Language of document : ECLI:EU:T:2021:782

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δέκατο τμήμα)

της 10ης Νοεμβρίου 2021 (*)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει δομική πλάκα – Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει πλάκα ηχοπετάσματος – Λόγος ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Συγκεκριμένος κλάδος – Ενημερωμένος χρήστης – Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού – Απουσία διαφορετικής συνολικής εντύπωσης – Κρίσιμος χαρακτήρας των προϊόντων που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο – Άρθρο 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Στην υπόθεση T‑193/20,

Eternit, με έδρα το Capelle-au-Bois (Βέλγιο), εκπροσωπούμενη από τους J. Muyldermans και P. Maeyaert, δικηγόρους,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπούμενου από τους J. Ivanauskas και V. Ruzek,

καθού,

με αντίδικο ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών του EUIPO και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου την:

Eternit Österreich GmbH, με έδρα το Vöcklabruck (Αυστρία), εκπροσωπούμενη από τον M. Prohaska-Marchried, δικηγόρο,

με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου συμβουλίου προσφυγών του EUIPO της 5ης Φεβρουαρίου 2020 (υπόθεση R 1661/2018‑3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ των Eternit Österreich και Eternit,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα),

συγκείμενο από τους A. Kornezov (εισηγητή), πρόεδρο, E. Buttigieg και G. Hesse, δικαστές,

γραμματέας: J. Pichon, διοικητική υπάλληλος,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 10 Απριλίου 2020,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του EUIPO, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 17 Αυγούστου 2020,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 21 Αυγούστου 2020,

κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 21ης Απριλίου 2021,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Ιστορικό της διαφοράς

1        Η προσφεύγουσα εταιρία, Eternit, είναι δικαιούχος του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος που κατατέθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2014 στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1), και καταχωρίστηκε με τον αριθμό 2538140‑0001.

2        Το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα απεικονίζεται ως ακολούθως:

Image not found1.1

Image not found1.2

Image not found1.3

Image not found1.4

Image not found1.5

3        Τα προϊόντα στα οποία προορίζεται να εφαρμοστεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα υπάγονται στην κατηγορία 25.01 κατά την έννοια του Διακανονισμού του Λοκάρνο της 8ης Οκτωβρίου 1968 για τη διεθνή ταξινόμηση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων, όπως έχει τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν στην ακόλουθη περιγραφή: «[Δομικές] πλάκες».

4        Στις 12 Δεκεμβρίου 2016, η παρεμβαίνουσα εταιρία, Eternit Österreich GmbH, υπέβαλε, δυνάμει του άρθρου 52 του κανονισμού 6/2002, αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.

5        Ο λόγος που προβλήθηκε προς στήριξη της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας ήταν ο προβλεπόμενος στο άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με τα άρθρα του 4 έως 8.

6        Στην αίτησή της για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν ήταν νέο κατά την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού 6/2002, ότι στερούνταν ατομικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού και ότι τα χαρακτηριστικά της εμφάνισής του υπαγορεύονταν αποκλειστικώς από την τεχνική λειτουργία τους κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού.

7        Στις 28 Ιουνίου 2018, το ακυρωτικό τμήμα εξέδωσε απόφαση με την οποία, αφενός, έκρινε ότι η παρεμβαίνουσα δεν είχε αποδείξει ότι δεν ήταν δυνατή η προστασία του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος λόγω της εξαιρέσεως που προβλέπει το άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 και, αφετέρου, κήρυξε άκυρο το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, με την αιτιολογία ότι στερούνταν ατομικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002 σε σχέση με σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο είχε γνωστοποιηθεί στο κοινό στις 4 Μαρτίου 2013, ήτοι πριν από την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως για την καταχώριση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, μέσω ενημερωτικού εντύπου για πλάκες του τύπου «ηχοπέτασμα» –εντύπου που έφερε τον τίτλο Lärmschutz και ήταν αναρτημένο στον ιστότοπο «http://www.rieder.at»– και το οποίο απεικονιζόταν ως εξής:

Image not found

8        Στις 23 Αυγούστου 2018, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του EUIPO κατά της αποφάσεως του ακυρωτικού τμήματος, δυνάμει των άρθρων 55 έως 60 του κανονισμού 6/2002.

9        Με απόφαση της 5ης Φεβρουαρίου 2020 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο συμβούλιο προσφυγών του EUIPO απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα στερούνταν ατομικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, για τον λόγο ότι για τον ενημερωμένο χρήστη ήταν, συνολικά θεωρούμενο, παρεμφερές με το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα.

 Αιτήματα των διαδίκων

10      Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

–        να καταδικάσει το EUIPO και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα.

11      Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να απορρίψει την προσφυγή·

–        να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

 Σκεπτικό

12      Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με το άρθρο του 6. Ο λόγος ακυρώσεως απαρτίζεται από τρία σκέλη, με τα οποία προβάλλονται σφάλματα εκτιμήσεως στα οποία υπέπεσε, κατά την προσφεύγουσα, το συμβούλιο προσφυγών, πρώτον, ως προς τον ορισμό του συγκεκριμένου κλάδου και εκείνον του ενημερωμένου χρήστη, δεύτερον, ως προς τον προσδιορισμό του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού στον εν λόγω κλάδο και, τρίτον, ως προς το συμπέρασμα σχετικά με τη συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα.

13      Επισημαίνεται εξαρχής ότι στο σημείο 15 της προσβαλλομένης αποφάσεως το συμβούλιο προσφυγών αναφέρει ότι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα είχε γνωστοποιηθεί στο κοινό πριν από την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως για την καταχώριση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002. Η διαπίστωση αυτή δεν αμφισβητείται από τους διαδίκους. Επομένως, το κατά πόσον το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα στερείται ατομικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002 πρέπει να εκτιμηθεί σε σχέση με το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα.

 Επί του πρώτου σκέλους, που αφορά τον ορισμό του συγκεκριμένου κλάδου και εκείνον του ενημερωμένου χρήστη

14      Στο σημείο 18 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το συμβούλιο προσφυγών επισήμανε ότι τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα ήταν πλάκες χρησιμοποιούμενες στον οικοδομικό κλάδο. Επομένως, ανεξαρτήτως του ζητήματος αν αυτοί οι τύποι πλακών έπρεπε να χαρακτηριστούν ως «ηχοπετάσματα», όπως είχε υποστηρίξει η προσφεύγουσα σχετικά με το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, ή ως «ινώδεις πλάκες προσόψεως για κτίρια», όπως ισχυρίστηκε ότι ισχύει ειδικότερα για το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα απεικονίζουν το ίδιο εξωτερικό μέρος ενός προϊόντος, ήτοι μιας δομικής πλάκας. Επιπλέον, το συμβούλιο προσφυγών έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, η προστασία που παρέχει κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα εκτείνεται σε «οποιοδήποτε σχέδιο ή υπόδειγμα» το οποίο δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση και ότι, κατά συνέπεια, η προστασία σχεδίου ή υποδείγματος δεν εξαρτάται από τη φύση του προϊόντος στο οποίο είναι ενσωματωμένο ή εφαρμόζεται το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα. Στήριξε δε τη συλλογιστική του αυτή στην απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Easy Sanitary Solutions και EUIPO κατά Group Nivelles (C‑361/15 P και C‑405/15 P, EU:C:2017:720).

15      Στα σημεία 19 έως 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το συμβούλιο προσφυγών έκρινε ότι ο ενημερωμένος χρήστης του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002 είναι, εν προκειμένω, ο επαγγελματίας του οικοδομικού κλάδου, όπως, για παράδειγμα, κατασκευαστής, επαγγελματίας ασχολούμενος με την αξιοποίηση ακινήτων, ή αρχιτέκτονας. Ο επαγγελματίας αυτός έχει ορισμένη γνώση των διάφορων δομικών πλακών και επιδεικνύει σχετικά υψηλό βαθμό προσοχής. Το συμβούλιο προσφυγών διευκρίνισε συναφώς ότι η κατηγοριοποίηση την οποία προτείνει η προσφεύγουσα με την υπαγωγή του κλάδου τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα στην κατηγορία «ινώδεις πλάκες προσόψεως για κτίρια» δεν ασκεί σημαντική επιρροή ως προς τον ορισμό του ενημερωμένου χρήστη.

