Προσφυγή της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 - Sanitec Europe κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-381/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Sanitec Europe ΟY (Ελσίνκι, Φινλανδία), (εκπρόσωποι: J. Killick, Barrister, I. Reynolds, Solicitor, P. Lindfelt και K. Struckmann, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει την από 23 Ιουνίου 2010 απόφαση της Επιτροπής C(2010) 4185 τελικό στην υπόθεση COMP/39.092 - εγκαταστάσεις λουτρών·
να κρίνει ότι η προσφεύγουσα δεν υπέχει ευθύνη για δραστηριότητα αντίθετη προς τους κανόνες του ανταγωνισμού στον τομέα των κρουνών και, εφόσον είναι αναγκαίο, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο μέτρο που προβλέπει ότι η προσφεύγουσα (ή οι συνδεδεμένες με αυτήν επιχειρήσεις) υπέχει/ουν τέτοιου είδους ευθύνη·
επιπλέον ή εναλλακτικά, να μειώσει το ύψος του προστίμου·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, και·
να διατάξει οποιοδήποτε μέτρο κρίνει πρόσφορο υπό τις περιστάσεις της παρούσας υποθέσεως.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2010) 4185 τελικό, της 23ης Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/39092 - εγκαταστάσεις λουτρών, σχετικά με μία σύμπραξη στη βελγική, γερμανική, γαλλική, ιταλική, ολλανδική και αυστριακή αγορά εγκαταστάσεων υγιεινής για λουτρά, αφορώσα τον συντονισμό των τιμών πώλησης και την ανταλλαγή ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών και, επικουρικώς, μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε σε αυτήν.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:
Πρώτον, η Επιτροπή παρέλειψε να αξιολογήσει ή εξετάσει το οικονομικό πλαίσιο και για τον λόγο αυτό δεν απέδειξε επαρκώς τον αντίθετο προς τον ανταγωνισμό σκοπό των φερόμενων παραβάσεων. Δεν μπορούσε νομίμως να υποθέσει (ή ακόμη και να κρίνει) ότι συζητήσεις (ι) μεταξύ μη ανταγωνιστών και (ιι) σχετικά με μη οικονομική τιμή, την οποία δεν πληρώνει κανένας οικονομικός φορέας της αγοράς είχαν αντίθετο προς τον ανταγωνισμό αντικείμενο.
Δεύτερον, η Επιτροπή εσφαλμένως έκρινε την προσφεύγουσα υπαίτια παραβάσεως στον τομέα των κρουνών, λαμβανομένου υπόψη του πρώτου λόγου και του γεγονότος ότι ούτε η προσφεύγουσα ούτε οι συνδεδεμένες με αυτήν επιχειρήσεις παράγουν κρουνούς.
Επιπλέον, η Επιτροπή δεν απέδειξε επαρκώς την ύπαρξη της προσαπτόμενης παραβάσεως, κυρίως επειδή ήταν εσφαλμένη η αξιολόγηση από αυτήν των αποδεικτικών στοιχείων στη Γαλλία, την Ιταλία και όσον αφορά την Keramag Keramische Werke AG στη Γερμανία, ως προς την οποία κρίθηκε ότι η προσφεύγουσα υπέχει ευθύνη.
Τέταρτον, η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος για την διαπίστωση παραγραφείσας παραβάσεως στις Κάτω Χώρες.
Επιπροσθέτως, η Επιτροπή (ι) δεν εξέθεσε επαρκώς τις καταγγελίες στην κοινοποίηση αιτιάσεων και (ιι) δεν διαφύλαξε ούτε κοινοποίησε σχετικά και ενδεχομένως απαλλακτικά αποδεικτικά στοιχεία. Οι εν λόγω παραβάσεις ουσιώδους τύπου έβλαψαν ανεπανόρθωτα τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας.
Περαιτέρω, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι η προσφεύγουσα οφείλει άμεσα και ατομικά πρόστιμο ύψους 9.873.060 ευρώ. Δεν αποδείχτηκε ότι η ίδια η προσφεύγουσα τέλεσε κάποια παράνομη πράξη. Ευθυνόταν μόνον ως μητρική εταιρία και ως τέτοια δεν μπορεί συνεπώς να υπέχει άμεση και ατομική ευθύνη. Εξάλλου, το ενδεχόμενο άμεσης και ατομικής ευθύνης δεν αναφέρθηκε στην ανακοίνωση αιτιάσεων, γεγονός που συνιστά διαδικαστική πλημμέλεια που δικαιολογεί την ακύρωση.
Ακόμη, η προσφεύγουσα εσφαλμένως κρίθηκε συνυπαίτια για τις πράξεις της συνδεδεμένης με αυτήν επιχειρήσεως Keramag Keramische Werke AG. Η προσφεύγουσα δεν κατείχε όλες τις μετοχές της Keramag Keramische Werke AG κατά την επίμαχη περίοδο και δεν ήταν σε θέση να ασκήσει - και δεν άσκησε - αποφασιστική επιρροή σε αυτήν.
Παράλληλα, η έρευνα στην υπόθεση αυτή ήταν επιλεκτική και εκ φύσεως αυθαίρετη λαμβανομένου υπόψη ότι πολλές εταιρίες που φερόταν ότι είχαν συμμετάσχει σε δήθεν παράνομες συναντήσεις ουδέποτε διώχθηκαν.
Τέλος, το πρόστιμο ήταν αδικαιολόγητα και δυσανάλογα υψηλό, ειδικότερα λόγω της μη εφαρμογής ή της απουσίας συνεπειών για την αγορά. Η προσφεύγουσα καλεί το Γενικό Δικαστήριο να ασκήσει την πλήρη δικαιοδοσία του να μειώσει το πρόστιμο κατά το άρθρο 261 ΣΛΕΕ.
____________