich zobowiązań finansowych, jeżeli ani w umowie, ani w podpisanym w momencie zawarcia umowy dokumencie o informacjach na temat ryzyka kursowego nie wskazano w sposób wyraźny lub dorozumiany, że zwiększenie kwoty zobowiązania do zapłaty może być znaczące lub nawet może faktycznie osiągnąć jakikolwiek poziom?

Czy, mając na względzie wykładnię art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich dokonaną w wyroku Andriciuc i in., C-186/1, można uznać za prosty i wyraźny dotyczący ryzyka kursowego warunek umowny, w którym nie wskazano wyraźnie, iż konsument przejmuje wyłącznie i w całości ryzyko kursowe, jeżeli z warunków umowy nie wynika w sposób wyraźny, że zwiększenie kwoty zobowiązania do zapłaty może być znaczące lub nawet może faktycznie osiągnąć jakikolwiek poziom?

Czy oświadczenie dokonane w tym celu przez konsumenta, sformułowane w sposób ogólny, zawarte w warunku ogólnym jest samo w sobie wystarczające w celu ustalenia, że informacje na temat ryzyka kursowego spełniają wymóg wskazany w wyroku Andriciuc i in., C-186/16, w myśl którego to wymogu informacje te powinny umożliwić przeciętnemu konsumentowi, na ich podstawie, oszacować – potencjalnie istotne – konsekwencje ekonomiczne przeniesienia takiego ryzyka kursowego dla swoich zobowiązań finansowych, jeżeli żaden inny warunek umowy, ani [dokumentu o] informacjach nie stanowi argumentu na rzecz takiego wniosku?

Mając na względzie brzmienie wyroku Andriciuc i in., C-186/16, czy dokonana przez Kúria (sąd najwyższy) wykładnia, zgodnie z którą „fakt, że strona pozwana przekazała informacje dotyczące ryzyka kursowego, oznacza sam w sobie, iż strona powodowa powinna uwzględnić to ryzyko jako założenie realistyczne”, jest zgodna z art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich?

____________

1 Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. 1993, L 95, s. 29).

2 Wyrok z dnia 20 września 2017 r., Andriciuc i in, C-186/16, EU:C:2017:703.