16      Η προσφεύγουσα εκτιμά ότι το συμβούλιο προσφυγών υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον δεν όρισε τον συγκεκριμένο κλάδο και τον ενημερωμένο χρήστη κατά τρόπο πιο συγκεκριμένο. Κατ’ αυτήν, ο κλάδος τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα πρέπει να περιοριστεί σε εκείνον των «πλακών προσόψεως για κτίρια», ο οποίος έχει πολύ ειδικά χαρακτηριστικά, και όχι στον κλάδο των δομικών πλακών εν γένει. Συνακόλουθα, ο ενημερωμένος χρήστης είναι εκείνος των «πλακών προσόψεως για κτίρια», ο οποίος προβαίνει γενικά σε απευθείας σύγκριση των οικείων σχεδίων ή υποδειγμάτων διαβάζοντας περιοδικά, επισκεπτόμενος ιστότοπους ή εξετάζοντας τα προϊόντα ή δείγματα στα σημεία πωλήσεως.

17      Η προσφεύγουσα εκτιμά, επιπλέον, ότι τα διδάγματα της αποφάσεως της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Easy Sanitary Solutions και EUIPO κατά Group Nivelles (C‑361/15 P και C‑405/15 P, EU:C:2017:720), έχουν εφαρμογή μόνον ως προς τη φράση «συγκεκριμένος κλάδος» του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, με αποτέλεσμα να πρέπει να εκληφθούν ως συνεπαγόμενα ότι δεν απαιτείται ο ενημερωμένος χρήστης του προϊόντος στο οποίο ενσωματώνεται ή εφαρμόζεται το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα να γνωρίζει το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, όταν το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα είναι ενσωματωμένο ή εφαρμόζεται σε προϊόν βιομηχανικού κλάδου διαφορετικού από εκείνον τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Αν, πάντως, για την εξέταση του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, πρέπει να συνεκτιμηθούν όλα τα σχέδια ή υποδείγματα, περιλαμβανομένων εκείνων που ανήκουν σε διαφορετικούς κλάδους, η συνεκτίμηση αυτή ασκεί επιρροή μόνο στο πλαίσιο του τέταρτου και τελευταίου σταδίου της ανάλυσης, ήτοι στο στάδιο της σύγκρισης της συνολικής εντύπωσης των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Αντιθέτως, τα τρία πρώτα στάδια της ανάλυσης, τα οποία αφορούν τον προσδιορισμό του συγκεκριμένου κλάδου, του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού ελευθερίας που διαθέτει ο δημιουργός εντός του κλάδου αυτού, πρέπει να διεξάγονται μόνο σε σχέση με το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Επιπλέον, η εν λόγω απόφαση επιτρέπει, ή και επιβάλλει, να λαμβάνονται υπόψη τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο και στα οποία είναι ενσωματωμένο ή πρέπει να εφαρμόζεται το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα.

18      Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν την ορθότητα των επιχειρημάτων της προσφεύγουσας.

 Εφαρμοστέες αρχές

19      Προκαταρκτικώς, πρέπει να διευκρινιστεί, λαμβανομένων υπόψη των διιστάμενων επιχειρημάτων των διαδίκων ως προς το ζήτημα αυτό, το πλαίσιο ανάλυσης σε σχέση με την εκτίμηση περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002. Ειδικότερα, πρέπει να διευκρινιστεί αν ο συγκεκριμένος κλάδος, ο ενημερωμένος χρήστης και ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού πρέπει να ορίζονται σε σχέση με το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα και μόνον. Πρέπει, επιπλέον, να διασαφηνιστεί αν τα προϊόντα τα οποία διατίθενται πράγματι στο εμπόριο και στα οποία ενσωματώνονται ή εφαρμόζονται τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα ασκούν επιρροή στο πλαίσιο της εκτιμήσεως περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.

20      Κατά πρώτον, όσον αφορά το πλαίσιο ανάλυσης σε σχέση με την εκτίμηση περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, υπενθυμίζεται ότι το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002 προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι ένα καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι διαθέτει ατομικό χαρακτήρα εάν η συνολική εντύπωση που προκαλεί στον ενημερωμένο καταναλωτή διαφέρει από τη συνολική εντύπωση που προκαλεί στον εν λόγω καταναλωτή κάθε σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό πριν από την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως καταχώρισης. Το άρθρο 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002 ορίζει ότι, για την εκτίμηση περί του ατομικού χαρακτήρα ενός σχεδίου ή υποδείγματος, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνησή του.

21      Κατά πάγια νομολογία, η εκτίμηση περί του ατομικού χαρακτήρα ενός αμφισβητούμενου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια της προαναφερθείσας διατάξεως ισοδυναμεί, κατ’ ουσίαν, με εξέταση τεσσάρων σταδίων. Αντικείμενο της εξέτασης αυτής είναι να προσδιοριστεί, πρώτον, ποιος λογίζεται ως κλάδος των προϊόντων στα οποία προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοστεί το σχέδιο ή υπόδειγμα, δεύτερον, ποιος νοείται ως ενημερωμένος χρήστης των εν λόγω προϊόντων με βάση τον σκοπό τους και, σε συνάρτηση με τον ενημερωμένο αυτό χρήστη, ποιος είναι ο βαθμός γνώσης της προγενέστερης τεχνολογικής εξέλιξης καθώς και ο βαθμός προσοχής στις ομοιότητες και τις διαφορές κατά τη σύγκριση των σχεδίων ή υποδειγμάτων, τρίτον, ποιος ήταν, κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος, ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού, ο οποίος έχει αντιστρόφως ανάλογη σχέση με τον ατομικό χαρακτήρα, και, τέταρτον, λαμβανομένου υπόψη του τελευταίου, ποιο αποτέλεσμα προκύπτει από τη σύγκριση, ει δυνατόν άμεση, των συνολικών εντυπώσεων που προκαλούν στον ενημερωμένο χρήστη το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα και κάθε προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό, εξεταζόμενο χωριστά [πρβλ. απόφαση της 13ης Ιουνίου 2019, Visi/one κατά EUIPO – EasyFix (Διαφανής θήκη δελτίου στοιχείων για οχήματα), T‑74/18, EU:T:2019:417, σκέψη 66 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

22      Διευκρινίζεται ότι, μολονότι το πρώτο στάδιο της ανάλυσης, ήτοι ο προσδιορισμός του κλάδου των προϊόντων στα οποία προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοστεί το σχέδιο ή υπόδειγμα, δεν προκύπτει ρητώς από το γράμμα του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, το στάδιο αυτό αποτελεί στην πραγματικότητα αναγκαίο προαπαιτούμενο για τον ορισμό του ενημερωμένου χρήστη και της ελευθερίας του δημιουργού, έννοιες στις οποίες ρητώς αναφέρεται το άρθρο 6, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 6/2002. Συναφώς, το Γενικό Δικαστήριο έχει επισημάνει ότι ο προσδιορισμός του προϊόντος το οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος [αποφάσεις της 18ης Μαρτίου 2010, Grupo Promer Mon Graphic κατά ΓΕΕΑ – PepsiCo (Απεικόνιση διαφημιστικής κυκλικής βάσεως), Τ‑9/07, EU:T:2010:96, σκέψη 56, και της 21ης Ιουνίου 2018, Haverkamp IP κατά EUIPO – Sissel (Ποδοτάπητας), T‑227/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:370, σκέψη 39].

23      Κατά δεύτερον, όσον αφορά το ζήτημα σε ποιο στάδιο της εκτιμήσεως περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002 πρέπει να λαμβάνεται υπόψη καθένα από τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, τονίζεται ότι, εφόσον το αντικείμενο της εκτιμήσεως βάσει του άρθρου 6, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του ίδιου κανονισμού, είναι ο ατομικός χαρακτήρας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, είναι λογικό να προσδιορίζεται ο συγκεκριμένος κλάδος, ο ενημερωμένος χρήστης και ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνησή του με βάση τα προϊόντα στα οποία προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοστεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα.

