Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (Włochy) w dniu 8 lutego 2024 r. – Questore della Provincia di Ragusa, Ministero dell’Interno/M.A.
(Sprawa C-105/24, Questore della Provincia di Ragusa i Ministero dell’Interno – II)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Corte suprema di cassazione
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę kasacyjną: Questore della Provincia di Ragusa, Ministero dell’Interno
Strona przeciwna: M.A.
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 8 i 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową1 , przy uwzględnieniu także celów wywiedzionych z jej motywów 15 i 20, stoją na przeszkodzie uregulowaniu prawa krajowego, które jako środek alternatywny wobec zatrzymania wnioskodawcy (który nie dostarczył paszportu lub innego równoważnego dokumentu) przewiduje udzielenie poręczenia majątkowego, którego wysokość jest ustalona w stałej kwocie (płatnej jednorazowo i ustalonej na rok 2023 w wysokości 4.938,00 euro, płatnej indywidualnie, za pośrednictwem gwarancji bankowej lub polisy gwarancji ubezpieczeniowej), zamiast w wysokości zmiennej, bez żadnej możliwości dostosowania kwoty do indywidualnej sytuacji wnioskodawcy ani możliwości ustanowienia gwarancji poprzez interwencję osób trzecich, nawet w ramach form solidarności rodzinnej, narzucając w ten sposób metody mogące utrudniać korzystanie z alternatywnego środka przez osoby niemające odpowiednich zasobów, a także uniemożliwiając wydanie uzasadnionego rozstrzygnięcia, które bada i ocenia, w każdym przypadku z osobna, zasadność i proporcjonalność takiego środka w odniesieniu do sytuacji samego wnioskodawcy?
____________
1 Dz.U. 2013, L 180, s. 96.