24      Ειδικότερα, από την αιτιολογική σκέψη 14 του κανονισμού 6/2002 προκύπτει ότι η εκτίμηση του κατά πόσον ένα σχέδιο ή υπόδειγμα έχει ατομικό χαρακτήρα θα πρέπει να βασίζεται στο κατά πόσο η συνολική εντύπωση που προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφέρει από εκείνη που του προκαλεί οποιοδήποτε άλλο από το σύνολο των υπαρχόντων σχεδίων ή υποδειγμάτων, λαμβανομένης υπόψη της φύσης του προϊόντος στο οποίο έχει εφαρμοστεί ή ενσωματωθεί «το σχέδιο ή το υπόδειγμα», και, ιδίως, του βιομηχανικού κλάδου στον οποίο «εντάσσεται» και του βαθμού της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση «του σχεδίου ή υποδείγματος». Η μνεία, στον ενικό αριθμό, του «σχεδίου ή υποδείγματος» για τον προσδιορισμό του βιομηχανικού κλάδου στον οποίο «εντάσσεται» και του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνησή του, αντιπαρατιθέμενη με τη χρήση της έννοιας του «συνόλου των υπαρχόντων σχεδίων ή υποδειγμάτων», η οποία καταλαμβάνει το πλήθος των υπαρχόντων σχεδίων ή υποδειγμάτων, καταδεικνύει σαφώς ότι μόνο σε σχέση με το σχέδιο ή υπόδειγμα του οποίου ο ατομικός χαρακτήρας βρίσκεται υπό εξέταση –εν προκειμένω το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα– πρέπει να διεξάγονται τα τρία πρώτα στάδια της ανάλυσης, ήτοι τα σχετικά με τον προσδιορισμό του συγκεκριμένου κλάδου, του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.

25      Αντιθέτως, το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν συνεκτιμάται κατά την εξέταση που λαμβάνει χώρα κατά τα τρία πρώτα στάδια της εκτιμήσεως που υπομνήσθηκε στη σκέψη 21 ανωτέρω. Ειδικότερα, ο ατομικός χαρακτήρας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος μπορεί να αναιρεθεί λόγω προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος το οποίο προορίζεται να εφαρμοστεί σε προϊόντα που ανήκουν σε κλάδο εντελώς διαφορετικό από εκείνον στον οποίο ανήκουν τα προϊόντα τα οποία αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Επομένως, όπως προκύπτει από το γράμμα του άρθρου 7, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 6/2002, η διάταξη αυτή εξαρτά την ύπαρξη της γνωστοποιήσεως στο κοινό ενός σχεδίου ή υποδείγματος αποκλειστικά από τον τρόπο της γνωστοποιήσεως εν τοις πράγμασι και όχι από το προϊόν στο οποίο προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοστεί το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα (απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Easy Sanitary Solutions και EUIPO κατά Group Nivelles, C‑361/15 P και C‑405/15 P, EU:C:2017:720, σκέψη 99). Το Δικαστήριο έχει διευκρινίσει ότι ουδόλως μπορεί να συναχθεί από τη διάταξη αυτή ότι είναι απαραίτητο ο ενημερωμένος χρήστης του προϊόντος στο οποίο έχει ενσωματωθεί ή εφαρμοστεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα να γνωρίζει το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, όταν το προγενέστερο αυτό σχέδιο ή υπόδειγμα έχει ενσωματωθεί ή εφαρμοστεί σε προϊόν βιομηχανικού κλάδου διαφορετικού από εκείνον τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα (απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Easy Sanitary Solutions και EUIPO κατά Group Nivelles, C‑361/15 P και C‑405/15 P, EU:C:2017:720, σκέψη 131). Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να ανήκει σε εντελώς διαφορετικό κλάδο, όπου ο ενημερωμένος χρήστης και η ελευθερία του δημιουργού διαφέρουν, το εν λόγω προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν ασκεί επιρροή στο πλαίσιο του προσδιορισμού του κλάδου τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, του ενημερωμένου χρήστη του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος και της ελευθερίας του δημιουργού του.

26      Επομένως, η προσφεύγουσα ορθώς υποστηρίζει ότι τα τρία πρώτα στάδια της ανάλυσης διεξάγονται σε σχέση με το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα και μόνον, όπερ, άλλωστε, παραδέχεται και το EUIPO.

27      Όσον αφορά το τέταρτο και τελευταίο στάδιο της εκτιμήσεως περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, πρέπει να ληφθεί υπόψη τόσο το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα όσο και το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Ειδικότερα, όπως υπομνήσθηκε στη σκέψη 21 ανωτέρω, το στάδιο αυτό συνίσταται σε σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, όπερ συνεπάγεται ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη καθένα από αυτά.

28      Κατά τρίτον, όσον αφορά το ζήτημα αν τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο και στα οποία ενσωματώνονται ή εφαρμόζονται τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα ασκούν επιρροή στο πλαίσιο της εκτιμήσεως περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, διαπιστώνεται ότι, όπως ορθώς υποστηρίζει η προσφεύγουσα, η νομολογία δέχεται, υπό προϋποθέσεις, τη δυνατότητα να συνεκτιμηθούν τα προϊόντα τα οποία διατίθενται πράγματι στο εμπόριο και τα οποία αφορούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα.

29      Ειδικότερα, κατά τη νομολογία, δεν είναι σφάλμα να ληφθούν υπόψη, κατά την εκτίμηση της συνολικής εντυπώσεως που δημιουργούν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα, τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο και αντιστοιχούν στα ως άνω σχέδια ή υποδείγματα [πρβλ. αποφάσεις της 20ής Οκτωβρίου 2011, PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, C‑281/10 P, EU:C:2011:679, σκέψη 73, και της 29ης Απριλίου 2020, Bergslagernas Järnvaru κατά EUIPO – Scheppach Fabrikation von Holzbearbeitungsmaschinen (Εργαλείο για τον τεμαχισμό ξύλων), T‑73/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:157, σκέψη 39].

30      Εντούτοις, η συνεκτίμηση των προϊόντων που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο, η οποία πραγματοποιείται ενδεικτικώς κατά τη σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων, ισχύει μόνο στο μέτρο που τα προϊόντα αντιστοιχούν στα σχέδια ή υποδείγματα όπως έχουν καταχωρισθεί [αποφάσεις της 20ής Οκτωβρίου 2011, PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, C‑281/10 P, EU:C:2011:679, σκέψεις 73 και 74, και της 6ης Ιουνίου 2019, Porsche κατά EUIPO – Autec (Μηχανοκίνητα οχήματα), T‑209/18, EU:T:2019:377, σκέψη 76].

31      Επιπλέον, υπενθυμίζεται ότι, κατά το άρθρο 3, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 6/2002, ως «σχέδιο ή υπόδειγμα» ορίζεται «η εικόνα την οποία παρουσιάζει το σύνολο ή μέρος ενός προϊόντος η οποία προκύπτει από τα χαρακτηριστικά του, και ιδίως από τη γραμμή, το περίγραμμα, το χρώμα, το σχήμα, την υφή ή/και τα υλικά του ίδιου του προϊόντος ή/και της διακόσμησης που φέρει». Επομένως, η προστασία σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 συνίσταται στην προστασία της εικόνας ενός προϊόντος. Προκύπτει συναφώς από την αιτιολογική σκέψη 12 του κανονισμού 6/2002 ότι η προστασία δεν θα πρέπει να επεκτείνεται σε εκείνα τα συστατικά του προϊόντος τα οποία δεν είναι ορατά κατά τη συνήθη χρήση του ούτε στα χαρακτηριστικά του συστατικού τα οποία δεν είναι ορατά όταν το προϊόν συναρμολογείται [πρβλ. αποφάσεις της 9ης Σεπτεμβρίου 2014, Biscuits Poult κατά ΓΕΕΑ – Banketbakkerij Merba (Μπισκότα), T‑494/12, EU:T:2014:757, σκέψεις 22 έως 24, και της 3ης Οκτωβρίου 2014, Cezar κατά ΓΕΕΑ – Poli-Eco (Insert), T‑39/13, EU:T:2014:852, σκέψη 40].

32      Συνεπώς, αν η γραφική ή φωτογραφική απεικόνιση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος δεν καθιστά, αυτή καθεαυτήν, δυνατό να προσδιοριστεί ποιες πτυχές του σχεδίου ή υποδείγματος είναι ορατές ή ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό οπτικά αντιληπτό, είναι θεμιτό να ληφθούν υπόψη, ακριβώς προς τον σκοπό αυτό, τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο ή ο τρόπος χρήσεώς τους.

33      Κατά συνέπεια, τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο και στα οποία εφαρμόζονται ή ενσωματώνονται τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα μπορούν να ληφθούν υπόψη μόνον ενδεικτικώς, προκειμένου να προσδιοριστούν οι οπτικές πτυχές των εν λόγω σχεδίων ή υποδειγμάτων. Ωστόσο, μια τέτοια συνεκτίμηση επιτρέπεται μόνον υπό την προϋπόθεση ότι τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο αντιστοιχούν στα σχέδια ή υποδείγματα όπως έχουν καταχωριστεί. Επομένως, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη προϊόν που διατίθεται πράγματι στο εμπόριο, αν το σχέδιο ή υπόδειγμα που εφαρμόζεται ή ενσωματώνεται σε αυτό αποκλίνει από το σχέδιο ή υπόδειγμα όπως έχει καταχωριστεί ή αν εμφανίζει χαρακτηριστικά που δεν προκύπτουν σαφώς από τη γραφική απεικόνιση του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος όπως έχει καταχωριστεί.

34      Υπό το πρίσμα των αρχών αυτών πρέπει να εξεταστεί το πρώτο σκέλος του μοναδικού λόγου ακυρώσεως.

 Επί του συγκεκριμένου κλάδου

35      Όπως προκύπτει από τη σκέψη 21 ανωτέρω, το πρώτο στάδιο της εκτιμήσεως περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος συνίσταται στον προσδιορισμό του κλάδου στον οποίον ανήκουν τα προϊόντα τα οποία αφορά το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα.

36      Προς τούτο, πρέπει να ληφθεί υπόψη η μνεία των προϊόντων στα οποία προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοστεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, όπως αυτή προκύπτει από την αίτηση καταχωρίσεως. Ειδικότερα, κατά το άρθρο 36, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002, η αίτηση καταχωρίσεως πρέπει να περιλαμβάνει μνεία των προϊόντων στα οποία προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοστεί το σχέδιο ή υπόδειγμα.

37      Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη, ενδεχομένως, το ίδιο το σχέδιο ή υπόδειγμα, στο μέτρο που εξειδικεύει τη φύση του προϊόντος, τον προορισμό του ή τη λειτουργία του. Συγκεκριμένα, το να λαμβάνεται υπόψη το ίδιο το σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να καταστήσει δυνατή τη διάκριση του προϊόντος στο πλαίσιο ευρύτερης κατηγορίας προϊόντων, της οποίας έγινε μνεία κατά την καταχώριση, και, συνεπώς, καθιστά πράγματι δυνατό τον προσδιορισμό του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος (αποφάσεις της 18ης Μαρτίου 2010, Απεικόνιση διαφημιστικής κυκλικής βάσεως, T‑9/07, EU:T:2010:96, σκέψη 56, και της 21ης Ιουνίου 2018, Ποδοτάπητας, T‑227/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:370, σκέψη 39).

38      Εν προκειμένω, πρώτον, από την περιγραφή που συνόδευε την αίτηση καταχωρίσεως του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος προκύπτει ότι τα προϊόντα που αυτό αφορά προσδιορίζονταν ως «[δομικές] πλάκες», υπαγόμενες στην κατηγορία 25.01 κατά την έννοια του Διακανονισμού του Λοκάρνο. Επομένως, η ίδια η προσφεύγουσα επέλεξε να μην περιορίσει την καταχώριση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος μόνο στις πλάκες προσόψεως για κτίρια. Ειδικότερα, οι «[δομικές] πλάκες», όπως αναγράφονται στην εν λόγω αίτηση, αφορούν, χωρίς κανέναν περιορισμό, τον οικοδομικό κλάδο υπό ευρεία έννοια.

39      Δεύτερον, όσον αφορά τις απεικονίσεις του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, οι οποίες παρατίθενται στη σκέψη 2 ανωτέρω, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι ούτε από αυτές προκύπτει η φύση των προϊόντων στα οποία προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοστεί το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα, ο προορισμός τους ή η λειτουργία τους. Ειδικότερα, από κανένα στοιχείο του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος δεν προκύπτει ότι προορίζεται να εφαρμοστεί μόνο σε πλάκες προσόψεως για κτίρια, αποκλειομένης οποιασδήποτε άλλης δομικής πλάκας.

40      Υπό τις συνθήκες αυτές, το συμβούλιο προσφυγών δεν υπέπεσε σε σφάλμα κρίνοντας ότι ο συγκεκριμένος κλάδος ήταν εκείνος των δομικών πλακών.

41      Η προσφεύγουσα βάλλει κατά του συμπεράσματος αυτού, τονίζοντας, κατ’ ουσίαν, το γεγονός ότι τα προϊόντα τα οποία εμπορεύεται η ίδια και στα οποία εφαρμόζει το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα είναι, όπως υποστηρίζει, αποκλειστικώς πλάκες προσόψεως για κτίρια. Το επιχείρημα αυτό στηρίζεται, ως εκ τούτου, στην παραδοχή ότι ο κλάδος τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα πρέπει να προσδιοριστεί αποκλειστικώς βάσει των προϊόντων που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο.

42      Ωστόσο, η παραδοχή αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Συγκεκριμένα, αφενός, μια τέτοια παραδοχή δεν βρίσκει έρεισμα σε καμία διάταξη του κανονισμού 6/2002. Κατά μείζονα λόγο, θα είχε ως συνέπεια να καταστούν άνευ σημασίας τα στοιχεία που πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνονται στην αίτηση καταχωρίσεως, όπως εκτίθενται στο άρθρο 36, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002, καθόσον θα αντικαθίσταντο από πληροφορίες αντλούμενες από την κατάσταση της αγοράς τη δεδομένη χρονική στιγμή. Η κατάσταση της αγοράς όμως υπόκειται, εξ ορισμού, σε αλλαγές, δεδομένου ότι το φάσμα των προϊόντων, όπως διατίθενται πράγματι στο εμπόριο, είναι δυνατό να ποικίλλει σημαντικά με την πάροδο του χρόνου, σε συνάρτηση με πλήθος παραγόντων, όπως είναι η εμπορική στρατηγική του δικαιούχου, η προσφορά και η ζήτηση ή ακόμη η επιτυχία ή η αποτυχία συγκεκριμένου προϊόντος στην αγορά.

43      Αφετέρου, μολονότι, σύμφωνα με τις αρχές που υπομνήσθηκαν στις σκέψεις 29 έως 33 ανωτέρω, δεν συνιστά σφάλμα να ληφθούν υπόψη τα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο, η συνεκτίμηση αυτή επιτρέπεται να γίνει μόνον ενδεικτικώς, προκειμένου να προσδιοριστούν οι οπτικές πτυχές του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, και υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω προϊόντα αντιστοιχούν στο σχέδιο ή υπόδειγμα όπως έχει καταχωριστεί. Επομένως, αν από την εξέταση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, όπως έχει καταχωριστεί, προκύπτει ότι πρόκειται για ιδιαίτερη κατηγορία στο πλαίσιο μιας ευρύτερης κατηγορίας προϊόντων της οποίας έγινε μνεία κατά την καταχώριση, επιτρέπεται να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη αυτή κατηγορία (απόφαση της 18ης Μαρτίου 2010, Απεικόνιση διαφημιστικής κυκλικής βάσεως, T‑9/07, EU:T:2010:96, σκέψεις 59 και 60). Αντιθέτως, αν από την εξέταση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος δεν προκύπτει ότι το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα αφορά στενότερη κατηγορία προϊόντων, όπως εν προκειμένω, μόνη η αναφορά στα προϊόντα που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο δεν μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικό ορισμό του συγκεκριμένου κλάδου.

44      Επιπλέον, η προσφεύγουσα σημειώνει, ορθώς, ότι το συμβούλιο προσφυγών εσφαλμένως αναφέρθηκε, κατά τον ορισμό του συγκεκριμένου κλάδου στα σημεία 17 και 18 της προσβαλλομένης αποφάσεως, τόσο στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα όσο και στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Όπως προκύπτει από τις σκέψεις 23 έως 27 ανωτέρω, κατά το πρώτο στάδιο της ανάλυσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μόνον το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, όπερ, άλλωστε, δεν αμφισβητεί το EUIPO.

45      Εντούτοις, η ανακρίβεια αυτή δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της προσβαλλομένης αποφάσεως, καθόσον το συμβούλιο προσφυγών όρισε ορθώς τον συγκεκριμένο κλάδο για την εξέταση του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, ήτοι τον κλάδο των δομικών πλακών, όπως προκύπτει από τις σκέψεις 36 έως 40 ανωτέρω.

46      Συνεπώς, πρέπει να απορριφθούν τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας σχετικά με τον ορισμό του κλάδου τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα.

 Επί του ενημερωμένου χρήστη

47      Κατά τη νομολογία, η έννοια του ενημερωμένου χρήστη πρέπει να νοείται ως ενδιάμεση έννοια μεταξύ εκείνης του μέσου καταναλωτή που απαντά στο δίκαιο των σημάτων, από τον οποίο δεν απαιτείται καμία ειδική γνώση και ο οποίος δεν προβαίνει γενικά σε άμεση σύγκριση των αντιπαρατιθέμενων σημάτων, και του ειδικού του κλάδου, ο οποίος διαθέτει τη σχετική τεχνογνωσία. Επομένως, ως ενημερωμένος χρήστης νοείται ο χρήστης που δεν επιδεικνύει μετρίου βαθμού προσοχή, αλλά ιδιαίτερη επιμέλεια, είτε λόγω της επαγγελματικής πείρας του είτε λόγω της ευρείας γνώσης που διαθέτει στον συγκεκριμένο κλάδο (απόφαση της 20ής Οκτωβρίου 2011, PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, C‑281/10 P, EU:C:2011:679, σκέψη 53).

48      Επιπλέον, η έννοια του ενημερωμένου χρήστη, η οποία καθιερώθηκε ακριβώς για τις ανάγκες της αναλύσεως του ατομικού χαρακτήρα ενός σχεδίου ή υποδείγματος βάσει του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, μπορεί να οριστεί μόνον κατά τρόπο γενικό, ως δηλωτική προσώπου που διαθέτει ικανότητες συγκεκριμένου επιπέδου, και όχι κατά περίπτωση σε σχέση με συγκεκριμένη χρήση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 6ης Ιουνίου 2019, Μηχανοκίνητα οχήματα, T‑209/18, EU:T:2019:377, σκέψη 37).

49      Όσον αφορά ειδικότερα τον βαθμό προσοχής που επιδεικνύει ο ενημερωμένος χρήστης, μολονότι ο χρήστης αυτός δεν είναι ο μέσος καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση, που είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος και που αντιλαμβάνεται κατά κανόνα ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ως ένα σύνολο, χωρίς να εξετάζει μεμονωμένα τις διάφορες λεπτομέρειές του, δεν είναι ούτε και ο εμπειρογνώμων ή ο ειδικός του κλάδου που είναι ικανός να παρατηρήσει λεπτομερώς τις ελάσσονος σημασίας ενδεχόμενες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Συνεπώς, ο προσδιορισμός «ενημερωμένος» υποδηλώνει ότι, χωρίς να είναι σχεδιαστής ή τεχνικός εμπειρογνώμων, ο χρήστης γνωρίζει τα διάφορα σχέδια ή υποδείγματα που υπάρχουν στον συγκεκριμένο κλάδο, διαθέτει ορισμένες γνώσεις ως προς τα στοιχεία που κατά κανόνα περιλαμβάνουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα, και, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα εν λόγω προϊόντα, επιδεικνύει σχετικά υψηλότερο βαθμό προσοχής όταν τα χρησιμοποιεί (βλ. απόφαση της 20ής Οκτωβρίου 2011, PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, C‑281/10 P, EU:C:2011:679, σκέψη 59 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

50      Εν προκειμένω, λαμβανομένης υπόψη της νομολογίας που υπομνήσθηκε στις σκέψεις 47 έως 49 ανωτέρω, και δεδομένου ότι ο κλάδος τον οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα είναι εκείνος των δομικών πλακών, το συμβούλιο προσφυγών ορθώς έκρινε ότι ο ενημερωμένος χρήστης είναι ο επαγγελματίας του οικοδομικού κλάδου, όπως, για παράδειγμα, κατασκευαστής, επαγγελματίας ασχολούμενος με την αξιοποίηση ακινήτων ή αρχιτέκτονας, ο οποίος διαθέτει ορισμένες γνώσεις περί των διαφόρων δομικών πλακών και επιδεικνύει υψηλό βαθμό προσοχής.

51      Επομένως, το επιχείρημα της προσφεύγουσας με το οποίο ζητείται να οριστεί ο ενημερωμένος χρήστης ως εκείνος των «πλακών προσόψεως για κτίρια» πρέπει να απορριφθεί για τους ίδιους λόγους με εκείνους που εκτίθενται στις σκέψεις 38 και 39 ανωτέρω.

52      Επιπλέον, μολονότι η προσφεύγουσα θεωρεί ότι ο συγκεκριμένος κλάδος έπρεπε να προσδιοριστεί κατά τρόπο πιο στενό ως ο κλάδος αποκλειστικώς και μόνον των πλακών προσόψεως για κτίρια, δεν προβάλλει, εντούτοις, ότι ο κατ’ αυτόν τον τρόπο οριζόμενος ενημερωμένος χρήστης επιδεικνύει βαθμό προσοχής διαφορετικό από εκείνον που επιδεικνύει ο επαγγελματίας του οικοδομικού κλάδου.

53      Επομένως, το συμβούλιο προσφυγών ευλόγως έκρινε, χωρίς να υποπέσει σε σφάλμα εκτιμήσεως, ότι ο ενημερωμένος χρήστης εν προκειμένω είναι ο επαγγελματίας του οικοδομικού κλάδου, ο οποίος επιδεικνύει υψηλό βαθμό προσοχής.

54      Κατόπιν των ανωτέρω, το πρώτο σκέλος του μοναδικού λόγου ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

 Επί του δευτέρου σκέλους, που αφορά τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος

55      Το συμβούλιο προσφυγών έκρινε, στο σημείο 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση των δομικών πλακών περιοριζόταν, σε κάποιο βαθμό, από το γεγονός ότι οι εν λόγω πλάκες επιτελούσαν την τεχνική λειτουργία της αντοχής στην κακοκαιρία ή είχαν άλλες ιδιότητες, για παράδειγμα ιδιότητες σε σχέση με την ακουστική, την αντοχή στη φωτιά και δομικές ιδιότητες, λόγω του ότι έπρεπε να τοποθετούνται στέρεα στον τοίχο, στην πρόσοψη ή στη στέγη και λόγω του ότι έπρεπε να βελτιώνουν στην αισθητική ενός κτιρίου. Ωστόσο, κατά το ίδιο, ο δημιουργός διαθέτει σημαντικό βαθμό ελευθερίας όσον αφορά τα είδη, τα σχήματα, τα χρώματα και τα σχέδια της επιφάνειας. Επιπλέον, το συμβούλιο προσφυγών έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε την ύπαρξη κορεσμού όσον αφορά την έως τότε τεχνολογική εξέλιξη στον κλάδο. Το συμβούλιο προσφυγών επισήμανε, στο σημείο 35 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα κοινά χαρακτηριστικά των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων αφορούσαν στοιχεία ως προς τα οποία ο δημιουργός διέθετε μετρίου βαθμού ελευθερία.

56      Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ελευθερία του δημιουργού πρέπει να εκτιμάται σε σχέση με τον κλάδο των «πλακών προσόψεως για κτίρια». Επομένως, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα υπαγορεύεται σε μεγάλο βαθμό από τις λειτουργίες που επιτελούν οι πλάκες αυτές. Οι εν λόγω περιορισμοί έχουν αντίκτυπο στον σχεδιασμό της επιφάνειας των πλακών, η οποία πρέπει κατ’ ανάγκην να είναι αρκετά επίπεδη και να συνδυάζει, γενικώς, γραμμές και χρώματα. Δεδομένου ότι ο αριθμός των χρωμάτων είναι περιορισμένος, όπως και τα μοτίβα «όταν κάποιος εργάζεται με γραμμές», η ελευθερία του δημιουργού δεν είναι απεριόριστη ή μεγάλη. Κατά την προσφεύγουσα, φαίνεται να υπάρχει κάποιου βαθμού κορεσμός όσον αφορά την τεχνολογική εξέλιξη στον κλάδο των πλακών προσόψεως κτιρίων οι οποίες φέρουν γραμμικό σχέδιο στην επιφάνειά τους. Επομένως, η ελευθερία την οποία διαθέτει ο δημιουργός των πλακών προσόψεως για κτίρια είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μετρίου βαθμού.

57      Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν την ορθότητα των επιχειρημάτων της προσφεύγουσας.

58      Κατά τη νομολογία, ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση σχεδίου ή υποδείγματος καθορίζεται ιδίως βάσει των περιορισμών που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά τα οποία επιβάλλει η τεχνική λειτουργία του προϊόντος ή ενός στοιχείου του προϊόντος ή επίσης βάσει των προδιαγραφών που επιβάλλονται εκ του νόμου και ισχύουν για το προϊόν. Οι περιορισμοί αυτοί έχουν ως αποτέλεσμα ορισμένα χαρακτηριστικά να καθίστανται ο κανόνας και να είναι κοινά σε πλείονα σχέδια ή υποδείγματα που αφορούν το οικείο προϊόν (απόφαση της 18ης Μαρτίου 2010, Απεικόνιση διαφημιστικής κυκλικής βάσεως, T‑9/07, EU:T:2010:96, σκέψη 67).

59      Στο πλαίσιο αυτό, η ελευθερία του δημιουργού αποτελεί παράγοντα ο οποίος παρέχει τη δυνατότητα ακριβέστερης εκτίμησης του ατομικού χαρακτήρα του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος και όχι αυτοτελή παράγοντα που καθορίζει την απαιτούμενη απόσταση μεταξύ δύο σχεδίων ή υποδειγμάτων προκειμένου να είναι δυνατή η επίκληση του ατομικού χαρακτήρα ενός από αυτά. Με άλλα λόγια, ο παράγοντας που αφορά τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού μπορεί να ενισχύσει ή, a contrario, να μετριάσει το συμπέρασμα σχετικά με τη συνολική εντύπωση που προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη κάθε επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα (βλ. απόφαση της 6ης Ιουνίου 2019, Μηχανοκίνητα οχήματα, T‑209/18, EU:T:2019:377, σκέψη 48 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

60      Η επιρροή την οποία ασκεί στον ατομικό χαρακτήρα ο παράγοντας που συνδέεται με την ελευθερία του δημιουργού ποικίλλει βάσει μιας αντιστρόφως ανάλογης σχέσης. Συνεπώς, όσο μεγαλύτερη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση σχεδίου ή υποδείγματος, τόσο λιγότερο αρκούν οι ελάσσονες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων προκειμένου να δημιουργηθεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Αντιστρόφως, όσο μικρότερη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση σχεδίου ή υποδείγματος, τόσο περισσότερο αρκούν οι ελάσσονες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων για να δημιουργηθεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Με άλλα λόγια, ο μεγάλος βαθμός ελευθερίας του δημιουργού ενισχύει το συμπέρασμα ότι τα σχέδια ή υποδείγματα χωρίς σημαντικές μεταξύ τους διαφορές δημιουργούν την ίδια συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη και, ως εκ τούτου, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν διαθέτει ατομικό χαρακτήρα. Αντιστρόφως, ο μικρός βαθμός ελευθερίας του δημιουργού ευνοεί το συμπέρασμα ότι οι αρκούντως έντονες διαφορές μεταξύ των σχεδίων ή υποδειγμάτων προκαλούν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη και, ως εκ τούτου, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα διαθέτει ατομικό χαρακτήρα (βλ. απόφαση της 13ης Ιουνίου 2019, Διαφανής θήκη δελτίου στοιχείων για οχήματα, T‑74/18, EU:T:2019:417, σκέψη 76 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

61      Εν προκειμένω, πρώτον, διαπιστώνεται ότι, για τους λόγους που εκτίθενται στις σκέψεις 35 έως 54 ανωτέρω, το συμβούλιο προσφυγών δεν υπέπεσε σε σφάλμα εκτιμήσεως εξετάζοντας την ελευθερία του δημιουργού των «δομικών πλακών» και όχι την ελευθερία του δημιουργού των «πλακών προσόψεως για κτίρια».

62      Δεύτερον, η ίδια η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η ελευθερία του δημιουργού των πλακών προσόψεως για κτίρια είναι μετρίου βαθμού, στην ίδια δε επισήμανση προέβη επίσης, κατ’ ουσίαν, το συμβούλιο προσφυγών στα σημεία 24 και 35 της προσβαλλομένης αποφάσεως, σε σχέση με την ελευθερία του δημιουργού των δομικών πλακών.

63      Τρίτον, το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι η επιφάνεια των επίμαχων πλακών περιλαμβάνει γενικώς έναν συνδυασμό γραμμών και χρωμάτων και ότι, «όταν κάποιος εργάζεται με γραμμές», η ελευθερία του δημιουργού δεν είναι απεριόριστη ή μεγάλη δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα δεν αποδεικνύει ότι οι πλάκες για κτίρια, ούτε εξάλλου οι πλάκες προσόψεως για κτίρια, πρέπει να περιλαμβάνουν κατ’ ανάγκην γραμμικά σχέδια, υπό μορφή γραμμικών προεξοχών και εσοχών, και συγκεκριμένα χρώματα, αποκλειομένης, επομένως, οποιασδήποτε άλλης μορφής ή χρώματος. Μολονότι δεν μπορούσε να αποκλειστεί η ύπαρξη μιας τέτοιας γενικής τάσεως στον τομέα του σχεδιασμού των πλακών για κτίρια, περιλαμβανομένων των πλακών προσόψεως για κτίρια, το γεγονός αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως παράγοντας περιορισμού της ελευθερίας του δημιουργού, στο μέτρο που αυτή ακριβώς η ελευθερία του δημιουργού είναι εκείνη που του επιτρέπει να ανακαλύπτει νέες φόρμες, νέες τάσεις ή ακόμη και να καινοτομεί στο πλαίσιο κάποιας υπάρχουσας τάσης [απόφαση της 13ης Νοεμβρίου 2012, Antrax It κατά ΓΕΕΑ – THC (Θερμοσυσσωρευτές για θερμαντικά σώματα), T‑83/11 και T‑84/11, EU:T:2012:592, σκέψη 95].

64      Επιπλέον, το ζήτημα αν ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ακολουθεί ή όχι γενική τάση στον τομέα του σχεδιασμού ασκεί επιρροή, στην καλύτερη περίπτωση, όσον αφορά την αισθητική του οικείου σχεδίου ή υποδείγματος και μπορεί επομένως, ενδεχομένως, να επηρεάσει την εμπορική επιτυχία του προϊόντος στο οποίο αυτό είναι ενσωματωμένο. Αντιθέτως, το ζήτημα αυτό δεν ασκεί επιρροή στο πλαίσιο της εξέτασης του ατομικού χαρακτήρα του σχεδίου ή υποδείγματος, με την οποία επιχειρείται να εξακριβωθεί αν η συνολική εντύπωση που αυτό προκαλεί διαφοροποιείται από τις συνολικές εντυπώσεις που προκαλούν τα σχέδια ή υποδείγματα που έχουν γνωστοποιηθεί προγενέστερα, ανεξαρτήτως αισθητικών ή εμπορικών εκτιμήσεων [αποφάσεις της 22ας Ιουνίου 2010, Shenzhen Taiden κατά ΓΕΕΑ – Bosch Security Systems (Συσκευή επικοινωνίας), T‑153/08, EU:T:2010:248, σκέψη 58· της 4ης Φεβρουαρίου 2014, Sachi Premium-Outdoor Furniture κατά ΓΕΕΑ – Gandia Blasco (Πολυθρόνα), T‑357/12, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:55, σκέψη 24, και της 17ης Νοεμβρίου 2017, Ciarko κατά EUIPO – Maan (Απορροφητήρας κουζίνας), T‑684/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2017:819, σκέψη 58].

65      Εξάλλου, μολονότι η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι υφίσταται κορεσμός όσον αφορά την τεχνολογική εξέλιξη στον κλάδο, αρκεί η διαπίστωση, στην οποία προέβη και το συμβούλιο προσφυγών στο σημείο 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε, με συγκεκριμένα και λυσιτελή προς τούτο αποδεικτικά στοιχεία, την ύπαρξη τέτοιας κατάστασης κορεσμού.

66      Επομένως, το δεύτερο σκέλος του μοναδικού λόγου ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.

 Επί του τρίτου σκέλους, που αφορά τη σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα

67      Εν προκειμένω, τα προς σύγκριση σχέδια ή υποδείγματα είναι τα ακόλουθα:

Επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα

Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα

1.1Image not found

Image not found

1.2Image not found


1.3Image not found


1.4Image not found


1.5/


68      Το συμβούλιο προσφυγών έκρινε, στα σημεία 31 έως 35 της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα έχουν τα ακόλουθα κοινά χαρακτηριστικά: α) επίπεδες γραμμικές επιφάνειες που ορίζονται από πολλαπλές παράλληλες προεξοχές και εσοχές· β) προεξοχές και εσοχές παράλληλα τοποθετημένες και σε ίση απόσταση μεταξύ τους σε όλη την επιφάνεια· γ) πανομοιότυπη δομή τοιχωμάτων που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν απότομα και συνδέουν την εσοχή με την προεξοχή· δ) πανομοιότυπη σειρά τοιχωμάτων που ανεβαίνουν προς την προεξοχή και τοιχωμάτων που κατεβαίνουν προς την εσοχή· και ε) παρεμφερείς αποστάσεις μεταξύ των προεξοχών και των εσοχών. Επομένως, κατά το συμβούλιο προσφυγών, τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα προκαλούν την ίδια συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

69      Κατά πρώτον, η προσφεύγουσα υπογραμμίζει πλείονες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων, οι οποίες, κατά την ίδια, δημιουργούν διαφορετική συνολική εντύπωση, ήτοι:

–        πρώτον, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα περιλαμβάνει πολλές περισσότερες γραμμές (προεξοχές και αυλακώσεις) ανά μονάδα επιφανείας·

–        δεύτερον, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα παρουσιάζει προεξοχές ή προεκβολές που εξέχουν ελαφρά από τις πλάκες (2 mm), δημιουργώντας αμβλεία γωνία προς τις αυλακώσεις περίπου 100 μοιρών, με αποτέλεσμα να σχηματίζεται μια ελαφρώς τραπεζοειδής δομή, ενώ το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν εμφανίζει τέτοια τραπεζοειδή δομή·

–        τρίτον, στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, οι ανώτερες επίπεδες επιφάνειες των προεξοχών είναι λίγο μικρότερες σε σχέση με τις διαστάσεις των επίπεδων αυλακώσεων σε αναλογία περίπου 1 προς 1,5, ενώ στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα οι προεξοχές είναι τουλάχιστον εξίσου μεγάλες με τις αυλακώσεις (αναλογία 1 προς 1)·

–        τέταρτον, στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, το ύψος των προεξοχών (2 mm) είναι σαφώς χαμηλότερο από τις διαστάσεις των επίπεδων αυλακώσεων (12 mm), ενώ φαίνεται ότι στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα οι προεξοχές είναι πολύ πιο ορατές·

–        πέμπτον, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει υφή που ομοιάζει με υφή μαλλιού (ινοτσιμέντο) γκρίζων αποχρώσεων που σημειώνουν αντίθεση μεταξύ τους, ενώ το προγενέστερο σχέδιο φαίνεται να συνίσταται σε λεία επιφάνεια με ψυχρή όψη, χρώματος πράσινου χακί και,

–        έκτον, τα πραγματικά προϊόντα στα οποία εφαρμόζονται τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα καταδεικνύουν σαφώς ότι τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα έχουν εντελώς διαφορετικές διαστάσεις και μεγέθη, δεδομένου ότι οι προεξοχές του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος έχουν πολύ μεγαλύτερο πλάτος από εκείνες του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.

70      Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν την επιχειρηματολογία αυτή.

71      Κατά πάγια νομολογία, ο ατομικός χαρακτήρας ενός σχεδίου ή υποδείγματος προκύπτει από τη διαφορετική συνολική εντύπωση ή την εντύπωση «καινοφανούς» που αυτό δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη σε σχέση με οποιοδήποτε προγενέστερο από το σύνολο των υπαρχόντων σχεδίων ή υποδειγμάτων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη διαφορές οι οποίες, καίτοι υπερβαίνουν επουσιώδεις λεπτομέρειες, δεν είναι πάντως αρκετά έντονες ώστε να επηρεάσουν την εν λόγω συνολική εντύπωση, αλλά λαμβανομένων υπόψη των διαφορών οι οποίες είναι αρκετά έντονες ώστε να δημιουργήσουν διαφορετική συνολική εντύπωση [βλ. απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2017, Antrax It κατά EUIPO – Vasco Group (Θερμοσυσσωρευτές για θερμαντικά σώματα), T‑828/14 και T‑829/14, EU:T:2017:87, σκέψη 53 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

72      Η σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα πρέπει να είναι σφαιρική και δεν μπορεί να περιορίζεται σε αναλυτική απαρίθμηση ομοιοτήτων και διαφορών. Η σύγκριση αυτή πρέπει να στηρίζεται σε εκείνα τα χαρακτηριστικά του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος τα οποία έχουν γνωστοποιηθεί στο κοινό και να αφορά αποκλειστικώς τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά, ιδίως τα τεχνικά, που εξαιρούνται από την προστασία. Πρέπει δε να αφορά τα σχέδια ή υποδείγματα, κατ’ αρχήν όπως έχουν καταχωριστεί, ενώ δεν μπορεί να απαιτείται από τον αιτούντα την κήρυξη ακυρότητας να προσκομίσει γραφική απεικόνιση του σχεδίου ή υποδείγματος το οποίο επικαλείται, ανάλογη με εκείνη που περιέχεται στην αίτηση καταχωρίσεως του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος (βλ. απόφαση της 13ης Ιουνίου 2019, Διαφανής θήκη δελτίου στοιχείων για οχήματα, T‑74/18, EU:T:2019:417, σκέψη 84 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

73      Εν προκειμένω, κατ’ αρχάς, επισημαίνεται ότι, όπως επισήμανε και το συμβούλιο προσφυγών, τα δύο σχέδια ή υποδείγματα έχουν πολύ παρεμφερές σχήμα και περιέχουν αντίστοιχα στοιχεία, τοποθετημένα κατά παρόμοιο τρόπο, πρόκειται δηλαδή για ραβδωτή επίπεδη γραμμική επιφάνεια, με πολλές παράλληλες προεξοχές και εσοχές. Εν συνεχεία, οι εντυπώσεις που δημιουργούν οι αναλογίες μεταξύ των παραλλήλως τοποθετημένων στην επιφάνεια προεξοχών και εσοχών –ιδίως τα πλάτη τους– είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες. Τέλος, η δομή με τα τοιχώματα που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν και συνδέουν τις εσοχές με τις προεξοχές είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοια στα δύο σχέδια ή υποδείγματα.

74      Όσον αφορά τις διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων τις οποίες επισήμανε η προσφεύγουσα, τονίζεται ότι η πρώτη, η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη και η έκτη διαφορά, οι οποίες εκτίθενται στη σκέψη 69 ανωτέρω, αφορούν τις διαστάσεις, την κλίση και τις προβαλλόμενες αναλογίες των διαφόρων στοιχείων των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων.

75      Συναφώς, αφενός, στο μέτρο που η ζητούμενη προστασία αφορά σχέδια ή υποδείγματα, ανεξαρτήτως των συγκεκριμένων διαστάσεων των προϊόντων στα οποία πρόκειται να εφαρμοστούν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα, οι ισχυρισμοί που αφορούν τέτοιες διαστάσεις δεν ασκούν καμία απολύτως επιρροή στο πλαίσιο της συγκρίσεως των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα (πρβλ. απόφαση της 13ης Νοεμβρίου 2012, Θερμοσυσσωρευτές για θερμαντικά σώματα, T‑83/11 και T‑84/11, EU:T:2012:592, σκέψη 67).

76      Αφετέρου, οι προβαλλόμενες διαφορές δεν προκύπτουν με επαρκή σαφήνεια από τη σύγκριση των απεικονίσεων των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων, το στοιχείο δε αυτό είναι ουσιώδες. Ειδικότερα, οι διαστάσεις και οι αναλογίες του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, τις οποίες επικαλείται η προσφεύγουσα, δεν προκύπτουν από την απεικόνισή του, όπως αυτή καταχωρίστηκε.

77      Εν πάση περιπτώσει, όπως ορθώς επισήμανε το συμβούλιο προσφυγών στο σημείο 32 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ο ενημερωμένος χρήστης δεν θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στις ακριβείς αναλογίες μεταξύ των προεξοχών και των εσοχών ή ακόμη στις μοίρες των διάφορων γωνιών. Ο ενημερωμένος χρήστης θα δώσει μάλλον ιδιαίτερη προσοχή στη συνολική μορφή των σχεδίων ή υποδειγμάτων και στα κοινά χαρακτηριστικά τους τα οποία, στο σύνολό τους, προκαλούν την εντύπωση ότι τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα μοιάζουν μεταξύ τους, ήτοι στην επίπεδη γραμμική επιφάνεια που ορίζεται από μια οπτικώς ανάλογη ακολουθία πλειόνων προεξοχών και εσοχών, παρόμοιας δομής και αναλογιών, οι οποίες, καίτοι διαφορετικές μεταξύ τους, δεν δημιουργούν την εντύπωση του «καινοφανούς» κατά την έννοια της νομολογίας που υπομνήσθηκε στη σκέψη 71 ανωτέρω.

78      Βεβαίως, όπως τονίστηκε στις σκέψεις 29 έως 33 ανωτέρω, τα προϊόντα τα οποία διατίθενται πράγματι στο εμπόριο και στα οποία προορίζονται να εφαρμοστούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα μπορούν να ληφθούν υπόψη, ενδεικτικώς, κατά το στάδιο αυτό της εκτιμήσεως περί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, προκειμένου να προσδιοριστούν τα ορατά τμήματα των εν λόγω σχεδίων ή υποδειγμάτων και ο τρόπος με τον οποίο τα σχέδια ή υποδείγματα θα γίνουν αντιληπτά. Συναφώς, επιβάλλεται η διαπίστωση, στην οποία προέβη και το συμβούλιο προσφυγών, ότι η παρατήρηση των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων γίνεται συνήθως από μια ορισμένη απόσταση, είτε πρόκειται για προσόψεις κτιρίων είτε για ηχοπετάσματα. Κατά συνέπεια, οι ενδεχόμενες διαφορές ως προς τον αριθμό των γραμμών και ως προς την αναλογία των διαστάσεων των προεξοχών ή των προεκβολών διαδραματίζουν ήσσονα ρόλο στο πλαίσιο της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα.

79      Όσον αφορά την πέμπτη διαφορά που εκτίθεται στη σκέψη 69 ανωτέρω και αφορά την υφή του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, δεν αποκλείεται βεβαίως το ενδεχόμενο, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, να θεωρηθεί ότι από την εικόνα 1.3 του σχεδίου ή υποδείγματος, η οποία απεικονίζει πλευρική όψη του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος, διακρίνεται, κατόπιν ιδιαιτέρως ενδελεχούς εξετάσεως, υφή μαλλιού, η οποία δεν απαντά στην απεικόνιση του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος. Ωστόσο, ελλείψει οποιασδήποτε άλλης σχετικής ενδείξεως στην αίτηση καταχωρίσεως, η εν λόγω εικόνα μπορεί επίσης να υποδηλώνει ότι η επίμαχη πλάκα τεμαχίστηκε, οπότε η υφή «μαλλιού» την οποία επικαλείται η προσφεύγουσα είναι επίσης δυνατό να εμφανίζεται, στην εν λόγω εικόνα, απλώς και μόνο με τη μορφή επιφανειών ελαφρώς κατεστραμμένων στο πλάι λόγω του τεμαχισμού, ή, όπως υποστηρίζει το EUIPO, απλών ατελειών του υλικού που χρησιμοποιήθηκε. Επιπλέον, όπως ορθώς υπογραμμίζει το συμβούλιο προσφυγών στο σημείο 33 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η άνω πλευρά των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων είναι η μόνη ορατή επιφάνεια μετά την τοποθέτηση των πλακών σε κτίρια ή τοίχους, με αποτέλεσμα η υπ’ αριθ. 1.3 εικόνα της πλάγιας όψης να ασκεί μικρότερη επιρροή.

80      Υπό τις συνθήκες αυτές, και όπως ορθώς υπογραμμίζει το EUIPO, η απεικόνιση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, όπως έχει καταχωριστεί, και ελλείψει οποιασδήποτε άλλης σχετικής ενδείξεως στην αίτηση καταχωρίσεως, δεν καθιστά δυνατό να διαπιστωθεί με επαρκή σαφήνεια η προβαλλόμενη ύπαρξη μιας τέτοιας υφής.

81      Εξάλλου, όπως ορθώς επισήμανε το συμβούλιο προσφυγών στο σημείο 33 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ο ενημερωμένος χρήστης έχει προφανώς επίγνωση του γεγονότος ότι η υφή της επιφάνειας δομικής πλάκας μπορεί να εξαρτάται από το χρησιμοποιούμενο υλικό και, κατά συνέπεια, η δυνατότητα χρησιμοποιήσεως διαφορετικών υλικών δεν αρκεί για να δημιουργηθεί διαφορετική συνολική εντύπωση.

82      Επιπλέον, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας με το οποίο προβάλλεται διαφορά στα χρώματα των αντιπαρατιθεμένων σχεδίων ή υποδειγμάτων, το EUIPO ευλόγως υποστηρίζει ότι, αφ’ ης στιγμής το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει καταχωριστεί ασπρόμαυρο, όποιο χρώμα κι αν έχει χρησιμοποιηθεί στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν ασκεί επιρροή για τους σκοπούς της σύγκρισης μεταξύ τους, καθόσον δεν διεκδικείται κανένα χρώμα για το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα [πρβλ. αποφάσεις της 14ης Ιουνίου 2011, Sphere Time κατά ΓΕΕΑ – Punch (Ρολόι στερεωμένο σε λουρί), T‑68/10, EU:T:2011:269, σκέψη 82, και της 7ης Φεβρουαρίου 2018, Şölen Çikolata Gıda Sanayi ve Ticaret κατά EUIPO – Zaharieva (Κουτί με υποδοχές για χωνάκια παγωτού), T‑793/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:72, σκέψη 67].

83      Κατά δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το συμβούλιο προσφυγών υπέπεσε σε σφάλμα καθόσον παρέλειψε να λάβει υπόψη τα πραγματικά προϊόντα στα οποία ενσωματώνονται ή προορίζονται να εφαρμοστούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα προκειμένου να προσδιοριστεί με ακρίβεια το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα.

84      Επιβάλλεται συναφώς η διαπίστωση ότι, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το συμβούλιο προσφυγών έλαβε υπόψη τα προϊόντα στα οποία εφαρμόζονται τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα και τον τρόπο χρήσεώς τους. Συγκεκριμένα, παραδείγματος χάριν, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 79 ανωτέρω, το συμβούλιο προσφυγών διαπίστωσε ότι η άνω πλευρά των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων είναι η μόνη ορατή επιφάνεια μετά την τοποθέτηση των πλακών σε κτίρια ή τοίχους, με αποτέλεσμα η υπ’ αριθ. 1.3 εικόνα της πλάγιας όψης να ασκεί μικρότερη επιρροή. Ομοίως, στο σημείο 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το συμβούλιο προσφυγών επισήμανε ότι ο ενημερωμένος χρήστης γνωρίζει σαφώς ότι οι δομικές πλάκες μπορούν να τεμαχιστούν με ακρίβεια στις άκρες προκειμένου να ταιριάζουν στο μέγεθος και στο σχήμα του κτιρίου ώστε να προκύψει ομοιογενής επιφάνεια και ότι, επομένως, δεν έχει κανένα λόγο να υπολογίσει τον ακριβή αριθμό των προεξοχών. Οι εκτιμήσεις αυτές στηρίζονται, επομένως, στον τρόπο χρήσεως των προϊόντων τα οποία αφορούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, καθόσον αυτός επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ο ενημερωμένος χρήστης προσλαμβάνει οπτικά τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα.

85      Κατά συνέπεια, επιβάλλεται το συμπέρασμα ότι, όπως έκρινε και το συμβούλιο προσφυγών, λαμβανομένου υπόψη του μετρίου βαθμού ελευθερίας του δημιουργού του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη συνολική εντύπωση «καινοφανούς» σε σχέση με το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα.

86      Βάσει των προεκτεθέντων, πρέπει να απορριφθεί ο μοναδικός λόγος ακυρώσεως της προσφεύγουσας και, κατά συνέπεια, η προσφυγή στο σύνολό της.

 Επί των δικαστικών εξόδων

87      Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε το EUIPO και η παρεμβαίνουσα, σύμφωνα με τα αιτήματά τους.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα)

αποφασίζει:

1)      Απορρίπτει την προσφυγή.

2)      Η Eternit φέρει τα δικαστικά εξόδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και η Eternit Österreich GmbH.

Kornezov

Buttigieg

Hesse

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο, στις 10 Νοεμβρίου 2021.

(υπογραφές)


*      Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική.